წმინდა იობი - სოლოვეცის მონასტრის ბერი გახლდათ. 1608 წლის 10 ნოემბერს ნოვგოროდელმა მიტროპოლიტმა, ისიდორემ მღვდელ-მონაზვნად დაასხა ხელი.
1614 წელს ნეტარმა მამამ მეზენის მხარეს მიაშურა, სადაც მდინარეთა: ეზეგის, ვაჟკასა და მეზენის შეერთების ადგილას მაცხოვრის შობის პატივად სამრეკლო აღაშენა.
თავიდან სავანე იმდენად ღატაკი გახლდათ, იობის ირგვლივ შემოკრებილი მამები ნათესავებთან ცხოვრობდნენ, ხოლო როდესაც მეფე მიხეილ თეოდორეს ძემ (1613- 1645 წლები) მონაზვნებს მიწები უწყალობა, ღირსმა იობმა ტაძრისა და სენაკთა აშენებაც შეძლო.
1628 წლის 5 აგვისტოს, როდესაც მთელი ძმობა სათიბად იყო გასული, სავანეს ავაზაკნი დაეცნენ, წმინდა იობი შეიპყრეს და ხანგრძლივი წამების შემდგომ, - მონასტრის ოქრო მოგვეციო, - თავი წარკვეთეს, იქაურობა გადაქექეს, მაგრამ ვერა პოვეს რა და წავიდნენ.
სავანეში მობრუნებულმა მონაზვნებმა წინამძღვარი პატივით დამარხეს.
წმინდა მამის გარდაცვალების შემდგომ უამრავი სასწაული აღსრულდა, მაგალითად: მეჩვიდმეტე საუკუნეში ორმოცდაათი სასწაული გამჟღავნდა.
ღირსი მამის პირველი ხატი 1658 წელს დაიწერა, ცხოვრება კი - 1660 წელს.
დაახლოებით ამ დროსვე აიგო მის საფლავზე სამრეკლო, რომელიც მოგვიანებით ხოლმოგორელი მთავარეპისკოპოსის, ათანასეს კურთხევით, წმინდა იობის სახელობის ტაძრად გადაკეთდა.
- მთავარი
- ჩვენ შესახებ
- ეკლესია
- ქრისტიანული ცხოვრება
- რწმენა
- წმინდანები
- სხვადასხვა
- ახალი ამბები
- დიასახლისის გვერდი
- სწავლებანი
- ერისკაცობიდან მღვდლობამდე
- ქრისტიანული საიდუმლო
- ქრისტიანული სიმბოლიკა
- ცოდვა
- ისტორია
- ანგელოზები
- ამბიონი
- კითხვა-პასუხი
- ეს უნდა ვიცოდეთ
- ცრუ მოძღვრებები
- სხვა რელიგიები
- სხვადასხვა
- მკითხველის გვერდი
- ეპისტოლენი, ქადაგებები
- ნამდვილი ამბები
- სასწაულები
- წაუკითხეთ პატარებს
- ჩემი სოფელი
- ქართული გვარები
- ქართული ანბანი
- რელიგიურ-ფილოსოფიური ლექსიკონი
- წმინდა წერილი
- წიგნები
- ლოცვანი