"მშვიდობისმყოფელი ისაა, ვინც არა მარტო თვითონ ცხოვრობს მშვიდობით და მყუდროდ, არამედ წაჩხუბებულებსაც და ერთმანეთის მიმართ უკმაყოფილოთაც არიგებს. მაცხოვარი მათ დიდსა და გამოუთქმელ ჯილდოს აღუთქვამს - ისინი ძედ ღმრთისად იწოდებიან, რადგანაც ღმერთს მშვიდობა და მყუდროება უყვარს, საღმრთო წერილში იგი თავის თავს ღმერთს მშვიდობისას და მამას მოწყალებისას უწოდებს. თვით ჩვენი უფალი იესო ქრისტე ქვეყნად იმიტომ მოვიდა, კაცობრივი ბუნება იმიტომ შეიძინა და ჯვარს იმიტომ ეცვა, რომ ადამის მოდგმა ღმერთთან შეერიგებინა. იესო ქრისტემ ღმერთსა და კაცს შორის მშვიდობა დაამყარა. აი, როგორი დიდი და პატიოსანი საქმე ყოფილა ღვაწლი ქვეყნად მშვიდობის დამყარებისთვის. ამ სათნოების შეძენას ყოველი ქრისტიანი უნდა ესწრაფოდეს. თუ მშვიდობისმყოფელს ძე ღმრთისა ეწოდება, მაშინ შფოთისმყოფელი ეშმაკის შემწე ყოფილა და ასეცაა, ეშმაკს უხარია, როცა ადამიანებს შორის ჩხუბს, შფოთსა და შურს ხედავს!"

"როცა განიწმენდ გულს ყოველგვარი ცოდვისგან და იქცევი საკუთარი გულის მშვიდობისმყოფელად, მაშინ შეძლებ, უკვე სხვათა დამშვიდებასა და მტრების შერიგებას".

"ვინც მშვიდობიანი განწყობით დადის, სულიერ მადლს უხვად იხვეჭს. წმინდა მამები მშვიდობისმყოფელნი, დღეგრძელნი იყვნენ. თუ ადამიანი მშვიდობისმყოფელია, ის თავად გამოსცემს ნათელს. თვითონ უფალი ბრძანებს: "მშვიდობა თქვენთანა".

ამგვარად, ჩვენი აზრები, სურვილები და მოქმედებანი უნდა მივმართოთ იქით, რომ ღვთაებრივი მშვიდობა მივიღოთ და მისკენ მივილტვოდეთ".

"ვისაც სურს მარადიული ნეტარების მოპოვება, მშვიდობისმყოფელი უნდა იყოს, ანუ პირველ რიგში ცდილობდეს დარღვეული მშვიდობის აღდგენას, მომხდარი უთანხმოების აღმოფხვრას".

* "მშვიდობისმყოფელი შეიძლება იყოს ის, ვინც მოიპოვა მშვიდობიანი გული. მხოლოდ ის, ვინც თავად იქნება მშვიდობიანი, შეძლებს სხვებსაც მოჰფინოს მშვიდობა, სწორედ ამიტომ ჩვენ, ქრისტიანებს, გვმართებს, ყველანაირი საშუალებით შევინარჩუნოთ სულიერი სიმშვიდე. ხოლო იმისთვის, რომ შევინარჩუნოთ სიმშვიდე, ვალდებული ვართ, ავმაღლდეთ ისეთ მდგომარეობამდე, რომ ჩვენი სული ვერაფერმა აღაშფოთოს, ვერაფერმა ააღელვოს. უნდა დავემსგავსოთ მკვდარს ანუ ყრუსა და ბრმას ყოველგვარი განსაცდელის, ცილისწამების, ლანძღვა-გინების, გაჭირვების ჟამს, რაც აუცილებლად შეხვდება ქრისტეს მხსნელ გზაზე შემდგარ ადამიანს".

