სრულყოფილი სამართლიანობის საქმე იყო ის, რომ ჩვენი ადამიანური ბუნება, რომელიც ჩვენივე თავისუფალი ნებით იქნა დამონებული და ძლეული, თვითვე ხელახლა აღმდგარიყო ბრძოლად საბოლოო გამარჯვებისთვის და მონობის ნებაყოფლობითი უღელიც ქედიდან მოეცილებინა. ამიტომაც ინება ღმერთმა ჩვენი ადამიანური ბუნება მიეღო და სასწაულებრივად შეერთებოდა მას ჰიპოსტასურად, მაგრამ ადამიანურ ბუნებასთან შეერთება, შერწყმა უზენაესი ბუნებისა, რომლის სიწმინდე მიუწვდომელია ჩვენი ცოდვილი ადამიანური ბუნებისთვის, შეუძლებელი იყო მანამ, სანამ ადამიანის ბუნება არ განიწმინდებოდა. ამიტომაც იყო აუცილებელი სიწმინდის მომნიჭებელი ჩასახვისა და შობისთვის სრულიად უბიწო და ყოვლადწმინდა ქალწული.

როცა უფალში განმტკიცებული გონება სულს ხანგრძლივი ბოროტი ჩვევისგან განაყენებს, მაშინ გონება და ვნებები გულს ჯალათივით აწამებენ და აქეთ-იქით დაათრევენ.

ვნება, რომელიც საკუთარი ნებით აამოქმედეს და გამოკვებეს, შემდგომში უკვე სურვილის საწინააღმდეგოდ ძლიერ აუმხედრდება მის მიერ დამორჩილებულ ადამიანს.

გევედრები, სანამ კიდევ ხორცში ხარ, ნუ მოადუნებ შენს გულს, რამეთუ, როგორც მიწათმოქმედს არ შეუძლია იმედი იქონიოს მინდორში ამოსული თავთავისა, რადგან არ იცის, იქიდან რას მიიღებს, სანამ მას არ შეინახავს თავის სულში, ასევე კაცს არ ძალუძს, მოადუნოს გული, ვიდრე სუნთქავს და ღვთის სული უდგას ნესტოებში (იობ. 27,3). არ იცის მან, რომელი ვნებით გამოიცდება უკანასკნელ ამოსუნთქვამდე, ამიტომაც არ უნდა მოადუნოს გული, სანამ შეუძლია სუნთქვა. მაგრამ მართებს, შეღაღადოს უფალს შეწევნა და წყალობა.