საფიჩხიის ტყეში დახვრეტილ სასულიერო პირებს შორის გახლდათ მღვდელი სიმონ მჭედლიძეც, იმ ხუთთაგანი, სასტიკად ნაგვემები და თოკით ერთმანეთზე გადაბმულები 1924 წლის მარიამობა ღამეს რომ დახვრიტეს, ხოლო შემდეგ ტყვიანასროლებსა და ჯერაც ცოცხლებს მიწა მიაყარეს.

"როგორ გაიმართლოს თავი სხვისმა შემაწუხებელმა? მაქსიმეს, ამდენ სხვადასხვაგვარ ხალხში მყოფს და მოქმედს, არავინ შეუწუხებია და არც არავინ მოიპოვება მისგან გულნატკენი კაცი, არც დიდი და არც პატარა.

"შემოკრბით ანტესთანა მამისა თქვენისა ტოლსტოვისა, რომელიც ქრისტეს ნაცვლად შეიწყნარეთ და გიყვარსთ თქვენ.

ტერმინი სინოპტიკური, ტრადიციულად, ახალი აღთქმის პირველ სამ სახარებას გულისხმობს. მათეს, მარკოზისა და ლუკას სახარებები თავისი შინაარსითა და მათში მოთხრობილი ამბების თანმიმდევრობით მართლაც ურთიერთდაკავშირებულად აღიქმება.

სულ ახლახან გამომცემლობა "პალიტრა L"-მა გამოსცა ხალხურ სამკურნალო რეცეპტთა კრებული - "კარაბადინი". წიგნის ავტორი ჟურნალების "კარიბჭისა" და "ოჯახის მკურნალის" მთავარი რედაქტორი ექიმი თამარ მამაცაშვილი გახლავთ.

სამყარო - უხილავი თუ ხილული - ღმერთის მიერაა შექმნილი. მან არარსებობიდან არსებობაში მოიყვანა და შექმნა ყოველივე - უხილავიც და ხილულიც.

ფორუმების თვალიერებისას ერთ სევდიან წერილს წავაწყდი, რომელსაც, როგორც ფილმებში ხდება ხოლმე, ბედნიერი დასასრული აქვს. ეს ისტორია რამდენიმე წლის წინ ერთ-ერთ ქართულ საერო გაზეთში დაიბეჭდა.

...პეტრემ უარყო უფალი. მაცხოვარი "მოიქცა და მოხედა პეტრეს". იმის მიუხედავად, რომ პეტრე მეტად აფორიაქებული იყო, მან ეს შენიშნა - უფლის მზერამ გულში გაუარა და თითქოს კვლავ მოესმა საბედისწერო წინასწარმეტყველება:

ერთხელ, როდესაც ღამისთევის დროს წმინდა ზოსიმესა და საბატიოსის ტაძარში ვიდექი, უეცრად, როგორც ელვამ, ისე გამიარა ურწმუნოების, ეჭვისა და ღვთის გმობის საშინელმა აზრმა.

მოვლენათა ურთიერთთვისობრიობის კანონიდან გამომდინარე, სინამდვილე, ქართულ და რუსულ სივრცეებს შორის რომ ჩამოყალიბდა და არსებობს, დიდწილად განსაზღვრავს იმ ამინდსა და სტანდარტებს, რომლებიც ჩვენი მართლმადიდებელი ეკლესიების ურთიერთობასაც განაპირობებს.

წმინდა დიდმოწამე ბარბარე (+ დაახლ. 306 წ.) III საუკუნის ბოლოსა და IV საუკუნის დასაწყისში ცხოვრობდა. მამა დიდგვაროვანი წარმართი ჰყავდა, სახელად დიოსკორე. იგი მალე დაქვრივდა.

უფალი ადამიანს თავისუფალ არჩევანს აძლევს და ის თავად განსაზღვრავს, როგორ იცხოვროს წუთისოფელში. ღვთის გზაზე მავალი მუდამ ეკლესიის წიაღში ცდილობს ყოფნას.

