მალე იმ მხარეში მარკიანე გამოჩნდა მეუღლით და ვაჟიშვილითურთ და ქრისტიანებს დაუნდობლად უწყო დევნა. როდესაც ივლიანეს წარმომავლობის შესახებ შეიტყო და ეუწყა, რომ თავად ქრისტიანმა მრავალი გააქრისტიანა, შუამავალნი მიუგზავნა და იმპერატორის სახელით მოსთხოვა, კერპთათვის თაყვანი ეცა.

იმ დროს ივლიანესთან ახლო მახლო მდებარე მონასტრებსა და ტაძრებში მოღვაწე ეპისკოპოსნი, მღვდელნი, დიაკონნი და მრავალი სასულიერო პირი შეიკრიბა, რომელთაც ქრისტესთვის მოწამებრივი სიკვდილის მიღება სურდათ.

როდესაც იმპერატორის შიკრიკებმა წარმართულ კერპთათვის პატივის მიგება უბრძანეს, ნეტარმა მამებმა უპასუხეს:

- ჩვენი მეუფე - ზეცადაა, იესო ქრისტე და ოდენ მას ეგების თაყვანისცემაო!

როდესაც შუამავლებმა ყოველივე მმართველს აუწყეს, განრისხებულმა ივლიანეს ძალით მოყვანა და მონასტრის გადაწვა ბრძანა.

ნეტარი მამა მმართველს წარუდგინეს, მონასტერში მყოფნი კი, 10 000 მონაზონი და დანარჩენი სასულიერო პირნი ერთად ამობუგეს.

როგორც ამბობენ, მონასტრის ცეცხლად ნაქცევი ნაადგილარიდან კარგა ხნის განმავლობაში ისმოდა გალობა და ვინც ამ ხმას ყურს მოკრავდა, მყის იკურნებოდა.

ივლიანე მმართველს გამთენიისას წარუდგინეს. დიდხანს ცდილობდა მტარვალი მის სიტყვით, დაყვავებით, ათასგვარი დაპირებით თუ მუქარით დაყოლიებას, მაგრამ ოდეს იხილა, ვერას გააწყობდა, მისი ულმობლად გვემა ბრძანა.

ამ დროს ერთ - ერთ ჯალათს გამეტებით მოქნეული წკეპლა გაუვარდა და მმართველის ნათესავს თვალი დაუზიანა, რამაც უარესად გაამხეცა მარკიანე.
მაშინ ნეტარმა მმართველს უთხრა:

- მარკიანე, შენს ქურუმთ უხმე, დაე, ყველამ ილოცოს, რომ შენს ნათესავს თვალი გაუმრთელდეს და თუ ამას ვერ შეძლებენ, ჩემი უფლის, იესო ქრისტეს სახელით არა მხოლოდ ხორციელ, სულიერ თვალსაც აღვუხელო!

მმართველი დასთანხმდა, ქურუმთ უხმო და უბრძანა, უახლოეს ტაძარში კერპთათვის მსხვერპლი შეეწირათ და ნათესავის განმრთელება გამოეთხოვათ, მაგრამ უამრავი მსხვერპლის შეწირვის შემდგომ "ღმერთთაგან" ასეთი პასუხი მიიღეს:

- დაგვტოვეთ, რამეთუ მარადიულ წყვდიადსა და ცეცხლში ვართ დანთქმულნი, ან როგორ ძალგვიძს სხვისთვის თვალისჩინის დაბრუნება, როცა თავად ვერაფერს ვხედავთ? ხოლო იმდენად ძლიერი და ცეცხლოვანია ივლიანეს ლოცვა, რაც მისი წამება იწყეთ, ჩვენი ტანჯვაც გაასმაგდაო!

ამის თქმა იყო და ტაძარში ყველა კერპი ნაცრად იქცა, გამხეცებულმა მარკიანემ კი უვლიანეს უღრიალა:

- ჯადოქარო, შენი მჩხიბაობით იმდენი ჰქმენ, ჩვენი ღმერთებიც კი ნაცრად აქციე, მაგრამ ახლა ვნახავთ, როგორ აღასრულებ დანაპირებს და სნეულს თვალს როგორ გაუმრთელებო!

შემდეგ, თითქოს მისი "ჯადოსნური" ძალის განსაქარვებლად, სხეულზე არაწმინდება შეასხა, რომლის სიმყრალეც მაშინვე საკვირველ კეთილსურნელებად იქცა, რამაც იქ მყოფნი ძალზე გააოცა.

ივლიანე სნეულს მიუახლოვდა, დაზიანებულ თვალზე ჯვარი გამოსახა და მცირე ხნის წინ ბრმადქმნილს თვალისჩინი სრულად დაუბრუნდა.

ამის შემხედვარე მარკიანე ივლიანეს ძალას კვლავ ჯადოქრობას მიაწერდა, განმრთელებულმა კი ხელნი ზეცად აღაპყრო და მთელი ხმით აღმოთქვა:

- დიდია ჭეშმარიტი ღმერთი ქრისტიანთა და ოდენ მას უნდა ვესავდეთო!

მაშინ მარკიანემ ახლადმოქცეულს თავი წარკვეთა.

უსჯულო მარკიანემ კი ნეტარი მამის წამება და ქუჩა - ქუჩა ტარება ბრძანა, რომ ხალხს აბუჩად აეგდო.

გაგრძელება იხილეთ შემდეგ გვერდზე