წმინდა და ღმერთშემოსილი მამა შიო ასურეთიდან იყო, საღმრთო ქალაქ ანტიოქიიდან, რომელმაც მრავალი მისნაირი წმინდანი აღმოაცენა. იგი შვილი გახლდათ ღვთისმსახური და კეთილშობილი მშობლებისა, რომლებიც ორგზის მდიდარნი იყვნენ-ღვთისმსახურებითა და წმინდა შიოს მშობლობით. ნეტარი შიოს გარდა მათ სხვა შვილი არ ჰყავდათ, რომელიც მიეცათ "ნაყოფად მუცლისა მათისა", ვითარცა კეთილი და ღვთივმინიჭებული "კვერთხი სიბერისაი". მხოლოდ იგი იყო მემკვიდრე მათი ქონებისა.

ნეტარმა ცოლ-ქმარმა თავიანთი მშვენიერი ნაყოფი აღზარდეს მრავალგვარ მოღვაწეობასა და ღვთის სიტყვის სწავლაში. შეასწავლეს მას ძველი და ახალი აღთქმის წიგნები და მათი განმარტებანი. ის ყოველ სწავლას ღებულობდა, როგორც კეთილი ნიადაგი, რადგან იზრდებოდა საკუთარ თავში ღვთის სიტყვის დაცვითა და წვრთნით. უმეტესი ნაწილი საღვთო სიტყვისა ზეპირად დაისწავლა, ხოლო წმინდა სახარება, პავლე მოციქულის ეპისტოლეები და ფსალმუნის წიგნი მოუშორებლად თან ჰქონდა და ენა და პირი მისი მუდმივად წარმოიტყოდა მათ, რომლებიც თაფლზე მეტად დაატკბობდა სასასა მისსა.

16 წელი რომ შეუსრულდა, იწყო წმინდა წიგნების შესწავლა, იჯდა და შეუსვენებლად, განთიადიდან მიმწუხრამდე კითხულობდა და სულიწმინდის მადლით შეუცდომლად ხვდებოდა ყოველივეს, თანაც ისე განმარტავდა, რომ ყველას აკვირვებდა ღვთის დიდი მადლი, რომელიც მისი ბაგეებიდან უხვად მეტყველებდა.

მშობლებს შეეშინდათ და წუხდნენ შვილის მოუკლებელი შრომის გამო და ურჩევდნენ, საკუთარი თავისათვის დასვენების ნება მიეცა და სხეული ასე გამეტებით არ გაეწვალებინა. წიგნებიც კი გაარიდეს. მან დიდად შეაწუხა ყრმა და მშობლებს უთხრა:

-"რატომ იქცევით ასე, ბატონნო ჩემნო, და განმაშორებთ ღმერთთან საუბრისაგან? რადგან ვინც მუდამ ღვთის სჯულზე არ საუბრობს, იგი შორსაა ზეციური სასუფევლიდან და ტყვე ხდება ეშმაკისა. ჩემო კეთილო მშობლებო, დაფიქრდით, რასაც აკეთებთ, გინდათ, რომ ამისთვის მოგერიდოთ და აღარ გიხილოთ?" მაშინ მშობლები "მიერჩდეს ნებასა მისსა" და მიიღო რა უფლება მათგან, ნეტარი შიო დიდად წარემატა თავის ტოლებს ღვთის შიშითა და საღვთო წერილის ცოდნით, რამეთუ ირწყვებოდა იგი ღვთის სჯულით, და ნაყოფი ვერ იქნებოდა, როგორც მსხმოიარე ზეთისხილი სახლსა ღმრთისასა.

წმინდა იოანესთან

იმ დროს, როცა ღირსი შიო ოცი წლისა გახდა, დიდი მნათობი და მოღვაწეთა თვალი, "ნიშებშემოსილი" და სახელგანთქმული მამა იოანე გამოჩნდა, ვითარცა კაშკაშა ვარსკვლავი, რომელიც უნათებდა ანტიოქიის მკვიდრთ და უდაბნოში იმყოფებოდა მრავალ მოწაფესთან ერთად. წმინდა შიოც, მშობლებისაგან ფარულად, მივიდა ღირს იოანესთან, როგორც დიდ მწყემსთან, ფეხებში ჩაუვარდა მას, მოეხვია, თაყვანი-სცა ღვთის სიყვარულით აღძრულმა, რომელიც ცეცხლზე უფრო შემწველი და ყველაფერზე აღმატებულია.

