"თაყვანის-ვსცეთ ადგილსა, სადა დასდგეს ფერჴნი უფლისანი" (ფსალმ.131,7).

საყვარელნო ღმრთისანო, პატიოსანნო მსმენელნო, ფერჴად უფლისა გულისჴმა-იყოფების ყოვლადწმიდისა ქალწულისაგან მიღებულნი ჴორცნი ქრისტესნი; დასდგეს უკუჱ წმიდანი ფერჴნი ქრისტესნი ყოვლადპატიოსანსა ჯვარსა ზედა, ოდეს იგი დამჭვალეს ჰურიათა.

აწ უკუჱ, ღმრთივსულიერნო შვილნო ეკკლესიისანო, მოვედით თაყვანი-ვსცეთ კვარცხლბეკსა ფერჴთა მისთასა, თაყვანის-ვსცეთ ცხოველმყოფელსა ჯვარსა მაცხოვრისასა, თაყვანი-ვსცეთ ღმრთივშვენიერსა სკიპტრასა მეუფისასა და ყოვლადბრწყინვალესა ბეჭედსა იესო ქრისტესსა და მარადის გამოვისახვიდეთ სარწმუნოებით შუბლსა და პირსა ზედა ჩვენსა სახესა პატიოსანისა ჯვარისასა. და ნუვის სირცხვილ-უჩნს დიდი ესე კეთილი გამოსახვაი და თაყვანისცემა ჯვარისა, რათა არა ქრისტემანცა არცხვინოს მას, რაჟამს მოვიდეს დიდებითა თვისითა და სასწაული ყოვლადპატიოსანისა ჯვარისა ჰსჩნდეს წინაშე მისა უბრწყინვალესი მზისა, რამეთუ მოსლვად არს მაშინ ჯვარი ქრისტესი სახილველად ყოვლისა სოფლისა, რათა იხილონ ყოველთა ურწმუნოთა და რომელთა ლახვარითა უგმირეს იესოს და სირცხვილეულ-იქმნენ.

არამედ ჩვენ, საყვარელნო ქრისტესნო, რჩეულნო ერნო, ახალნო ისრაიტელნო, სარწმუნოებითა ჭეშმარიტითა და სასოებითმტკიცითა, და სიყვარულითა შეუორგულებელითა თაყვანი-ვსცეთ ცხოველმყოფელსა ჯვარსა ქრისტესა და სურვილით ამბორს-უყოთ.

რამეთუ წმიდამან ჯვარმან, ძლიერმან ძალითა, გუნდნი ეშმაკთანი შემუსრნა და ბანაკი მათი განაბნივნა და ძალი მათი მოაუძლურა, და სადაცა გამოისახვის ნიში პატიოსნისა ჯვარისა, ღმერთი იდიდების, ანგელოსნი იხარებენ და ეშმაკნი იდევნებიან, რომლისათვის სახეცა მოგითხრა.

რამეთუ იყო ვინმე მთავარი დიდებული ქრისტეს მოყვარე, ეკკლესიათა მოსურნე, სარწმუნოებით გამომსახველი ჯვარისა და თაყვანისმცემელი პატიოსანთა ხატთა და შემკობილი ყოვლითა სათნოებითა: მარხვითა, ლოცვითა, ეკკლესიათა შეწირვითა, გლახაკთ მოწყალებითა, და უცხოთ შეწყნარებითა, ვითარცა ჰშვენის ქრისტეანეთა.

ესე ღმრთისა სათნო კაცი წარვიდა დიდსა ეკკლესიასა სოფია წმიდასა და თანა ჰყვა მსახური თვისი, თაყვანი ჰსცა პატიოსანსა ხატსა მაცხოვრისასა და იწყო ლოცვად, ხოლო წმიდამან ხატმან საკვირველმან მიიქცია პირი კაცისა მისგან და მსახურსა მისსა ხედვიდა. მაშინ აღივსო ცრემლითა კაცი იგი ღმრთისა და ჰსთქვა: "რაჲ ვსცოდე, უფალო, რამეთუ მიაქცევ ღმრთივშვენიერსა პირსა შენსა ჩემგან?" და გამოხდა სიტყვა ხატისა მისგან, ვითარმედ: "შენ პატივს გცემ სათნოებისათვის შენისა, გარნა მაგისა თანამდებ ვარ, რამეთუ აღმიარა მე დიდსა ადგილსა".

