განა ვერ ხედავთ, როგორ მოვაცილებთ მიცვალებულს?! ფსალმუნთა გალობით როგორ გამოვხატავთ ღვთისადმი მადლიერებას?! - ახალი სამოსით ვმოსავთ მას ნიშნად ჩვენი მომავალი უხრწნელებისა, ვცხებთ მირონსა და ზეთს და გვწამს, რომ ნათლისღების წმინდა მირონი თან გაჰყვება და შეეწევა; ვაცილებთ სურნელოვანი გუნდრუკით და ანთებული სანთლებით და გამოვხატავთ, რომ ამ შავბნელი ცხოვრებიდან იგი ჭეშმარიტ ნათელში გადაინაცვლებს. კუბოს მივმართავთ აღმოსავლეთისაკენ და ასე მივანიშნებთ განსვენებულის აღდგომას.

ადამიანის ბუნება არამდგრადი და ხრწნადია... ცხოვრების არსი მარადიული სიცოცხლისკენ სწრაფვაშია; სიკვდილს მხოლოდ ცოდვა შობს და სხვა ყველაფერი, რაზეც ადამიანები ფიქრობდნენ, სიზმარი და მოჩვენებაა, ფუჭი და ამაო ოცნებაა, რომელიც სულს ატყუებს. თუ ასე განვსჯით, მაშინ სიცოცხლეს აღარ მივეჯაჭვებით და სიკვდილი აღარ დაგვამწუხრებს; რა არის საშინელი იმაში, რომ ჭეშმარიტ და უბიწო ცხოვრებაში უნდა გადავსახლდეთ?!

ჩვენთვის თუმცა დაფარულია ღვთის განგებულება, მაგრამ ყველაფერი, რაც ყოვლადბრძენი და კაცთმოყვარე ღვთის განჩინებით ხდება, უსათუოდ მოსაწონი უნდა გახდეს. ღმერთმა უწყის, ვისთვის რა უფრო სასარგებლოა და რატომაა ჩვენთვის საჭირო სიცოცხლის სხვადასხვაგვარი ხანგრძლივობა. ზოგიერთები ადრე მიდიან ამ ქვეყნიდან, სხვანი კი ხანგრძლივად ცხოვრობენ მრავალსალმობიერი სიცოცხლით; ამის მიზეზი კი კაცთათვის მიუწვდომელია.

ჰოი, უფალო, სიბრძნითა გამოუკვლეველითა განსაზღვრებ ცხოვრებასა და წინასწარ ჰხედავ სიკვდილსა და სხვად ცხოვრებად მისცვალებ მონათა შენთა.

სულისთვის სასიკეთოდ, ამპარტავნებისა და მზვაობრობის შესამუსრად უფალმა სხეული ხრწნადი გახადა.