"არ განურისხდე არავის და არც არავის გამო მრისხანებდე, არამედ ყველას შეუნდე შეცოდებანი".

"ნუ გეშინია ადამიანთაგან გაკიცხვისა და განქიქებისა, თუნდ უსამართლოდ".

"როდესაც გვლანძღავენ, ჩავთვალოთ, რომ არა ვართ ქების ღირსნი. ქების ღირსნი რომ ვყოფილიყავით, თაყვანს გვცემდნენ".

"მდუმარებით დაითმინე, როდესაც შეურაცხგყოფენ და უფალს გაუხსენი შენი გული".

"როდესაც უსამართლოდ გექცევიან, არა თქვა: "ღმერთმა მიუზღოს", რადგან ამ დროს უნებურად თავს იწყევლი".

"არასოდეს ეცადო შენი ნების გატანას, რადგან აქედან იბადება მრისხანება".

"თუკი ვინმესგან გინებული განრისხდები და შენც საპასუხოდ აგინებ, ამით დაამტკიცებ, რომ მართლაც უგუნური ხარ და შენი მაგინებლის სიტყვები ჭეშმარიტია. ჭეშმარიტი რომ არ ყოფილიყო, განა განრისხდებოდი?"

"როდესაც ნაწყენი ხარ ვინმეზე ან დამცირებული ხარ, ერიდე მრისხანებას, რათა მან არ განგაშოროს სიყვარულს და არ გიბიძგოს სიძულვილისაკენ".

"მრისხანებას, ამ გაშმაგებულ ვნებას, სულიერი ადამიანებიც კი ადვილად გამოჰყავს მდგომარეობიდან. იგი სულს ამძვინვარებს და მეგობრული ურთიერთობებისგან განაშორებს".

"გაღიზიანებულის ლოცვა საზიზღარი საკმეველია, განრისხებულის ფსალმუნება კი უსიამოვნო ხმა".


"ცუდად მრისხანე კაცი ვერარასა სათნოებასა მოიღვაწებს და, უკეთუცა მოიღვაწა, რისხვითავე თვისითა დაარღვევს".

მშვიდი, ძმანო ჩემნო, არს კაცი იგი, რომელი არ აწუხებს, არავის არ აწყენს, არამედ ყოველთა შეძლებისამებრ სათნო ექმნება, ყოველს კაცს აამებს, ყოველთა შეიყვარებს და შეეწევა, - მოკლედ, რომელსა აქვს კეთილი და სახიერი გული. წინააღმდეგ მშვიდისა ითქმის კაცი ამაყი, მოუსვენებელი, რომელთან ვერავის ვერ შეუძლიან ქონდის კეთილგანწყობა.

სულის გონიერების ნიშანია, როდესაც კაცი საკუთარ გულში იკეტება და იქ ლოცულობს... თუ ვინმეს სულის მშვიდობა აქვს მოპოვებული, ის თითქოს ჩამჩით ხაპავს სულიერ ძალებს... წმინდა მამები, რომლებიც ფლობდნენ ამ მშვიდობას და ღმერთის მადლით იყვნენ განათლებულნი, დიდხანს ცოცხლობდნენ. ეგევე მშვიდობა, როგორც ფასდაუდებელი საუნჯე, უფალმა დაუტოვა თავის მოწაფეებს სიკვდილის წინ ამ სიტყვებით: "მშვიდობასა დაგიტოვებ თქვენ, მშვიდობასა ჩემსა მიგცემ თქვენ" (იოანე 14:27).

მთელი ძალ-ღონით ეცადე, რომ სულის მშვიდობა დაიცვა და კაცთაგან მომავალმა შეურაცხყოფამ არ შეგაშფოთოს. ამისთვის ყველანაირად უნდა ესწრაფო მრისხანების დაოკებას, გულისა და გონების დაცვას განუწყვეტელი განბნევისაგან.
...სულის მშვიდობის შესანარჩუნებლად აუცილებელია აგრეთვე როგორმე გაექცე კაცთა განკითხვას; არგანკითხვით და მდუმარებით სულის მშვიდობას დაიცავ, ხოლო ამ მდგომარეობაში მყოფ ადამიანს საღმრთო გამოცხადებები ევლინება. იმისთვის, რომ არ განიკითხო, თვალყური უნდა ადევნო საკუთარ თავს, არავისგან მიიღო გარეშე აზრები და ყველაფრის მიმართ გაუცხოვდე. უფრო ხშირად უნდა განმარტოვდე საკუთარ თავთან და იკითხო: სადა ვარ?

ყველასთვის ყოველდღე ილოცე, მოიპოვე სულის მშვიდობა, რათა არავინ შეურაცხყო და არც შენ თვითონ გეწყინოს ვინმესგან შეურაცხყოფა. მაშინ კი ღმერთი მოგცემს სინანულის ცრემლს.

ღმერთი უთმენს, ღმერთმა იცის - იქნება კიდევ დიდხანს მოუთმინოს. შენ კი ასე მოიქეცი: თუ ღმერთი პატიობს, შენც აპატიე. სულის მშვიდობა შეინარჩუნე, რათა ოჯახში ჩხუბი არ იყოს. მაშინ ყველაფერი კარგად იქნება. ისააკი, აბრაამის ძე, არავისზე წყრებოდა, ჭებს მიწით რომ უვსებდნენ, არამედ განზე დგებოდა; მერე კი, როდესაც უფალმა ქერის ასმაგი მოსავლით აკურთხა, იგივე ხალხი ევედრებოდა, სტუმრად გვეწვიეო.