წმინდა გიორგი დაიბადა XVIII საუკუნის II ნახევარში ქიოსში. იგი ქრისტიანულ ოჯახში აღიზარდა. როდესაც წამოიზარდა, ის მიაბარეს ხეზე მხატვრული კვეთის ოსტატს. ერთხელ ოსტატთან ერთად გიორგი იმყოფებოდა კუნძულ პსარაცზე, სადაც მიწვეული იყო საკურთხევლის გამოსაკვეთად. აქ მუშაობის პერიოდში ის გაეპარა ოსტატს და სხვა ბიჭებთან ერთად იქნა დაპატიმრებული სხვის ბაღში საზამთროების ქურდობისათვის. მას შეეშინდა სასამართლოსი. განაჩენისაგან თავის არიდების მიზნით მიიღო ისლამი და მოინათლა ახმედის სახელით.

რამდენიმე წლის შემდეგ ის საზამთროს გასაყიდად გემით ქიოსში ჩავიდა და ნათესავებმა იცნეს. მამამ თქვა, რომ მისთვის უფრო ადვილი იქნებოდა შვილის სიკვდილის მოწმე ყოფილიყო, ვიდრე ახლა მისი განდგომა ენახა. გიორგიმ არც ერთი სიტყვა არ უპასუხა ახლობლებს, მაგრამ გარკვეული პერიოდის შემდეგ ქრისტიანული სამოსით დაბრუნდა კუნძულზე და გამოაცხადა, რომ გადაწყვიტა მართლმადიდებლურ სარწმუნოებაზე დაბრუნება. ისლამის ღალატი კანონით სიკვდილით ისჯებოდა.მამამ ის მიაბარა ერთ კიდონიელ ქრისტიანს, რათა მისთვის თურქებს არ მიეგნოთ. შემდეგ მას პატრონობდა ერთი მოხუცი ქალბატონი, რომელმაც დაუბრუნა ძველი რწმენა.

22 წლისა დაინიშნა თანაქალაქელ გოგონაზე, მაგრამ მალევე მოუვიდა ჩხუბი მის ძმასთან, ხოლო ამ უკანასკნელმა კი გასცა გიორგი და ჩააბარა თურქულ ხელისუფლებას, როგორც მოღალატე.

ჭაბუკი დააპატიმრეს. ციხეში აწამებდნენ და ცდილობდნენ, შეეცვლევინებინათ სარწმუნოება, მაგრამ ყოველივე ეს მცდელობა უფრო და უფრო უმტკიცებდა ქრისტიანულ რწმენას და უღვივებდა სურვილს, რომ ქრისტესათვის თავი გაეწირა. 1807 წლის 24 ნოემბერს ის ეზიარა წმინდა საიდუმლოს და მშვიდად მოემზადა სიკვდილისათვის. მეორე დღეს მიიღეს მისი დასჯის გადაწყვეტილება. მაშინ ამ ქალაქის სამღვდელოებამ შეკრიბა მორწმუნე ქრისტიანები, რათა ელოცათ მომავალი წამებულის სულისათვის.

დილით ადრე, მაშინ როცა წმ. გიორგი ქიოსელი გამოიყვანეს დასასჯელად მოედანზე, საზეიმო გალობა გაისმა ეკლესიაში. ის განუწყვეტლივ იმეორებდა იესოსა და ღვთისმშობლის სახელებს. სწამდა, რომ იყო ქრისტიანი და სურდა ქრისტიანად დაესრულებინა სიცოცხლე, ესროლეს. გიორგი ქიოსელი მაშინვე არ მომკვდარა, ის დაემხო მუხლებზე და იდგა გაუნძრევლად. იგი განუწყვეტლად იმეორებდა სიტყვებს, "იესო ქრისტე, შემიწყალე მე, ცოდვილი". მისი საქციელისგან განრისხებულმა ჯალათმა გიორგი დააგდო მიწაზე და ყელი გადაუჭრა. წმინდანის სისხლმა დაიწყო დენა მისი ყელიდან, მაგრამ ის მაინც აგრძელებდა ღმერთის ხსენებას უკანასკნელ ამოსუნთქვამდე. წმინდა გიორგი გარდაიცვალა ბაგეებით ქრისტეს სახელის ხსენებით 1807 წლის 26 ნოემბერს.

მისი ნაწილები თავდაპირველად დაკრძალეს პატარა კუნძულზე ქალაქის მახლობლად, შემდეგ კი გადაასვენეს წმ. გიორგის ეკლესიაში კიდონიაში და დაასვენეს საკურთხევლის მარჯვნივ. 1920-იან წლებში, როდესაც ბერძნები იძულებულნი გახდნენ დაეტოვებინათ ქალაქი, წმინდანის ნაწილები თურქებმა გაანადგურეს. მათი ნაწილი შემორჩა წმ. ილია წინასწარმეტყველის მონასტერში კუნძულ სანტორინზე (თირა) და პაიუდში კუნძულ ლესბოსზე, საიდანაც ისინი 1991 წლის 25 აგვისტოს საზეიმოდ გადაასვენეს ქიოსზე.

მოწამე გიორგის ცხოვრება შეტანილია "ახალ ლიმონარიონში", რომელიც შეადგინა წმ. მაკარი (ნოტარამ), კორინთოს მთავარეპისკოპოსმა, ხოლო მსახურება შეადგინა ღირსმა ნიკიფორე ქიოსელმა. ორი სხვა მსახურება გამოსცეს ე. პ. ტიბამბოგლუმ (ერმუპოლისი, 1848) და ბერმა აკაკი პროდრომიტმა (ათენი, 1862) (Petit. Bibliogr. d. acolouthies grecques. გვ. 86).