* "რით ვარღვევთ თანხმობასა და მშვიდობას? ჩვენ ჯიუტნი და თავნებანი ვართ, უკიდურესად დაჟინებულნი ჩვენს შეხედულებებსა და სურვილებში. კამათისას არ ვიცით დათმობა, მაშინაც კი, როდესაც ვხვდებით, რომ არ ვართ მართალნი. ჩვენ, პატივმოყვარეთ და დიდებისმოყვარეთ, სხვებზე ჭკვიანი და სხვებზე უკეთესი გვგონია თავი, არაფერში გვსურს დათმობა, არ გაგვაჩნია თავმდაბლობის ნიშნებიც კი, თითქმის ყველაფერი გვშურს სხვათა ცხოვრებისა: სიმდიდრე, ბედნიერება, ჯანმრთელობა, ნიჭი, წარმატება. აქედან გამომდინარე, ყველანაირად ვცდილობთ, დავამციროთ სხვათა დამსახურება, ზოგჯერ კი პირშავად გამოგვყავს ან ცილს ვწამებთ ახლობელს. მაშ, რაღა მშვიდობისმოყვარეობაა ეს?"

* "თუ მშვიდობა რამენაირად დაირღვა, ძმურმა სიყვარულმა სასწრაფოდ უნდა ჩააქროს განხეთქილების ნაპერწკალი: თუ უნებურად მივაყენეთ ვინმეს შეურაცხყოფა, სასწრაფოდ უნდა ავუხსნათ ჩვენი განზრახვა და საქციელი, რომელიც მან არასწორად გაიგო. თუ ვინმეს მართლა ვაწყენინეთ და შეურაცხვყავით, მაშინ თავმდაბლობით უნდა ვითხოვოთ პატიება, ავუნაზღაუროთ ზარალი. თუკი ჩვენ თავად გვაწყენინეს და შეურაცხგვყვეს, მზად ვიყოთ შერიგებისთვის; როდესაც გვთხოვენ პატიებას, დაუყოვნებლივ მივუტევოთ, ზოგჯერ კი თავად ვეცადოთ შერიგებას, თუკი ის, ვინც გვაწყენინა, თავისი სასტიკი ხასიათის გამო არ ზრუნავს ამაზე".

* "ჩვენ ვერც კი ვამჩნევთ, რომ მუდმივი უთანხმოებითა და წყენით, მტრობითა და ჩხუბით მოყვასთან ნელ-ნელა ცივ, უხეშ, სასტიკ, ველურ, მძვინვარე არაადამიანებად და არაქრისტიანებად ვიქცევით. ზუსტად ჩვენ გვეხება მოციქულის მკაცრი გაფრთხილება: "თუკი ერთმანეთს ღრღნით და ჭამთ, გაფრთხილდით, არ მოსპოთ ერთმანეთი!" ოდესმე თვალწინ გადაგვეშლება ჩვენი მიწიერი მტრობის ნაყოფი და შევძრწუნდებით! უფალს სურს მშვიდობისმყოფელნი, ჩვენ კი ვჩხუბობთ; უფალს სურს მშვიდობის დამამყარებელნი, ჩვენ კი ვარღვევთ მშვიდობას ლაყბობით, ბოროტი ჭორებით, ჭეშმარიტების დამახინჯებით".

* "თუკი გაბოროტება თავს იჩენს ქრისტიანებს შორის, თუკი ჩვენ ერთმანეთში არაკეთილმეგობრული, ღვარძლიანი ურთიერთობა გვექნება, ამით ჩირქს მოვცხებთ ქრისტიანის სახელს!"

* "უფალო! დაამშვიდე ჩვენი ცხოვრება, შეარბილე ჩვენი სისასტიკე, მოგვეცი სიყვარული, დაე, მორჩილებამ სიტყვებისადმი - "ეძიებდე მშვიდობას, ილტვოდე მისკენ" - დაამარცხოს ყოველგვარი უთანხმოება, რომელიც გვიწამლავს გულსაც და სიცოცხლესაც. "მშვიდობასა ჰყოფდით; და ღმერთი სიყვარულისა და მშვიდობისა იყავნ თქვენ თანა" (2 კორ. 13,11).