XX საუკუნის უდიდეს ქართველ პატრიარქთა ოთხეულში უწმინდეს ეფრემ მეორეს ღირსეული ადგილი უკავია წმინდა კირიონთან, წმინდა ამბროსი აღმსარებელთან და უწმინდეს კალისტრატესთან ერთად

მღვდლად ხელდასხმის შემდეგ ერთხანს ალექსანდრე ნეველის ტაძარში მასწავლიდნენ პრაქტიკულ ღვთისმსახურებას.

კაცობრიობის უდიდესმა მოაზროვნემ, თეოლოგმა და ღვთისმსახურმა, წმინდა მაქსიმე აღმსარებელმა სიცოცხლის ბოლო წლები სვანეთში, სქიმარის ციხესიმაგრეში გაატარა.

თავი 7. აპოლონი. სახე საკვირველი სიხარულითა და მხიარულებით, საღვთო აღფრთოვანებით უბრწყინავდათ...

მეჩვიდმეტე ფსალმუნს განგვიმარტავს არქიმანდრიტი მაკარი (აბესაძე):

ძნელბედობისას მტერთაგან დაცულ სვანეთში ხიზნავდნენ საეკლესიო საგანძურს. სვანების სიმტკიცემ და შემართებამ, რწმენამ და სამშობლოს სიყვარულმა მრავალი სიწმინდე გადაგვირჩინა. ამაში თვალნათლივ დაგარწმუნებთ მესტიის ისტორიულ-ეთნოგრაფიული მუზეუმის დათვალიერება.

- პავლე მოციქული ბრძანებს: "იყავით ჩემი მომბაძავნი, ვითარცა მე ვარ ქრისტესი". ბევრი წმინდა ოჯახი ვიცით, სადაც მშობლები და შვილები წმინდად ცხოვრობენ.

წმინდა ფილარეტი დაიბადა პაფლაგონიაში, ამნიაში. მშობლებმა, გიორგიმ და ანამ, ღვთისმოშიშად გაზარდეს.

პავლე მოციქული ბრძანებს: "მობაძავ ჩემდა იყვენით, ვითარცა მე ქრისტესა". მნიშვნელოვანია, ადამიანმა დაინახოს, გააცნობიეროს, თუ რა არის ჭეშმარიტი ქრისტიანობის საზომი, რას უნდა მიბაძოს, რას ესწრაფოდეს, რათა გარდაიქმნას, დაიხვეწოს, უკეთესი გახდეს და ამ გზით მიეახლოს იდეალს.

ქონება არა გაქვს? შეგიძლია მიხედო ავადმყოფს, მიაკითხო პატიმარს, ჭიქა ცივი წყალი მიაწოდო, მწირი შეიწყნარო საკუთარ ჭერქვეშ, ორიოდ გროში შესწირო ქვრივის მსგავსად, იტირო მგლოვიარეებთან ერთად; ესეც მოწყალებაა.

წმინდა ილია მართალი წერს: "ერი თავისი გმირებისა და წმინდანების მაგალითებით უნდა სულდგმულობდეს, თუ მართლა ერობა სურს და ეგრეც არის, საცა ერი ერობს".

ყველა ადამიანს აქვს ინდივიდუალურად ჩამოყალიბებული ზოგადი უნარი, რაც განპირობებულია მისი რწმენით, ინტელექტუალური დონით, ცხოვრების გამოცდილებით, ინტერესთა მრავალფეროვნებით, მოტივირებული ქმედებებით და ა.შ.

ხშირად მოზარდი, სიანცითა და დაუდგრომლობით, ბაძავს უჯერო საქციელის ჩამდენ "გმირებს" და ეს ჩვეულებრივ ამბად მიაჩნია.

ურთულეს დროში მოგვიწია ცხოვრებამ, მაგრამ სასოებამ და უფლის სიყვარულმა უნდა გვძლიოს და არ დავივიწყოთ "მამულისა ჩვეულებისაებრ სლვაი".

ჩვენი ახლო წარსული უღმერთობით, ურწმუნოებით, ცრუ ფასეულობებით იყო გაჯერებული.

ერთ-ერთი თვისება ადამიანისა მიმბაძველობაცაა. ეს თვისება მაცხოვნებლადაც შეიძლება გვექცეს და სულიერი სიკვდილის მიზეზადაც.