- მთავარი
- ჩვენ შესახებ
- ეკლესია
- ქრისტიანული ცხოვრება
- რწმენა
- წმინდანები
- სხვადასხვა
- ახალი ამბები
- დიასახლისის გვერდი
- სწავლებანი
- ერისკაცობიდან მღვდლობამდე
- ქრისტიანული საიდუმლო
- ქრისტიანული სიმბოლიკა
- ცოდვა
- ისტორია
- ანგელოზები
- ამბიონი
- კითხვა-პასუხი
- ეს უნდა ვიცოდეთ
- ცრუ მოძღვრებები
- სხვა რელიგიები
- სხვადასხვა
- მკითხველის გვერდი
- ეპისტოლენი, ქადაგებები
- ნამდვილი ამბები
- სასწაულები
- წაუკითხეთ პატარებს
- ჩემი სოფელი
- ქართული გვარები
- ქართული ანბანი
- რელიგიურ-ფილოსოფიური ლექსიკონი
- წმინდა წერილი
- წიგნები
- ლოცვანი
დღის ფრაზა
† "დიდება მაღალთა შინა ღმერთსა! ქვეყანასა ზედა მშვიდობა და კაცთა შორის სათნოება".
კარიბჭე - #24 (85)
ჟურნალის სტატიები:
კომუნისტური ათეისტური სახელმწიფო განსაკუთრებით სასტიკად სასულიერო პირებს ექცეოდა და 1936-1937 წლებში მრავალი უდანაშაულო სიცოცხლე იმსხვერპლა, რამაც ქართულ ეკლესიას საიმედო დასაყრდენი გამოაცალა.
ერთი წითელი ხის კვერთხი ჰქონდა მამა სიმონს - ლამაზად გათლილი, ოთხწახნაგოვანი...
რაც უფრო გაზრდი და მოიკრებ შენში თავმდაბლობას, ქრისტე მით მეტად განგეცხადება
არქიმანდრიტი ქერუბინი (კარამბელასი)
გაგრძელება. დასაწყისი იხ. ##8-23
გაგრძელება. დასაწყისი იხ. ##8-23
"ვთხოვ ქართველ მორწმუნეთ, გამოიჩინონ სიბეჯითე და გულმოდგინება, შეისწავლონ ასომთავრული და ხუცური დამწერლობა.
დიდი ხნის წინ ერთი კაცი ცხოვრობდა, რომელსაც ძალიან უნდოდა, ერთი შეხედვით შეეტყო, ადამიანი კეთილი იყო თუ ბოროტი, ბნელი სული ჰქონდა თუ ნათელი და რა იმალებოდა მის გულში.
ჩემო პატარა მკითხველო, მე და შენ ხომ უკვე გავიცანით ერთმანეთი. ახლა კიდევ ერთხელ მოგესალმები და დიდი სიყვარულით მოგიკითხავ.
თუ გსურთ, თქვენი გვარის შესახებ ინფორმაცია იხილოთ ჟურნალის ფურცლებზე, მოგვწერეთ. წერილის გამოგზავნა შეგიძლიათ "კვირის პალიტრისა" და "სიტყვა და საქმის" საფოსტო ყუთების მეშვეობით.
უღრმესი მოწიწებით ვუძღვნი ძამის ხეობის სკიტე-მონასტრების ბერ-მღვდელმონაზვნებს
1. ღვთივ სულგრძელობის განა ვინ უწყის კიდე ან ზღვარი?!ცოდვილ სულთათვის მუდამ ღიაა სამოთხის კარი.
ეკლესიის მშვიდობისათვის. წმინდა გრიგოლი ღვთისჭვრეტას იყო მიცემული და განმარტოებით ცხოვრება უყვარდა, მაგრამ მეფემ და ერმა მისი კონსტანტინოპოლის პატრიარქობა ისურვეს.
თუ სულიერი შვილების ცხონებისთვის არ გიზრუნია, ცუდი მოძღვარი ხარ
წმინდა იოანე კრონშტადტელი
გაგრძელება. დასაწყისი წინა ნომერში
დამრიგებლობითი თავნი. მწყემსი და სამწყსო
გაგრძელება. დასაწყისი წინა ნომერში
მნათობნი ნეკრესისა და წილკნისა
აბიბოს ნეკრესელის ხსენებას 12 დეკემბერს ვდღესასწაულობთ, ხოლო 15 დეკემბერს წილკნის ეპისკოპოსის ისე სასწაულმოქმედის ხსენებას აღვასრულებთ.
ტიციან ტაბიძე მოხდენილად გვამცნობს: "ქიზიყი ერთი უძლიერესი ნაწილია კახეთისა. ეს ქვეყანა ბევრით არის შესანიშნავი. სხვათა შორის, იმითაც, რომ იქ არ იციან, რას ჰქვიან ბატონყმობა.
2 დეკემბერს საკითხავი სახარება (ლუკა 12,16-21)
"16. და ეტყოდა მათ იგავსაცა და ჰრქუა მათ: კაცისაი ვისიმე მდიდრისაი ნაყოფიერ იყო აგარაკი.
ყველა კაცმა იქ უნდა იცხოვროს, სადაც ღმერთმა განუჩინა
(დასასრული, დასაწყისი წინა ნომერში)
ბევრი შეკითხვა აწუხებს თანამედროვე ქრისტიანს: როგორ იცხონოს სული?
(დასასრული, დასაწყისი წინა ნომერში)
მცხეთის სტეფანწმინდა - ანტიოქია
ჩვენმა წინაპრებმა მცხეთის უადრეს ტაძრებს აღმოსავლეთის წმინდა ადგილების სახელები უწოდეს: იერუსალიმი, ბეთლემი, თაბორი, გოლგოთა, გეთსემანია...