ესე რა ესმა მთავარსა მას, ჰკითხა მსახურსა თვისსა, მეტყველმან: "შვილო ჩემო საყვარელო, რაჲ კეთილი გიქმნიეს, რომელ ესრეთ უყვარხარ შენ ქრისტესა?" ხოლო მან მიუგო და ჰრქუა: "მენება ვიდრე სიკვდილამდე არა ვისდა უწყებად, გარნა ვინათგან ღმერთმან გამოგიცხადა, არცა მე დაგიფარო, უფალო ჩემო. რამეთუ კაცი ვინმე იყო მეგობრად ჩემდა, სახელით მესიტი. დღესა ერთსა მრქვა მე: "წამოვედ ჩემ თანა, მეგობარო, რათა გიჩვენო დიდება ჩემი". შევსხედით ცხენთა და განვედით ქალაქით მწუხრი და ვლეთ მრავალი ვიდრე შუაღამედმდე და მივიწიენით დიდებულსა პალატსა სამეფოსა შემკობილსა მრავლითა დიდებითა განსაცვიფრებელითა. შე-რა-ვედით შინა, ვიხილენ ათასნი ათასთანი და ბევრნი ბევრთანი განწყობილნი ლამპრებითა და ელვარებითა და საყდარი მაღალი და მას ზედა მჯდომარე ლურჯი ვინმე, საშინელი ხილვითა და დიდად დიდებული და შემკობილი მრავლითა საოცრებითა. და განიკითხვიდა წინაშე მისსა მდგომარეთა: რომელთამე რისხვიდა და რომელთამე ანიჭებდა.

მერმე ჰრქვა მესიტსა: "მოვედი, საყვარელო მეგობარო ჩემო, და ვინ არს ეგე, რომელი მოგიყვენიეს?" ხოლო მან მიუგო: "მონა არს დიდებულებისა თქვენისა". მაშინ მრქვა მეცა: "მონა ხარაა ჩვენი?" და მე უშიშითა გონებითა გამოვისახე ცხოველსმყოფელი ჯვარი და ვსთქუ: " მე მონა ვარ უფლისა ჩემისა იესო ქრისტესი".

ესე რა ვსთქუ, მყის თანად ყოველი იგი დიდება და ყოველი საოცრება და სიმრავლე მუნ მყოფთა უჩინო იქმნნეს და მესიტიცა და იქმნა ლიტონი მინდორი, დავშთი მე მხოლოდ და ვევედრე უფალსა ჩვენსა იესო ქრისტესა ვიდრე განთენებამდე, ვილოცევდი და მოვედ ქალაქად მარტოჲ მადიდებელი ღმრთისა.

ისმინეთ, კეთილმსახურნო ქრისტეანენო, და გულისხჴა-ჰყავთ ყოვლადძლიერი ძალი პატიოსნისა და ღმრთივბრწყინვალისა ჯვარისა, თუ ვითარ ერთმან ჯვარისა გამოსახვამან პირსა ზედა სარწმუნოებით რაოდენნი ეშმაკნი განაბნინა.

ამისათვის გლოცავ და გევედრები, საყვარელნო ღმრთისანო, მარადის გამოვისახვიდეთ ყოვლადპატიოსანსა ჯვარსა შუბლსა და პირსაA ჩვენსა ზედა და ვიტყოდეთ: "სახელითა მამისათა და ძისათა და სულისა წმიდისათა, ამინ". გინა თუ ვსჭამდეთ, გინა თუ ვსმიდეთ, გინა ვიძინებდეთ, გინა აღვსდგებოდეთ, ანუ გზასა ვიდოდეთ, ანუ რასაცა ჴელთსაქმარსა ვიქმოდეთ, პირველად ვახსენოთ სახელი ღმრთისა და გამოვისახოთ ცხოველსმყოფელი ჯვარი და მით აღვიბეჭდნეთ ყოველნი ასონი ჩვენნი და ესრეთ ვიქმოდეთ საქმეთა ჩვენთა კეთილთა, რამეთუ ყოვლისა კეთილისა წინამძღვარი არს ღმრთივმონიჭებული ცხოველმყოფელი ჯვარი.

