"ჩაქრა ლამპარი, რომლის მსგავსი იშვიათად აინთება საუკუნიდან საუკუნემდე!

ეს იყო კაცი არა მხოლოდ ბერი მღვდელმთავარი, არამედ სამოქალაქო მოღვაწე, მოაზროვნე, მეისტორიე, დიდი მამულიშვილი".

პროტესტანტული მიმდინარეობის ერთ-ერთი შემადგენელი ნაწილია კალვინისტური აღმსარებლობა. სახელწოდება "კალვინიზმი" მომდინარეობს მისი დამაარსებლის, ფრანგი ჟან კალვინის (1509-1564) სახელისგან, რომელიც შვეიცარიაში მოღვაწეობდა.

როცა ურჯულო შაჰმა წმინდა დავითის მონასტერი მოაოხრა და 6000 ბერი მოწყვიტა, ძნელად თუ წარმოიდგენდა ვინმე ამ დალოცვილი სავანის ფეხზე დადგომას;

დაახლოებით წმინდა თამარის მეფობისას თბილისის ქვემოთ, სომხითში, აჭარიდან, წმინდა გიორგი მაწყვერელის მშობლიური კუთხიდან, შუარტყალის ხეობიდან, სამუშაოდ ერთი კალატოზი ჩამოსულა. სახელად ბასილი რქმევია. ოსტატიც კარგი ყოფილა და ამიტომ ტაძრის აშენება დაუვალებიათ.

მართლმადიდებლური სწავლებით, იმ საფუძველს, რაზეც ქრისტიანმა თავისი ცხოვრება უნდა დააფუძნოს, სინანული წარმოადგენს. ამიტომ "განცდა თვისთა ცოდვათა" მორწმუნეების მთავარი საზრუნავია.

ახალი აღთქმა, გარდა მასში გადმოცემული მაცხოვნებელი სწავლებისა, რომელსაც პირველადი და მთავარი დანიშნულება აქვს, უამრავ ისტორიულ ფაქტსა თუ პიროვნებას გვაცნობს, მათ შორის - იესო ქრისტეს დროის იუდეის მეფე-მთავრებს. მათგან ყველაზე ცნობილია ჰეროდე დიდი, რომელმაც ბეთლემში ყრმათა ჟლეტა მოაწყო და უამრავი სისაძაგლე ჩაიდინა.

მონასტერი ის ადგილია, სადაც თითოეული პირველ რიგში ღმერთს, შემდეგ კი მონასტრის წინამძღვარს ემორჩილება. იქ ყველაფერი, სტუმრის გამასპინძლებაც კი, წინამძღვართან შეთანხმებით, - მისი კურთხევით ხდება, ყოველივეს თავისი კანონები აქვს და, გინდა თუ არა, უნდა შეასრულო.

ქართველი ერის მრავალსაუკუნოვანი კულტურა ეკლესიის წიაღში წარმოიშვა და განვითარდა. დღეს განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია მეცნიერებისა და კულტურის მოღვაწეთა ეკლესიასთან სიახლოვის საკითხი, რადგან ნამდვილი კულტურა სულიერებისგან განუყოფელია.

ხონის ეპარქია დასავლეთ საქართველოში, ისტორიული იმერეთის სამეფოს ცენტრალურ ნაწილში, ვაკე იმერეთში მდებარეობს. იგი ხონს, სამტრედიასა და მათ მიმდებარე ტერიტორიებს, რიონსა და ცხენისწყალს შორის მდებარე სივრცეს მოიცავს.

ალერგიისა და იმუნოლოგიის ცენტრის ხელმძღვანელი, მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი, თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო უნივერსიტეტის წამყვანი მეცნიერ-თანამშრომელი, ქალბატონი მაია გოთუა ალერგიული პრობლემების მქონე ადამიანებისათვის ნაცნობი პიროვნებაა.

ჩვენ ხშირად უხეშ ძალმომრეობას ვახორციელებთ ჩვენი ნათესავებისა თუ ნაცნობების სულებზე, როცა მათ ტაძარში შეტყუებას ვცდილობთ.

ბრწყინვალე შვიდეული გვირგვინდება კვირიაკით, რომელსაც ეწოდება კვირაცხოვლობა, ანუ ახალი კვირა, ანუ აღდგომის განახლება. ეს დღე აღდგომის დღესასწაულის განცდის მისტერიაა. სწორედ ამიტომ იკრიბებიან ქრისტიანები კვირაობით ეკლესიაში სადღესასწაულო წირვაზე.

"დე, გზამ იაროს, დე, თაობას მოჰყვეს თაობა;
დავკარგავ საფლავს, მეც შენგვარად გავქრები, თამარ!
საფლავი ჩემიც იყოს ჩემი უსაფლავობა...
თამარ, გოდებავ უნაპირო და უსასრულო,
თამარ, ღვთაებავ, თამარ, მზეო,
მზეო ჩასულო!"