* ვისთან გავარკვიოთ ხატის კანონიკურობა და რომელი წმინდანების ხატები უნდა ვიქონიოთ შინ?
მამა დანიელ კატუნაკელი: გაუფრთხილდით საეკლესიო გადმოცემის საგანძურს
განმაახლებლებმა დიდი ხანია უარყვეს ღვთის სიყვარული და თავმდაბლობა, სურთ ახალი დოგმატები შემოიღონ ღვთისმეტყველებაში.
რა არის ჟამნი
ძველ აღთქმაში დღე იყოფოდა ოთხ ნაწილად, ოთხ ჟამად (დროდ), რომელშიც შედიოდა I, III, VI და IX ჟამნები.
ახალი დროის ცნობილი ამერიკელი ღვთისმეტყველის, მღვდელმონაზონ სერაფიმ როუზის ერთ-ერთ წიგნში აღწერილია საოცარი შემთხვევა, რომელიც ცხადყოფს, თუ რა ძალმოსილია იესოს ლოცვა.
მე ქართველი ვარ და, ბუნებრივია, აქაური სიწმინდეები და სიძველენი ჩემთვის ყველაზე ძვირფასია, მაგრამ როგორც კი საშუალება მომეცემა, რუსეთის და საბერძნეთის მართლმადიდებლურ ტაძრებსა და სიწმინდეებსაც მოვილოცავ ხოლმე.
საუკუნეთა წინ თურქებისგან რწმენაშერყეულ და იმედდაკარგულ ოჯახებში თანდათან გაიღვიძა მართლმადიდებლურმა სულმა. ქრისტიანული წესით ცხოვრება ხომ სულის ზეიმია?! ჩვენ ვუბრუნდებით ჭეშმარიტ სარწმუნოებას.
სქემიღუმენი საბა (ოსტაპენკო)
ღვთისმოყვარე მეგობარო ჩემო დ-ი!თუ რა არის სინანული, ეს მარტო შენ არ გაინტერესებს.
მოწყალე ხელი არ გაღატაკდება
სამყაროში არაფერი არსებობს წყალობის გაღების გარეშე, ღვთის მიერ გაჩენილი ყოველი ქმნილების ბუნებაში წარუშლელად დევს თვისება მოწყალებისა.
მთავარია, ადამიანმა მოინდომოს საკუთარი თავის, სულის სარკეში დანახვა და გამოსწორებაზე ზრუნვა დაიწყოს
მთავარეპისკოპოსი იოანე შახოვსკოი სულიერ მოძღვრებს მიმართავს:
ქართულმა ლიტერატურამ, რომელიც სასულიერო მწერლობით იწყება, განვითარების დიდი და საინტერესო გზა განვლო. სასულიერო მწერლობის ფასეულობათა ცენტრში ღმერთი და მარადიული სამყარო დგას.
წინათ ნებისმიერი ჭეშმარიტი ქართველისთვის რომ გეკითხათ, ყველაზე მეტად ღირებული რა არისო, - ილიასებურად დაუფიქრებლად მოგიგებდათ - ენა, მამული, სარწმუნოებაო.
"შეუძლებელია ვიცხოვროთ ჭეშმარიტი და ღირსეული ცხოვრებით აქ, დედამიწაზე, ისე, რომ არ მოვემზადოთ სიკვდილისთვის, რომ არ ვფიქრობდეთ მუდმივად სიკვდილზე, მარადიულ ცხოვრებაზე".
ჩვენი დღევანდელი ყოფის უმთავრესი ტენდენცია ურწმუნოება და სიყვარულის დეფიციტია.
* მტარვალ მაქსიმიანეს, რომელმაც უამრავი უბრალო ქრისტიანი დახოცა, იმდენად სძულდა იესოს მოწაფენი, რომ მშვიდად არც მათ შვილებს ტოვებდა.
ჩვენ ამ წარმავალ სამყაროში ვეძებთ მარადიულის ხატს, ანარეკლს
წმინდა გაბრიელ ეპისკოპოსი წერს: "უეჭველი და საყოველთაო გამოცდილება გვარწმუნებს, რომ ადამიანს არ ძალუძს იცხოვროს სიამოვნების გარეშე.
ღვთის მიერ შექმნილი ქვეყანა მარადიულად იარსებებს, ჩვენ კი მოვალთ და წავალთ - განა თვეში ერთხელ მაინც არ ვაცილებთ ახლობელს სამარადისო გზაზე?
თუ კაცი არ ცხოვრობს მარადიულობისთვის, საკითხავია, არის კი ის ადამიანი?
ყოველგვარი წარმავალი და ამქვეყნიური მხოლოდ გარკვეული პირობებია პიროვნების ჩამოყალიბებისა და საუკუნო ცხოვრებისთვის.
მუდმივი კალენდარი
საეკლესიო კალენდარი
ჟურნალი
მთავარანგელოზები
მთავარანგელოზ მიქაელისა და სხვათა უხორცოთა ზეცისა ძალთა - გაბრიელისა, რაფაელისა, ურიელისა, სელაფიელისა, ეგუდიელისა, ვარახიელისა და იერომიელის კრების აღნიშვნა IV საუკუნეში, ლაოდიკიის ადგილობრივ კრებაზე გადაწყდა
მთავარანგელოზ მიქაელისა და სხვათა უხორცოთა ზეცისა ძალთა - გაბრიელისა, რაფაელისა, ურიელისა, სელაფიელისა, ეგუდიელისა, ვარახიელისა და იერომიელის კრების აღნიშვნა IV საუკუნეში, ლაოდიკიის ადგილობრივ კრებაზე გადაწყდა