ქრისტეანეთა გვშვენის, ძმანო, რათა გვაქვნდეს სარწმუნოება მართალი და საქმენი კეთილნი.

ჯვარსა რა გამოვისახვიდეთ სარწმუნოებით, მოვიხსენოთ, რა იგი მოითმინა ქრისტემან ჩვენთვის ჯვარსა ზედა და ვიქმოდეთ საქმეთა კეთილთა: მოთმინებასა, მარხვასა, სიყვარულსა, სიტკბოებასა, მოწყალებასა, მორჩილებასა და ყოველსავე სათნოებასა და ესრეთ შევასხმიდეთ ჯვარსა ქრისტესსა:

1. გიხაროდენ, ჯვარო, ღმრთივკურთხეულო ძელო.
2. გიხაროდენ, ჯვარო, ქრისტეს ტკბილო უღელო.
3. გიხაროდენ, ჯვარო, იესოს სუბუქო ტვირთო.
4. გიხაროდენ, ჯვარო, ქრისტეს ბეჭედო ღმრთივშვენიერო.
5. გიხაროდენ, ჯვარო, იესოს მეუფებისა სკიპტრაო.
6. გიხაროდენ, ჯვარო, სასუფევლისა ბრწყინვალებაო.
7. გიხაროდენ, ჯვარო, ანგელოსთა მხიარულებაო.
8. გიხაროდენ, ჯვარო, მოციქულთა სიმტკიცეო.
9. გიხაროდენ, ჯვარო, მოწამეთა ძლიერებაო.
10. გიხაროდენ, ჯვარო, მღვდელთმთავართა დიდებაო.
11. გიხაროდენ, ჯვარო, ეკკლესიათა შვენიერებაო.
12. გიხაროდენ, ჯვარო, ქრისტეანეთა საჭურველო ეშმაკთა შემმუსვრელო და უჩინო-მყოფელო.

ჵ, უფალო იესო ქრისტე, ღმერთო ჭეშმარიტო, რომელმან სათნო-იყავ აღსლვა ჯვარსა ზედა ჩვენისა ცხოვრებისათვის, შენ თაყვანის-გცემთ და გევედრებით, მეუფეო სახიერო, ძალითა ცხოველმყოფელისა ჯვარისა შენისათა მოჰმადლე ეკკლესიათა დიდება, მღვდელთა - პატიოსნება, მეფეთა - კეთილად მწყსაჲ ერისა, ერთა - მორჩილება მეფისა, წარმართთა - მოქცევა და ცნობა ჭეშმარიტებისა შენისა, რათა ჩვენ ყოველნი ერთ სამწყსო ვიქმნეთ და შენ - ერთ მწყემს სულთა ჩვენთა, ღმერთო სულთაო, და ღირს-მყვენ სათნოებით შემოსილნი მიწევნად ნებსით ვნებასა, ჯვარცმასა და ცხოვრებაშემოსილსა აღდგომასა შენსა და უფროსღა - მეორედ მოსლვასა შენსა დიდებით, მართალთა თანა მდგომარეთა თაყვანის-ვსცეთ ყოვლადპატიოსანსა ჯვარსა შენსა ღმრთივბრწყინვალესა და ჯვარშემოსილნი ღირს ვიქმნეთ სასუფეველსა დამკვიდრებად, რომელი განუმზადე მოყვარეთა სახელისა შენისათა და თაყვანისმცემელთა წმიდისა ჯვარისათა და გადიდებდეთ შენ თანა დაუსაბამოით მამით და ყოვლადწმიდით სულითურთ უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

იხილეთ სარჩევი»»