- მთავარი
- ჩვენ შესახებ
- ეკლესია
- ქრისტიანული ცხოვრება
- რწმენა
- წმინდანები
- სხვადასხვა
- ახალი ამბები
- დიასახლისის გვერდი
- სწავლებანი
- ერისკაცობიდან მღვდლობამდე
- ქრისტიანული საიდუმლო
- ქრისტიანული სიმბოლიკა
- ცოდვა
- ისტორია
- ანგელოზები
- ამბიონი
- კითხვა-პასუხი
- ეს უნდა ვიცოდეთ
- ცრუ მოძღვრებები
- სხვა რელიგიები
- სხვადასხვა
- მკითხველის გვერდი
- ეპისტოლენი, ქადაგებები
- ნამდვილი ამბები
- სასწაულები
- წაუკითხეთ პატარებს
- ჩემი სოფელი
- ქართული გვარები
- ქართული ანბანი
- რელიგიურ-ფილოსოფიური ლექსიკონი
- წმინდა წერილი
- წიგნები
- ლოცვანი
დღის ფრაზა
† "დიდება მაღალთა შინა ღმერთსა! ქვეყანასა ზედა მშვიდობა და კაცთა შორის სათნოება".
კარიბჭე - #20 (185)
ჟურნალის სტატიები:
პროტოპრესვიტერი ალექსანდრე შმემანი
თავი მეოთხე
მსოფლიო კრებების ეპოქა
6. მეშვიდე საუკუნე
თავი მეოთხე
მსოფლიო კრებების ეპოქა
6. მეშვიდე საუკუნე
წმინდა ეგნატე ბრიანჩანინოვის თვალსაზრისით, გარდაცვალება ეკლესიის ერთი შვიდ საიდუმლოთაგანია, როდესაც ადამიანი განიძარცვავს თავის უხეშ სამოსს - სხეულს
წმინდა იოანე-გიორგის (მხეიძე) ძმის პოლაქტიოსის სულში უეცრად გაუგებარი ცვლილებები მომხდარა: იგი ბერად აღიკვეცა, ყოველივე ამქვეყნიურს განშორდა და მოუკლებლად ლოცულობდა.
9. რატომ იყო და არის იესო ქრისტე "საცილობელი ნიშანი"
"...აჰა, განწესებულია ეს მრავალთა დამხობად და აღდგენად ისრაელში და საცილობელ ნიშნად..."
სახარებით - ნათლისღების შემდეგ მაცხოვარი გადის უდაბნოში, სადაც ორმოცი დღე და ღამე იმარხულა.
მეუფე ანტონის (აბაშიძის) ცხოვრებასა და მოღვაწეობაზე შესაძლოა, ბევრმა ჩვენგანმა დღემდე არაფერი იცოდეს.
ამა წლის 19 ივლისს 96 წლისა გარდაიცვალა დიდი რუმინელი მამა, არქიმანდრიტი არსენი (პაპაჩოკი), მოღვაწე, მეუდაბნოე. იგი მამა კლეოპასთან ერთად ცხოვრობდა რუმინეთის მთების უღრან ტყეებში.
წმინდა იოანეს (მაისურაძე) მოგონებები
21 სექტემბერს (ახ.სტ.) საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესია აღნიშნავს ბეთანიელი წმინდა მამების წმინდა იოანესა (მაისურაძე) და წმინდა იოანე-გიორგის (მხეიძე) ხსენებას.
XVIII. ევსევი. 1. იმ წმინდანებს, რომელზეც უკვე ვისაუბრეთ, შევუერთებ დიდებულ ევსევისაც.
წმინდა გაბრიელ ეპისკოპოსი "მამაო ჩვენოზე" ბრძანებს: "კარგად უნდა დაფიქრდე: ღირსი ხარ მამა უწოდო ღმერთსა? და თუ მამას უწოდებ ღმერთსა, მაშასადამე, შენ ისრე უნდა გიყვარდეს იგი
მღვდელი ვალენტინ ვასეჩკო
ნაწილი IV. პროტესტანტული სარწმუნოებრივიმოძღვრება
ნაწილი IV. პროტესტანტული სარწმუნოებრივიმოძღვრება
რეფორმაციის წინაისტორია და იდეური საწყისები.
წმინდა ბარსანოფი ოპტელი
მადლმოსილება. ეს მოხდა გოლუტვინის მონასტერში, რომლის წინამძღვარი ღირსი ბარსანოფი გახლდათ.
წმინდა ეფრემის სასწაული როგორ გადაარჩინა ჩემი საყვარელი ადამიანი - მარიო
წმინდა ეფრემის კიდევ ერთი სასწაულის შესახებ საბერძნეთში ყოფნის დროს ქართველმა ემიგრანტმა ესმა ღონიაშვილმა მიამბო.
ღირებულებათა გადაფასების ეპოქაში უფრო ძვირფასი ხდება წარსულის გახსენება და იმ ადამიანებზე საუბარი, ვინც საკუთარი ცხოვრებით, მოღვაწეობით ღირსეული ადგილი დაიმკვირა
ერთხელ ნეტარ ევაგრე დიაკონს აუწყეს ხორციელი მამის სიკვდილი. უბედურების მაცნეს მან მიუგო:
განვაგრძობთ დაწყებულ საუბარს "ვინ ვართ ქართველები?!." რუბრიკის სტუმარია რადიოკომპოზიციის ავტორი თამარ კიკვიძე.
