თეთრი ფრინველი
მატრონა დიმიტრის ასული ნიკონოვა 1885 წლის 9 ნოემბერს ტულის გუბერნიის სოფელ სერბინოში, ღარიბი და ღვთისმოშიში გლეხის ოჯახში დაბადებულა. დიმიტრის და ნატალიას მის გაჩენამდე უკვე სამი შვილი - ივანე, მიხეილი და მარიამი ჰყავდათ. ოჯახს იმდენად უჭირდა, სამი პატარის შენახვასაც დიდი გაჭირვებით ახერხებდა, არათუ ახალშეძენილი, ერთი შეხედვით, დიდ ტვირთად ნაქცევი მეოთხისა, თანაც კოჭლისა და ბრმისა... მაგრამ მათ ღვთისმოყვარე გულს სურვილადაც არ გაუვლია მუცლადმყოფის მოცილება... თუმცა, მაშინ სხვა გამოსავალიც არსებობდა: - ხელმოკლე მშობლები თავიანთ პატარებს საიმდროოდ რუსეთში მომრავლებულ ბავშვთა თავშესაფრებს აბარებდნენ, რომ უეჭველი შიმშილისგან მაინც ეხსნათ... ჰოდა, ნიკონოვებსაც ურჩიეს მეზობლებმა - სნეული ჩვილი მეზობელ სოფელში, თავად გოლიცინის თავშესაფარს მიაბარეთ, ხომ ხედავთ, ამ ჯანმრთელობის პატრონი ან იცოცხლებს და ან - არაო, მაგრამ დედას როგორც კი ორსულობისას ნანახი უცნაური სიზმარი გაახსენდა, ამაზე აღარც უფიქრია: - თითქოს თავზე დიდი, თეთრი ფრინველი დაჰფარფატებდა, რომელსაც ადამიანის სახე და ქუთუთოებშეკრული თვალები ჰქონდა...

იტრიალა უცხო ფრინველმა ნატალიას თავზე, იტრიალა და ბოლოს მარჯვენა ხელზე დააჯდა...

ქალი მყის მიხვდა, რომ სიზმარი არაჩვეულებრივი ბავშვის დაბადებას იუწყებოდა და მართლაც ახალშობილს იმ ჩიტივით სახე, დაშრეტილი თვალები და ბოლომდე დაგმანული ქუთუთოები ჰქონდა, მაგრამ მაშინ ვერავინ წარმოიდგინა, რომ უფალმა ეს პატარა, ხეიბარი და ბრმა გოგო თავიდანვე დაბეჭდა რჩეულობის ბეჭდით.

ნათლობა

იგი წმინდა მატრონა კონსტანტინოპოლელის ხსენების დღეს (ახალი სტილით, 22 ნოემბერს) მონათლეს ამ დიდი და საკვირველი წმინდანის სახელით, რომელიც მის ზეციურ მფარველად იქცა.

ნათლობის საიდუმლო მამა ვასილიმ აღასრულა, რომელიც წინა დღეს, თითქოს საგანგებოდ, მობრძანდა მეზობელი სოფლიდან, რაც არც იყო გასაკვირი, რადგან ჭვრეტის მადლი ჰქონდა და მართალი ცხოვრებით ცხოვრობდა.

ნათლობისას უფალმა კიდევ ერთი სასწაულით მიანიშნა მატრონას განსაკუთრებულ სულიერებაზე: - როდესაც მამა ვასილიმ ბავშვი ემბაზში ჩაუშვა, იქიდან სურნელოვანი ორ¬თქლი ამოვარდა, საიდანღაც მოსულმა ნათელმა კი ტაძარი აღავსო...

ეს სასწაული ყველა იქ მყოფმა იხილა და ჰკვირობდნენ: - ეს რა საოცარი სურნელია, ან რა მოხდაო?!

მღვდელმა ბავშვის არაჩვეულებრივი ხვედრი იწინასწარმეტყველა: - რამდენი ადამიანი მომინათლავს, მაგრამ მსგავსი რამ არასოდეს მომხდარა, ბავშვი ჭეშმარიტად რჩეულია და დიდი იქნება ღვთის წინაშეო. ნათლობის დამსწრენი ირწმუნებოდნენ, - მღვდელმა ისიც თქვა, გოგონა მთელი საზოგადოების მსხვერპლია ზეცის მიმართ და ჩვენი მცველიო...

რაღა თქმა უნდა, ბევრი ვერც ჩასწვდა ამ სიტყვებს და არც დაიჯერა, - როგორ შეეძლო უძლურ გოგონას, რომელიც სიბრმავესთან ერთად სახიჩარიც იყო და ხეიბარიც, სხვათა დამცველად ქცეულიყო?! მამა ვასილიმ მშობლებს სთხოვა, ბავშვს განსაკუთრებულად გაფრთხილებოდნენ და ყოველი მისი სურვილი აღესრულებინათ: - თუ გოგონამ რამე მოგთხოვათ, უთუოდ შემატყობინეთო.

