რომის იმპერატორ ავრელიანე I-ის მეფობისას (270- 276) მცირე აზიაში, პამფილიის ქალაქ მაგიდისში, რომელსაც ვინმე აეციუსი მართავდა, ქრისტეს უშიშრად ქადაგებდა ერთი ღვთისმოშიში კაცი, სახელად ილიოდორი.

ამისთვის ის შეიპყრეს და მმართველთან მიიყვანეს, რომელმაც მას ქრისტეს მოძღვრების გავრცელებაში დასდო ბრალი. აეციუსი სასამართლოზე დიდხანს არწმუნებდა ილიადორს რომ ქრისტეზე უარი ეთქვა, მაგრამ წმინდანი მხნედ მტკიცედ აღიარებდა იესოს ღმერთად და კერპებისთვის მსხვერპლის შეწირვაზეც არ თანხმდებოდა. მაშინ აეციუსის ბრძანებით წმინდანი ჩამოჰკიდეს და სხეული რკინის ჭანგებით დაუსერეს. ამ წამებისას წმინდა ილიოდორმა ხმამაღლა შესძახა:

-უფალო, იესო ქრისტე! შემეწიე მე!

იმწამსვე ზეციდან ხმა მოისმა:

- ნუ გეშინია! მე შენთან ვარ!

ეს ხმა გაიგონეს ჯალათებმაც, რომლებიც ასევე ოთხ ანგელოზს ხედავდნენ. ნანახმა ისე იმოქმედა მათზე, რომ მათ ირწმუნეს უფალი ჩვენი იესო ქრისტე და ამხილეს მმართველი. გაბრაზებულმა აეციუსმა ბრძანა, ეს ჯალათები ზღვაში ჩაეხრჩოთ. ხოლო შემდეგ მისი ბრძანებით, სპილენძის ხარი გაახურეს და შიგ მოწამე ჩააგდეს. როგორც კი წმინდანი ჩააგდეს, მისი ლოცვით ხარი იმწამსვე გაცივდა, ხოლო ილიოდორმა უფალს სამადლობელი საგალობელი აღუვლინა.

ამის შესახებ რომ შეიტყო, მმართველს გაუკვირდა, მივიდა სპილენძის ხართან და დარწმუნდა, რომ ცივი იყო. მან წმინდანს მიმართა:
- უწმინდურო! შენი ჯადოქრობით ცეცხლიც კი მოაუძლურე!

წმინდანმა უპასუხა:

- არა ჯადოქრობით, არამედ ქრისტეს შეწევნით მოვიმოქმედე.

ამის მერე წმინდანმა ჯალათს მოსაფიქრებლად სამი დღის ვადა სთხოვა. როცა ილიოდორი გაათავისუფლეს, ის ჩუმად საკერპოსთან მივიდა და იქ ლოცვა დაიწყო; წმინდანის ლოცვით მიწა იძრა, რომლის დროსაც კერპები დაემხო და დაიმსხვრა. ეს რომ აეციუსმა შეიპყრო, საშინლად განრისხდა. წმინდანი, შეიპყრეს და ისევ სამსჯავროზე მიიყვანეს. აეციუსის ბრძანებით, ილიოდორი ჩამოჰკიდეს და თავში გახურებული ლურსმნები გაუყარეს. საშინელი ტკივილებისას წმინდანმა შეწევნა უფალსა შესთხოვა და მანაც აღუმსუბუქა ტკივილი.

მაშინ მმართველის ბრძანებით, მას მძიმე ჯაჭვები დაადეს და ერთი მეზობელი ქალაქის მმართველთან მიიყვანეს. ის დიდხანს ესაუბრა წმინდანს, რათა კერპებისთვის მსხვერპლის შეწირვაზე დაეყოლიებინა, მაგრამ მისი სიმტკიცე როცა დაინახა, ბრძანა: წმინდანის ხელები და ფეხები ხის განაპობებში ჩაედოთ და გახურებულ ქვაბში ჩაეგდოთ. წმინდანი მოუწოდებდა უფალს და ახალმა სატანჯველმა მას ვერაფერი ავნო.

იქ მყოფთაგან ამის მერე ბევრმა ირწმუნა ქრისტე:

- ჭეშმარიტად დიდია ქრისტიანთა ღმერთი! - გაიძახოდნენ ისინი.

მმართველმა როცა დაინახა, რომ ბევრმა მისმა ქვეშევრდომმა ილიოდორის ღმერთი იწამა, შეეშინდა, ვაითუ მათ მოწამე გადამალონო და მოწამე ისევ მაგიდაში წააყვანინა. იქ მმართველ აეციუსის ბრძანებით, წმინდანი ჩამოჰკიდეს, ჯერ სხეული რკინის ჭანგებით დაუსერეს და მერე თავი მოჰკვეთეს. თავის მოკვეთის წინ წმინდანმა ლოცვა ითხოვა,

მერე კი სული თვისი ჩააბარა უფალს. ეს მოხდა დაახლოებით 273 წელს.