ხოლო ნეტარმა იოანემ, ნახა რა ჭაბუკის გონიერება, მისი შინაგანი ხედვა და გონების სიმდაბლე, შემუსრვილება გულისა, სიტყვის სიმშვიდე და შინაგანი კაცის სიმტკიცე, გულისხმა-ჰყო მისი სულის სიმაღლე და, როგორც კეთილმა ნიადაგმა იცის მიღება თესლისა, ღვთის ბრძანებით, ნეტარი იოანეც წინასწარმცნობელი იყო და მიმართა მას:

"შვილო შიო!"-ნეტარი შიო შეაკრთო თავისი სახელის ხსენებამ და მიხვდა, რომ მიაგნო იმას, ვინც თავის მოძღვრად და განმანათლებელად სურდა. იოანემ კვლავ უთხრა:

"შვილო, შიო, რატომ შეშფოთდი იმისათვის, რომ ღმერთმა შენი სახელი მაუწყა? თუ გწამს წმინდა სახარებისა, რომელიც შეგიყვარებია, გჯეროდეს, რომ ღვთის რწმენას ყველაფერი შეუძლია",-წამოაყენა, ეამბორა, აკურთხა, შემდეგ კი თავის მოწაფეებს ჩუმად უთხრა:

"აი, ეს ჭაბუკი გამოირჩია ღმერთმა და აავსო წმინდა სულით, და გახდება ეს მამა მრავალი სულისა, რომელთაც ღვთის სათნოებებით წინ გაუძღვება; იგი იქნება ანთებული სანთელი სასანთლეზე, რომ გაუნათოს ყოველთა".

შემდეგ მიუბრუნდა შიოს და უთხრა:

"შვილო, ნეტარი ხარ შენ, რადგან დიდი იქნები ღვთის წინაშე და მეც ნეტარი ვარ, რამეთუ მამად ვიწოდო ასეთი მამათა მამისა".

ესაუბრა მას მთელი დღე, თაფლზე ტკბილი სიტყვებით გაანათლა გონება მისი და გაამხიარულა. მეორე დღეს კი უთხრა: ახლა კი წადი, შვილო, შენს მშობლებთან, მიიღე მათგან კურთხევა და შემდეგ მოდი ჩემთან. დაე, დაგიფაროს ღვთის მადლმა და განგაძლიეროს.

მშობლების მონაზვნად აღკვეცა ნეტარი შიო დიდად შეაწუხა ამ ამბავმა,-ვაითუ მშობლებისაგან, კურთხევის ნაცვლად, სასჯელი მიეღო, როცა გაიგებდნენ მისი შემონაზვნების სურვილს.

ამაზე ნეტარმა იოანემ მტკიცედ უთხრა:-გწამდეს ჩემი, რომ შენზე უწინ ისინი მიიღებენ მონაზვნობას. წადი, უფალი იყოს შენი მეგზური და განმამტკიცებელი!

წმინდა შიომ მიიღო კურთხევა იოანესა და ძმებისაგან და შინ, მშობლებთან დაბრუნდა. მშობლებმა ჰკითხეს,-სად იყავი, რატომ არ გვითხარი, თუ რაიმე მიზეზით სადმე უნდა წასულიყავიო.

ფრთხილმა შიომ არაფერი უთხრა მათ, რათა უცებ არ შეეშინებინა, დადუმდა და სხვა ღონე იხმარა მათ დასამშვიდებლად, ხოლო ღვთის სიყვარულის ალი, რომელიც მასში ცეცხლივით გიზგიზებდა, წვავდა და ასწავლიდა, თუ მისთვის სასურველი მონაზვნობისთვის დროზე როგორ უნდა მიეღწია.

ერთ დიდებულ კვირადღეს მშობლები წავიდნენ ეკლესიაში. წირვის დროს შიო მამის სიახლოვეს იდგა, რასაც ადრე არ იყო ჩვეული. როცა დიაკონი გამოვიდა საფსალმუნესთან წმინდა სახარების წასაკითხად, ნეტარმა შიომ უთხრა მამას:

-მივიდეთ და დავდგეთ წმინდა სახარების ქვეშ, რადგანაც მღვდლებისგან გამიგია, რომ მათ, ვის თავზეც კვირა დღეს წაიკითხავენ წმინდა სახარებას, განშორდება ყოველგვარი სენი და უძლურებაო.

მამა დაემორჩილა და შვილთან ერთად დადგა წმინდა სახარების ქვეშ. იმ დღეს დიაკონმა სახარებიდან წაიკითხა შემდეგი: "რომელი მოვალს ჩემდა და არა მოიძულოს მამაი თვისი და ცოლი, და შვილნი, და ძმანი და დანი, და მერმე კუალად სულიცა თვისი, ვერ ხელ-ეწიფების მოწაფე ყოფად ჩემდა" (ლკ. 14, 26).

წირვის დასრულების შემდეგ, როცა შინ დაბრუნდნენ და სატრაპეზოდ დასხდნენ, ნეტარმა შიომ ჰკითხა მამას:

- ბატონო ჩემო, რა იყო დღეს წაკითხულ სახარებაში ნათქვამი?