პატარა წინასწარმეტყველი

ჭვრეტის ნიჭით ცხებულმა მამა ვასილიმ მატრონას ნათლობისას ისიც ბრძანა, - გოგონა მომავალში ჩემი გარდაცვალების თარიღს იტყვისო, რაც აღსრულდა კიდეც: - ერთხელ, ღამით, მატრონას უეცრად გამოეღვიძა, მშო¬ბლებთან მიირბინა და აუწყა: - მამა ვასილი აღესრულაო... მაშინვე მიაკითხეს მოძღვარს, რომელიც, გოგონას სიტყვებისამებრ, მართლაც გარდაცვლილიყო: - მოახლოებული აღსასრული ეგრძნო, სუფთა ზეწარი გაეშალა და ზედ განესვენა...

სულიერი ხედვის განსაკუთრებული უნარი ადრეული ბავშვობიდანვე მიეცა მატრონას. ერთხელ დედამისი ტაძარში წავიდა, მამამ კი შინ დარჩენა გადაწყვიტა, რომ ქალიშვილ¬თან ერთად ელოცა. ამ დრომდე მეუღლეები მუდამ ერთად ესწრებოდნენ ღვთისმსახურებას, ამიტომ ნატალიას გული თითქოს შინ დარჩა და ყურადღება გაეფანტა...

შედგა თუ არა შინ ფეხი, გოგონამ მყის მიახალა: - დედი, შენ ტაძარში არ ყოფილხარო!

- როგორ თუ არა, ეს-ესაა, იქიდან არ მოვბრუნდიო?!

- არა, - მიუგო გოგონამ, - მე და მამიკო კი ვიყავით ტაძარში, რადგან ერთად ვიგალობეთ და ვილოცეთ, მაგრამ იქ შენ ნამდვილად არ ყოფილხარო!..

ბრმა ყრმამ სულიერი თვალით იხილა, რომ დედამისი ტაძრად მხოლოდ ხორციელად იდგა... ასე შეახსენა ქალიშვილის პირით უფალმა, რომ მთავარი ის კი არ არის, სად იმყოფება შენი სული, არამედ ის, თუ რა აღავსებს მას.

* * *

გოგონას წინასწარჭვრეტის ნიჭის შესახებ მისი ნათესავი, ქსენია სიფაროვა იგონებს: - ერთხელ მატრონამ დედას აუწყა: - ხვალ ხანძარი იქნება, მაგრამ ნუ ინაღვლებ, ჩვენს ბინას არაფერი ემუქრებაო და ასეც მოხდა: - ცეცხლმა დილიდანვე მოიცვა სოფელი, მაგრამ როგორც კი ნიკონოვების ბინას მიაღწია, ქარმა უეცრად გეზი უცვალა და სახლი გადარჩა...

ხელთუქმნელი ჯვარი

მატრონა კიდევ ერთი საოცარი ნიშნით დაბეჭდა განგებამ: - მკერდზე მკვეთრად აჩნდა რელიეფურად ამობურცული ჯვარი, რომელიც, არავინ უწყის, დაბადებიდან დაჰყვა თუ მოგვიანებით გამოესახა. ერთ-ერთი გადმოცემის თანახმად, ნიკონოვებს ჭაღარათმიანი მოხუცი ესტუმრა და წყალი ითხოვა. პატარა მატრონამ, თითქოს ბრმა არც ყოფილაო, ჭურჭელი წყლით გაავსო და მოხუცს მიაწოდა, რომელმაც ამ სიტყვებით დალოცა: - გოგონა, ქრისტემ გიშველოსო!

როგორც კი მოხუცი სახლიდან გავიდა, მატრონას მამა, დიმიტრი, ცოლს მიუბრუნდა და დაფიქრებით უთხრა: - რაღაც ძალიან მიაგავდა ჩვენი სტუმარი წმინდა ნიკოლოზ საკვირველმოქმედსო, რაზეც მეუღლემ უპასუხა: - ეგებ ეგ სტუმარი მართლაც წმინდა ნიკოლოზი იყოო...

ასე გაჩნდა ლეგენდა, თუ როგორ ეწვია სოფლის ღარიბ და მორწმუნე ოჯახს ღვთის უდიდესი სათნომყოფელი და როგორ დალოცა გოგონა, რომელსაც გულზე ხელთუქმნელი ჯვარი აღებეჭდა.

მშობლებს ამ ჯვრისთვის თავიდან ყურადღება არც მიუქცევიათ, მაგრამ ერთ დღესაც გოგონამ გულსაკიდი ჯვარი მოიხსნა, რომ ახლობლებს აქამდე უხილავი ბეჭედი ეხილათ, თუმცა, დედა ვერ მიუხვდა და გაუბრაზდა, - ჯვარი რატომ მოიხსენიო, რაზეც მატრონამ მიუგო: - მე ისეთი ჯვარი მაქვს, რომლის არც მოხსნა შეიძლება და არც დაკარგვაო...

მატრონას შესახებ კიდევ ერთ სინამდვილეს თუ გამონაგონს ჰყვებოდნენ ძველები: - თითქოს სხვა დიდ წმინდანთა მსგავსად, ოთხშაბათსა და პარასკევს ყრმობაშივე არ იკარებდა დედის რძეს, უფლის ვნებათა სახსოვრად...

გაგრძელება იხილეთ შემდეგ გვერდზე

წმინდა მატრონა მოსკოველთან დაკავშირებით ასევე შეგიძლიათ წაიკითხოთ სხვა სტატიები - გადადით ლინკზე

12345678910

>