წმინდა გენადი XV საუკუნეში ცხოვრობდა, წარჩინებულ მოსკოვურ ოჯახში დაიბადა, ბერად ბალაამის მონასტერში აღიკვეცა, შემდეგ წმინდა საბატიოსს (ხსენება 27 სექტემბერს) დაემოწაფა, 1430 წლიდან სოლოვეცის კუნძულებზე განდეგილობდა.

ჩვიდმეტ წელიწადს იღვაწა ნეტარმა სოლოვეცის მონასტერში, შემდეგ კი მოსკოვის ჩუდოვოს მონასტრის იღუმენად დაასხეს ხელი. იქ მისი კურთხევით, სავანის დამაარსებლის,- წმინდა ალექსი მოსკოველის (ხსენება 12 თებერვალს) პატივად ტაძარი აღაშენეს.

1484 წელს წმინდა გენადი ნოვგოროდის მთავარეპისკოპოსად იკურთხა. მეუფე დიდი სიყვარულით შეუდგა ზრუნვას ეპარქიის სამღვდელო დასისა და სამწყსოს სულიერ მდგომარეობაზე, რომელიც მონღოლთა თავდასხმების შედეგად იმგვარად დამცრობილიყო, მთელ რუსეთში წმინდა წერილის სრული ეგზემპლარის შოვნა უკიდურესად ჭირდა.

სწორედ წმინდა გენადის და მის თანაშემწეთა ძალისხმევით სრულ იქმნა სლავურად წმინდა წერილის ღვთისმსახურებისას საეკლესიო საკითხავები, რომელნიც ჯერ კიდევ წმინდა კირილემ და მეთოდემ (ხსენება 11 მაისს) გადაარუსულეს, 1499 წელს კი - სრული სლავური ბიბლია შექმნეს, რაც უმნიშვნელოვანესი მოვლენა იყო სლავურ სამყაროში.

წმინდა გენადის წყალობით გაიხსნა სასწავლებელი სასულიერო პირთათვის იერუსალიმურ ტიპიკონზე დაყრდნობით, შედგა ახალი ლიტურგიკული კალენდარი.

ამგვარმა ღვაწლმა მეუფეს მტერი განუმრავლა, რომელთაც 1504 წელს დიდი მთავარი დაარწმუნეს, წმინდა გენადისათვის სამღვდელმთავრო პატივი აეყარა.

დევნილმა ეპისკოპოსმა ჩუდოვის მონასტერს შეაფარა თავი, სადაც 1505 წლის 4 დეკემბერს (ძვ. სტილით) გარდაიცვალა.

* * *

ამავე დღეს რუსეთის მართლმადიდებელ ეკლესიაში არის ხსენება მღვდელმოწამეთა: ალექსი საბუროვისა, იოანე პიანკოვისა, ალექსანდრე პოსოხინისა და ნიკოლოზ იახონტოვისა, პრესვიტერთა; ბასილ კაშინისა, დიაკონისა, და მის თანა ათი მოწამისა (+1918), მღვდელმოწამისა დიმიტრი ნევედომსკისა, პრესვიტერისა; ღირსმოწამისა ნასტასია ტიტოვასი, მორჩილისა, მოწამეთა: ეკატერინე არსკაიასი და კირა ობოლენსკაიასი (+1937)