გაიხსენა მამამ ის, რაც ტაძარში მოისმინა. შემდეგ კი ღირსმა შიომ უთხრა:

-რა გვაყოვნებს ჩვენ, რომ ქრისტეს მოწაფეები გვერქვას, რადგან, როგორც მოვისმინეთ, მცირეოდენის დათმენისათვის ღვთისაგან ასწილს მივიღებთ მომავალ საუკუნო ცხოვრებაში? რა შეიძლება შევიძინოთ ამქვეყნად, მეფეც რომ ვიყოთ, რომ არ მოგვიწიოს მისი დაკარგვა?

მამის გულში, როგორც რბილ ცვილზე საბეჭდავისგან, ისე აღიტვიფრებოდა მისი ნათქვამი და უთხრა თავის ძეს:

-შვილო, როგორც შენ თავად ხედავ, მე და დედაშენი მოხუცებულები ვართ, შენ კი მარტო ხარ, ჩვენი მამულის მემკვიდრე. თუ გსურს, გაგვხადე ჩვენ მონაზვნები, შენ კი მოიყვანე ცოლი და მემკვიდრის გარეშე ნუ დატოვებ შენს მამულს. აი, ყველაფერი შენს ხელთაა, მიიღე ჩვენგან ყველაფრის უფლება.

ამ სიტყვებმა ნეტარი შიო დიდად გაახარა, გულში კი თქვა: როცა ჩემი მშობლები მონაზვნები გახდებიან, მე თავისუფალი შევიქნები და რაც მსურს, იმას ვიზამო.

და გაახსენდა ნეტარი იოანეს ნათქვამი,-შენი მშობლები შენზე წინ მიიღებენ მონაზვნობასო.

ნეტარმა შიომ უთხრა მშობლებს:

-ბატონნო ჩემნო, რადგან ასეთი კეთილი გონება მოგცათ თქვენ ღმერთმა, ნუ დააყოვნებთ მაგის ქმნას, არამედ, რაც გსურთ-რომელიმე მონასტერს შესწირეთ, მე კი გაისად, თუ ღმერთი ინებებს, შევირთავ მეუღლეს.

რადგან მშობლებს გადააწყვეტინა ეს საქმე, აღარ მოიცადა-ჯერ დედა წაიყვანა ქალწულთა მონასტერში და ჩააბარა დედათა დიაკონს, რომელმაც იგი მონაზვნად აღკვეცა. ნეტარმა შიომ უთხრა დედას:

-დედაო, იცოდე, რომ ამიერიდან ღვთის მცნება უნდა აღასრულო, რადგან ქრისტეს აღთქმა მიეცი საკურთხევლის წინაშე, ვერც ჩემს ნახვას შეძლებ, ვერც მამაჩემისას. იყავი დედათა დიაკონისა და სხვა სულიერი დების მორჩილებაში და ნუ იდარდებ ჩემზე, მხოლოდ შენს წმინდა ლოცვებში ნუ დამივიწყებ.

მაშინ მათ ერთმანეთი "მოიკითხეს ფრიადითა ცრემლითა", შემდეგ უკანასკნელად ამბორს უყვეს ერთურთს და განეშორენენ.

წმინდა შიომ მამაც ასევე წაიყვანა ზოგად ცხოვრებულთა (კინოვიურ) მონასტერში, სადაც იგი შეიმოსა წმინდა სქემით. ბევრნაირი სწავლა-დარიგება მისცა ნეტარმა შიომ მამას მოთმინების შესახებ. ორივე მონასტერს, სადაც მშობლები დაემკვიდრნენ, დიდძალი საფასე შესწირა. მამასაც დაემშვიდობა, მიიღო მისგან კურთხევა და დაშორდა.

როგორც კი მიიღო "თავის უფლებითი ცხოვრება", ღვთივ გონიერი შიო დაბრუნდა შინ, ყოველივე მონაგები გლახაკებს გაუყო, გაათავისუფლა მონანი და მხევალნი, რაც კი მშობლებს მისთვის დაეტოვებინათ, ყველაფერი გაყიდა, ხოლო თანხა მონასტრებსა და გაჭირვებულებს დაურიგა. თავისთვის დაიტოვა მხოლოდ წმინდა სახარება და ფსალმუნთა წიგნი, დათმო ყოველგვარი სამხიარულო საქმენი, როგორც ბრძანებს სახარება, და თვით სულიც კი უარყო ქრისტესათვის და მიატოვა სახლი და ეს წუთისოფელი და წავიდა მისთვის სასურველი გზით, რასაც ეტრფოდა და ესწრაფოდა, რომლისთვისაც აღარ გადაუხვევია, როგორც ამას ვნახავთ შემდგომში.

გაგრძელება იხილეთ შემდეგ გვერდზე

წმინდა შიო მღვიმელთან დაკავშირებით ასევე შეგიძლიათ წაიკითხოთ სხვა სტატიები - გადადით ლინკზე