ზოგჯერ ერთ სიტყვას, ინტონაციას, მოგონებას ან შემთხვევით ნაპოვნ კერძო ბარათებს მეტი ძალა აქვს, ვიდრე მოზრდილ ბიბლიოთეკას.

საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის კუთვნილებას წარმოადგენს მარიამ ღვთისმშობლის სახელთან დაკავშირებული არაერთი სიწმინდე. ამ სიწმინდეთა შორის აღსანიშნავია ღვთისმშობლის კვართი, ღვთისმშობლის სარტყელი და სხვა.

ტერმინი სინოპტიკური, ტრადიციულად, ახალი აღთქმის პირველ სამ სახარებას გულისხმობს. მათეს, მარკოზისა და ლუკას სახარებები თავისი შინაარსითა და მათში მოთხრობილი ამბების თანმიმდევრობით მართლაც ურთიერთდაკავშირებულად აღიქმება.

"იყო კაცი მოვლინებული ღვთისა მიერ და სახელი მისი იოვანე", - გვაუწყებს სახარება უფლის წინამორბედის, იოანე ნათლისმცემლის შესახებ, რომელსაც თავად უფალმა უწოდა უდიდესი ადამიანთა შორის.

ამ ხატის ისტორია ასეთი გახლავთ: იგი ერთი ცოდვილი კაცის სახლში იყო დაბრძანებული და პატრონი ყოველ დილას მიეახლებოდა ხოლმე ამ სიტყვებით:

* იყო ქართველი - ნიშნავს, ღვთისგან გქონდეს მადლი ბოძებული...

ერთმანეთისა და სამშობლოს სიყვარულისგან დაცლილი ერი - სამწუხაროა, მაგრამ ასეა. გამოსავალი? არის.

მეშვიდე ფსალმუნს განგვიმარტავს არქიმანდრიტი მაკარი (აბესაძე):

1. "უფალო ღმერთო ჩემო, შენ გესავ, მაცხოვნე მე და ყოველთა მდევართა ჩემთაგან მიხსენ მე"

წინამდებარე სტატიის ავტორი პატიმარია. იმედია, მკითხველი მკაცრად არ განსჯის ავტორის ნააზრევს, რადგან რეალობას მოწყვეტილს შესაძლოა არარეალური რეალურად მოსჩვენებოდა.

თუ გსურთ, თქვენი გვარის შესახებ ინფორმაცია იხილოთ ჟურნალის ფურცლებზე, მოგვწერეთ. წერილის გამოგზავნა შეგიძლიათ "კვირის პალიტრისა" და "სიტყვა და საქმის" საფოსტო ყუთების მეშვეობით.

ლიახვის ხეობის შესახებ "კარიბჭის" მკითხველს უკვე ვუამბეთ. უყურადღებოდ არც განადგურებული სოფელი დისევი დაგვრჩენია.

2 იანვარი. ორი-სამი წლის წინ, სანამ ორლოვის გუბერნიაში, როგორც მემამულე, საქმიანობას შევწყვეტდი, ზაფხულში, თიბვის დასრულებისას, მკის დაწყებამდე ცხენებით მამა გიორგი ჩეკრიაკოველთან წავედი.

ლოცვა სულის სარკმელია, რომელიც უშუალოდ წარემართება ცათა შინა და თუ ამ ლოცვას ახლავს წრფელი სინანული, "გული შემუსვრილი და დამდაბლებული", უფლისმიერი სიხარული და შემწეობა უმალ დაივანებს ჩვენში.

გრიგოლი: - ეს მოხდა სამი წლის წინ.

მართლაც რაოდენ ძლიერი და მიუწვდომელია ღვთის განგება. ადამიანის ხელით საკვირველად ბევრ სიკეთეს აკეთებს.

უკვე თხუთმეტი წელიწადია, რაც თამაზ ციბაძემ ბზისგან ჯვრების გამოკვეთა დაიწყო. ჯვრებს ეკლესიებში აბარებდა. ეს იყო და არის ციბაძეების ოჯახის შემოსავლის ერთადერთი წყარო. ამასობაში დაოსტატდა კიდეც და ხატების კვეთასაც მიჰყო ხელი.

შვიდ აგვისტოს (ძვ.სტ.) მართლმადიდებელი ეკლესია მოიხსენიებს ღირს მამა პიმენ მრავალვნებულს.

აგერ უკვე მეხუთე წელი იწყება, რაც რუბრიკას "ჩემი სოფელი" ვუძღვები. უფლის შეწევნით, მთა და ბარი მოვიარე და საკუთარ თავს მეტსახელიც შევარქვი ალთა ბალთიძე. მერე ხევში სტუმრობისას გავიგე, რომ თურმე ალთაბალთა ამ მხარეში ერთ-ერთ სოფელს რქმევია.

"ჩვეულებრივ, სიკვდილი კაცისა დიდი მწუხარების გამომწვევია იმიტომ, რომ იგი მრავალს დააკლდება, ყოვლადწმინდა ღვთისმშობელი კი მიცვალების, ანუ მიძინების შემდეგ მახლობელთა მისთა და საერთოდ, სოფელს კი არ მოაკლდა, პირიქით, სოფელმა იგი შეიძინა, ანუ როგორც საგალობელშია ნათქვამი

არავინ იცის, სად გადის ზღვარი სიკვდილსა და სიცოცხლეს შორის და იმ დროს, როცა ზეცისკენ მიმავალი ჩვენი სული დაბნეული და გაოგნებულია, ღვთისმშობელი გამოგვიწოდებს ხელს, თუკი მას სიცოცხლეში სასოებით მივმართავთ და შემწეობას შევთხოვთ.

დიდება შენდა, ღვთისმშობელო, სულიწმინდისეულ ნიჭთა სავანეო, ქვეყიერებისთვის მომადლებულო საგანძურო, მოუაზრებელო სიხარულო ქრისტიანეთაო!

ყოვლადწმინდა ღვთისმშობელს უძველესი დროიდან უგალობდნენ ჰიმნოგრაფთა თასობები: იოანე მინჩხი, მიქაელ მოდრეკილი, დავით აღმაშენებელი, დემეტრე-დამიანე...

მიტროპოლიტი ანტონ სუროჟელი ბერმონაზვნობისა და ქალწულობის შესახებ საგულისხმო განმარტებებს გვთავაზობს:

მთელი მართლმადიდებელი სამყაროსთვის ღვთისმშობლის მიძინების დღესასწაული ერთ-ერთი ყველაზე დიდი და მნიშვნელოვანია. იგი განსაკუთრებული მოწიწებითა და სიყვარულით სარგებლობს საქართველოში

განუზომლად დიდია და მიუწვდომელი ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის ხატების მნიშვნელობა ქრისტიანულ იკონოგრაფიაში, ვინაიდან მისით უფლის ძე განკაცდა, განხორციელდა.

ყოვლადწმინდა ღვთისმშობელი ყველა მართლმადიდებელი ქრისტიანის დედაა

* იოანე მოსხს მოუთხრობდა დიონისე ასკალონელი ეპისკოპოსი: იყო ერთი ბერი იოანე მძოვარი, რომელსაც იერუსალიმიდან მოშორებით ჰქონდა კელია.

ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის ამ სოფლიდან გასვლას მიძინება ეწოდა. ეს უდიდესი მოვლენა წმინდა ეკლესიამ დღესასწაულად აქცია, რადგან, როგორც წმინდა ეპისკოპოსი გაბრიელი (ქიქოძე) ერთ-ერთ ქადაგებაში ბრძანებს: