ღვთის კურთხევასა და ნეტარხსენებული მოძღვრის ლოცვის საფარველქვეშ მშვიდად მიედინებოდა ჩემი ცხოვრება ჩვენს კალივაში.

ტროპარი
ღმრთისმშობელო ქალწულო, კაცთა მფარველო, სამოსელი და სარტყელი უხრწნელისა გვამისა შენისა მტკიცედ მცველად მოსცენ ქალაქსა

პავლე მოციქულს ლუსტრაში ქადაგებისას ერთი ახალგაზრდა კაცი, სახელად ტიმოთე, დაემოწაფა, რომელიც შემდგომ მისი ერთგული თანამგზავრი და მეგობარი გახდა.

ვინც მამა გიორგი ბულისკირიას იცნობდა, ამბობენ, რომ მისი დიდი სიწრფელისა და უბრალოების მიღმა რაღაცნაირი სიდიადე იდგა, - თითქოს მეფეა და მწირის სამოსი გადაუცვამსო...

დაუჯდომელი სადიდებელი საგალობელია. დაუჯდომელი ანუ აკათისტო კი იმიტომ ეწოდება, რომ ამ ლოცვის დროს მღვდელმსახურები და მრევლი ფეხზე უნდა იდგნენ, არ უნდა დასხდნენ და არც უნდა დაიჩოქონ.

დამანგრეველია ქვეყნისთვის ძმათა შორის დაპირისპირება. საქართველოს ჯერ კიდევ ვერ მოუშუშებია 15 წლის წინანდელი წყლულები, კანონიერი ხელისუფლების ძალით შეცვლამ რომ მიაყენა.

"კარიბჭის" სტუმარი გახლავთ წმინდა მიქაელ ტვერელის სახელობის ტაძრის მღვდელმსახური, დეკანოზი ალექსანდრე ჩახვაშვილი.

სოფელი ატენი დედაქალაქიდან შორს არ არის, მაგრამ გლეხის მზრუნველი ხელი აქაურობას მართლაც აკლია. მეტიც - ზოგიერთ მკვიდრ ატენელს ისე აუყრია გუდა-ნაბადი და გამოქცეულა ქალაქში, რომ წინაპართა ნაფუძრისკენ აღარც მოუხედავს.

27. და (მას ჟამსა შინა) წარმო-რაი-ვიდოდა მიერ იესუ, მოსდევდეს მას ორნი ბრმანი, ღაღადებდეს და იტყოდეს: შემიწყალენ ჩვენ, იესუ, ძეო დავითისაო!

მცხეთის ჯვრის მონასტერი ისეთ ადგილზეა აღმართული, რომ შეუძლებელია კაცის თვალს შეუმჩნეველი დარჩეს. ამ ვეებერთელა სიმაღლიდან ხელისგულივით მოჩანს წმინდა ქალაქი მცხეთა.

წმინდა ღირსმოწამე მცირე აზიაში, სოფელ ვურლაში, ღვთისმოშიშ ქრისტიანთა ოჯახში დაიბადა 1799 წელს.

2000 წელს ათონზე ოთხმოცდაათი წლის ასაკში გარდაიცვალა დიონისეს მონასტრის იღუმენი ხარლამპე, სულიერი შვილი მამა იოსებ ისიქასტისა (ათონელისა).

მისი უწმინდესობისა და დასავლეთ ევროპის მიტროპოლიტის ლოცვა-კურთხევით, სასულიერო სემინარიისა და აკადემიის დეკანი, სამების ტაძრის მღვდელმონაზონი დოსითეოზი (ბოგვერაძე)

ულუმბოს მამათა მონასტერი ხაშურის რაიონში, მდინარე ჭერათხევის ხეობაშია. VI საუკუნეში აქ, სოფელ ულუმბოსთან ახლოს, მდინარე ალისწყალთან მონასტერი დააარსა ცამეტ ასურელ მამათაგან ერთ-ერთმა - მიქაელმა, რომელიც აქვეა დაკრძალული.

მადლობა უფალს და მადლობა "კარიბჭის" რედაქციას იმ მასაზრდოებელი წყაროსთვის, რომელიც წმინდა მამათა ნააზრევისა და ღვთისმსახურთა რჩევა-დარიგებების სახით უხვად მოედინება ჟურნალის ფურცლებიდან.

ადამიანს ცუდადმეტყველებად, ამაოდმეტყველებად ეთვლება ყოველი უქმი, უსარგებლო, უშვერი სიტყვის წარმოთქმა, განკითხვა, ბილწსიტყვაობა, ჭორაობა, ცილისწამება.

საუფლო გზაზე მავალი ადამიანის ცხოვრება დაუღალავი ძიებაა მადლისა, ჭეშმარიტებისა, სიწმინდისა. მოშურნეობა, შემართება, სიმტკიცე, მოთმინება, ზომიერება, წონასწორობა ის აუცილებელი საშუალებანია, რომლებიც აძლიერებენ, ასუფთავებენ, გამჭვირვალეს ხდიან ჩვენს სულიერ ხედვას.

ყოველი ადამიანი, თუნდაც თავს ურწმუნოდ თვლიდეს, სულის სიღრმეში რაღაც ამაღლებულისკენ, მშვენიერისკენ ისწრაფვის.

ანზადა გვასწავლის: "ეჭვი უკუნი ღამეაო". იგულისხმება ცუდი ეჭვი, შეურიგებელი წინააღმდეგობა, რომელიც ადამიანის სულში წარმოიშობა.

ცხოვრების გზაზე ადამიანთა ორ ტიპთან გვიწევს შეხვედრა: ერთნი მეცნიერების სახელით რელიგიას უარყოფენ, მეორენი კი რელიგიის გამო უნდობლად ეკიდებიან მეცნიერებას.

შექსპირი "ოტელოს" ერთ-ერთ გმირს ათქმევინებს: "ჰიო, ზეცის მადლო, შენ დაიხსენ კაცთ ნათესავი ეჭვიანობის სენისაგან!" ეჭვიანობა სულიერი სნეულებაა.

ათონზე, ზოგრაფის მონასტერში, წმინდა გიორგის ხატზე ადამიანის თითია შერჩენილი.

ეჭვი ჭიასავით ჩაგიძვრება უბეში და გხრავს, გტანჯავს, საშველს არ გაძლევს. ზოგჯერ ეჭვი ახლობელ ადამიანში გვეპარება, ზოგჯერ, სულო ცოდვილო, ეშმაკის ძალით, ღვთის არსებობაც კი დაგვაეჭვებს.

"შენი მოწყალე და მოალერსე ხელით თანდათანობით დაიურვე ჩემი მბორგავი გული, უფალო. მე დავიწყე იმაზე ფიქრი, რამდენი ისეთი რამ მწამდა, რაც არასოდეს მინახავს და არც მათი მომსწრე ვყოფილვარ.

ღვთის არსებობა ბევრს აეჭვებს. ერთი შეხედვით, ეს ეჭვი ბუნებრივია: როგორ შეიძლება, არსებობდეს უკვდავება, როცა ამქვეყნად ყველაფერი, რაც იწყება, მთავრდება კიდეც?