სტამბოლში ბიძასთან მყოფი ჭაბუკი ალექსი (შემდგომში წმინდა ალექსი შუშანია) დილით ჩვეულებისამებრ წამოდგა, უეცრად რაღაც ძალამ ელვასავით იელვა მის თავზე და მთელი მისი არსება უცნაურმა მოვლენამ შეიპყრა:
ფსალმუნი 49-ე
ორმოცდამეცხრე ფსალმუნს განგვიმარტავს არქიმანდრიტი მაკარი (აბესაძე):
ქართველი ერის მრავალსაუკუნოვანი კულტურა ეკლესიის წიაღში წარმოიშვა და განვითარდა. დღეს განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია მეცნიერებისა და კულტურის მოღვაწეთა ეკლესიასთან სიახლოვის საკითხი
ზაფხულს ჩემს მშობლიურ რაჭაში ვატარებ ხოლმე და ვცდილობ, მოვინახულო ჩემთვის უცნობი სოფლები და წმინდა სალოცავები და მერე "კარიბჭის" მკითხველს გავაცნო. თუ რაჭველი კაცის გაცნობა გინდათ, ზაფხულში კი არა, ზამთარში უნდა ესტუმროთ.
ახლა ავად ვარ, საწოლში ვწევარ და გწერთ. რატომ მოვისურვე მოწერა? წავიკითხე თქვენი წერილი. მწერთ, რომ მოუძლურდით და აღარ შეგიძლიათ ღვთაებრივი სიყვარულისა და ლოცვების მოპოვება.
წმინდა მაქსიმე აღმსარებელი ბრძანებს: "ღმერთი და სიტყვა ღმრთისა და მამისა გახდა ძე კაცისა და ადამიანი, იმისთვის, რათა ადამიანები ღმრთები და ძენი ღმრთისანი გაეხადა.
ყველა ადამიანი ღვთის ძეა. ყოველგვარი ფარისევლობის გარეშე შემიძლია ვთქვა, "ცოდვა ჩემი წინაშე ჩემსა არს მარადის", მხოლოდ მე ვიცი, რომ ვცოდავ, და კიდევ - ღმერთმა
მოსე წინასწარმეტყველის მიერ ქორების მთაზე უფლისაგან მიცემული ათი მცნება მაცხოვარმა ახალ აღთქმაში ორ უმთავრეს მცნებამდე დაიყვანა
ქრისტიანები უფლის ძეთ ვუწოდებთ თავს, რადგანაც უფალს მამად ვხადით და წარმოვთქვამთ ლოცვას "მამო ჩვენო!" "როგორი თავმდაბლობაა ჩვენთვის, - ამბობს წმინდა კვიპრიანე
ადამიანის სული უფალთან ურთიერთობისთვის, მისი ძეობისათვის არის შექმნილი, რომელიც დაცემის შემდგომ დაკარგა და საკუთარი ღვთაებრივი ღირსება და ზეცის ხსოვნა დაივიწყა.
იმ დღიდან მოყოლებული, ოდეს უფალმა ჩემმა იესო ქრისტემ, თავისი სახიერებითა და მოწყალებით, განმიღვიძა გონება მომაკვდინებელი ძილისაგან, დიდად ვგოდებდი და უნუგეშოდ ვკვნესოდი
ღირსი მამის იოსებ ისიქასტის დედა მარიამი იგონებდა ასეთ ამბავს: "როცა მე ჩემი ფრანცისკი (ამგვარი გახლდათ მამა იოსების ერისკაცული სახელი) გავაჩინე, საწოლში ვიწექი და გვერდით შეხვეული ჩვილი მეწვა.
წმინდა იოანე ოქროპირი ბრძანებს: "ყოველთა უკუე უწყოდეთ, საყუარელნო, რამეთუ დასაბამი უფლისა კეთილისა - ლოცვაი არს, რამეთუ ყოველი, რომელი ილოცვიდეს, ღმრთისა თანა მზრახველობს.
სქემარქიმანდრიტი გაბრიელი (ზირინიანოვი) სიყრმიდანვე გამოირჩია უფალმა: 3-4 წლის განია (ასე ეძახდნენ ერში) მშობლებმა სააღდგომო ლიტურგიაზე წაიყვანეს, რამაც ბავშვზე წარუშლელი შთაბეჭდილება დატოვა. შინ დაბრუნებულმა დედას ჰკითხა:
"მიყვებოდა მე ერთხელ მოხუცი მონაზონი, - წერს ბერი ვლასი, - რომ როცა დედამისი დაქვრივდა, - მამამისი უკვალოდ დაიკარგა მცირე აზიიდან ბერების განდევნისას, - ზოგიერთმა მისმა ნათესავმა ქალის ხელახლა გათხოვება გადაწყვიტეს
უპირველესად ღვთის სასუფეველს უნდა ვეძიებდეთ და ყოველივე დანარჩენიც მოგვეცემა
ქრისტიანებს "ძენი უფლისანი" ეწოდებათ. ადამიანი თვითონ ირჩევს, ვისი ძე იყოს - ეშმაკისა თუ ღვთისა. კაცთა მოდგმიდან არვინ შობილა, არჩევანის წინაშე რომ არ მდგარიყოს.
მუდმივი კალენდარი
საეკლესიო კალენდარი
ჟურნალი
მთავარანგელოზები
მთავარანგელოზ მიქაელისა და სხვათა უხორცოთა ზეცისა ძალთა - გაბრიელისა, რაფაელისა, ურიელისა, სელაფიელისა, ეგუდიელისა, ვარახიელისა და იერომიელის კრების აღნიშვნა IV საუკუნეში, ლაოდიკიის ადგილობრივ კრებაზე გადაწყდა
მთავარანგელოზ მიქაელისა და სხვათა უხორცოთა ზეცისა ძალთა - გაბრიელისა, რაფაელისა, ურიელისა, სელაფიელისა, ეგუდიელისა, ვარახიელისა და იერომიელის კრების აღნიშვნა IV საუკუნეში, ლაოდიკიის ადგილობრივ კრებაზე გადაწყდა