"ადამიანები, რომლებიც დროდადრო ჩნდებიან ჰორიზონტზე და ქრისტიანული ტრადიციის მაგივრად თავიანთ შეთხზულ რელიგიებს გვთავაზობენ, დროს ტყუილუბრალოდ კარგავენ.

სინანულს, როგორც გრიგოლ ღვთისმეტყველი ამბობს, ორი სახე აქვს - იგი წარსულშიც იყურება და მომავალშიც. წარსულში - რათა ჩადენილი ცოდვების გამო იგლოვოს, მომავალში კი - იმიტომ, რომ ეს ცოდვები აღარ განმეორდეს.

2003 წელს, როგორც საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქმა, უწმინდესმა და უნეტარესმა ილია II-მ ბრძანა, წმინდა ანდრია მოციქული თითქოს ხელმეორედ შემოვიდა საქართველოში.

საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი ილია II ერთ-ერთ ქადაგებაში ამბობს: "ადამიანი ღვთის მადლითა და ძალით შექმნილია თავისუფალი ნების მქონედ. უფალმა მისცა მას არჩევანი და ადამიანმა უნდა აირჩიოს და განასხვაოს კეთილი და ბოროტი...

ძვირფასო რედაქციავ, პატივცემულო რედაქტორო!
წარმატებებს გისურვებთ იმ კეთილშობილური საქმისთვის, რაც გამოიხატება ჟურნალ "კარიბჭის" დაარსებაში.

უფალმა ადამიანები გამრავლებისთვის სამოთხეშივე აკურთხა. როგორც წმინდა მამები გვასწავლიან, ქალის ერთ-ერთი მთავარი დანიშნულება - შვილთა სხმაა. დედობა საოცარი გრძნობაა. ამაზე უთუოდ ყველა დამეთანხმება, ვის სხეულშიც თუნდაც ერთხელ მაინც ჩასახულა და გაზრდილა მეორე არსება.

საბჭოური სასკოლო განათლების სისტემა ჩვენ თვალწინ ფორსირებულად ინგრევა. მას ახალ-ახალი - ფილოსოფიური თუ კონფესიური, ეკონომიკური თუ სოციალური - სრულიად განსხვავებული სასკოლო მიმდინარეობები ენაცვლება და წარმატებითაც.

ყველა საქმე უმნიშვნელოა ერისა და ღვთის წინაშე, გარდა იმისა, რომ გავზარდოთ ჩვენი შვილები ხორციელ ვნებებზე ამაღლებულნი. ჩვენი კეთილდღეობის საფუძველი დედ-მამის პატივისცემა და შვილების ღვთის მცნებებით აღზრდაა. მაშინ მოგვეგება მისაგებელი, მაშინ გვექნება მოთმინების სიხარულით აღსავსე ახალგაზრდობა და ტკბილი სიბერე.

ბავშვის ქრისტიანული აღზრდისა და ასაკობრივი განვითარების თავისებურებების შესახებ გვესაუბრება თბილისის სასულიერო აკადემიის ქრისტიანული პედაგოგიკის ლექტორი, ქალბატონი ნანა ბიწაძე.

ძველი ქართველები შვილებს უპირველესად ღვთისა და მამულისთვის ზრდიდნენ. ამიტომ, როცა შვილი არ ეძლეოდათ, კურნებას ღმერთს და მის წმინდანებს სთხოვდნენ. არასოდეს მოქცეულან ზოგიერთი დღევანდელი ქართველივით - მოლებს და ლამია-ჯადოქრებს რომ ევედრებიან შეწევნას.

ძველად ქართველები პურს როგორ გადააგდებდნენ! ძირს დაგდებულ პურის ნატეხს აიღებდნენ, გაწმენდნენ, ჯვარს გადასახავდნენ, ეამბორებოდნენ, მაღლა შემოდებდნენ, ჩიტებს რომ ეკენკათ. ამ შეგნებით ზრდიდნენ ბავშვებსაც.

იესო და მისი მოწაფეები გალილეის კანას ქორწილში იყვნენ მიწვეულნი. სუფრას ღვინო შემოაკლდა. იესოს დედამ უთხრა: "ღვინო აღარა აქვთ". იესომ მიუგო: "რა გინდა ჩემგან, დედაკაცო? ჩემი ჟამი ჯერ არ დამდგარა". დედა მსახურებს მიუბრუნდა: "გააკეთეთ ყველაფერი, რასაც ის გეტყვით" (იოან. 2, 2-5).

მიტროპოლიტ გრიგოლის (ცერცვაძის) მშობლებს მის დაბადებამდე ოთხი ბავშვი მოკვდომიათ და ღმერთისთვის აღუთქვამთ, - თუ ახალშობილი ჯანმრთელი დაიბადება, შენ მოგიძღვნითო.

შვილების აღზრდა ერთ-ერთი უდიდესი პასუხისმგებლობაა, რომელიც ღვთის წინაშე გვეკისრება. ძნელია, ყოველთვის ობიექტური იყო საკუთარი შვილის მიმართ ან ყოველთვის საღი გონებით განსაჯო იგი.