ნეტარი მამა კასიანე რომაელი წარჩინებული და დიდებული ოჯახის შვილი იყო. იგი დაიბადა 365 წელს. სიბეჯითითა და ნათელი გონებით გამორჩეულმა სიყმაწვილეშივე შეიყვარა მეცნიერება და საღვთო მწერლობა. ჯერ ასტრონომია და ფილოსოფია მოიწურთნა, შემდეგ კი მოკრძალებითა და მოწიწებით შეუდგა საღმრთო მწერლობის შესწავლას. ისე ბრწყინვალედ შეიმეცნა ყოველივე, რომ თანამედროვეთა შორის ერთ-ერთ გამორჩეულ პიროვნებად ითვლებოდა. გარდა ამისა, ნეტარი მამა კასიანე უმწიკვლო, ზნეკეთილი, სპეტაკი სულის ადამიანი იყო. იგი ერშიც ინახავდა ქალწულობის აღთქმას და არ ჩქარობდა ცოლის შერთვას. მან დატოვა თავისი მამული და კონსტანტინოპოლში წმინდა იოანე ოქროპირს ეახლა. იოანე ოქროპირთან ყოფნისას ნეტარმა კასიანემ უფრო გააღრმავა ცოდნა, ეზიარა საქველმოქმედო საქმეებს. დაახლოებით 388 წელს წმინდა იოანე კასიანე ბერად შედგა ბეთლემის მონასტერში. ერთხანს იგი პალესტინის უდაბნოში დასახლდა და ცხოვრობდა მდუმარებაში ცდუნებას განრიდებული. მეტი ცოდნის შეძენის წყურვილით ნეტარმა იოანემ დატოვა სამყოფელი და სულიერ ძმასთან, გერმანესთან ერთად თებაიდასა და სკიტის უდაბნოში სამოგზაუროდ გაეშურა. იოანემ და გერმანემ მოინახულეს მონასტრები ეგვიპტეში, თებეში, ნიტრიის მთაზე, აზიაში, პონტოსა და კაპადოკიაში. იქ მოსაგრე მამებისგან ბერებმა გაიღრმავეს სულიერი გამოცდილება. შვიდი წელი დაჰყვეს ბერებმა ეგვიპტის უდაბნოში, შემდეგ დაბრუნდნენ ბეთლემში, მიიღეს მონასტრის წინამძღვრისგან კურთხევა უდაბნოში მოსაგრეობისა და კვლავ დაბრუნდნენ ეგვიპტის უდაბნოში. იოანე კასიანეს და გერმანეს არ დასცალდათ სიმშვიდით მოღვაწეობა ეგვიპტის უდაბნოში, ამ დროს ალექსანდრიის არქიეპისკოპოსმა თეოფილემ ეგვიპტის უფდაბნოს ბერები ორიგენეს მოძღვრების მიმდევრობაში დაადანაშაულა და დევნიდა მათ. ნიტრიის უდაბნოს ბერების დიდმა ნაწილმა დატოვა სამყოფელი, უმრავლესობამ კონსტანტინოპოლს მიაშურა, სადაც მათ წმინდა იოანე ოქროპირის მფარველობის იმედი ჰქონდათ. იოანე და გერმანეც მათ კვალს გაჰყვნენ. წმინდა იოანე ოქროპირმა გერმანეს მღვდლად, ხოლო იოანეს დიაკვნად დაასხა ხელი. (401წ). მალე იოანე ოქროპირი ალექსანდრიის არქიეპისკოპოს თეოფილეს "წყალობით" გადაასახლეს.

405 წელს წმინდა მამა კასიანე კონსტანტინოპოლის სამღვდელოების გადაწყვეტილებით სათავეში ჩაუდგა რომის პაპ ინოკენტი I-თან გაგზავნილ მისიას უსამართლოდ დევნილი მღვდელმთავრის დასაცავად.

ღირს იოანე კასიანეს მღვდლად სამშობლოში დაასხეს ხელი. მან დააარსა დედათა და მამათა მონასტრები მასილიაში, რომლებიც აღმოსავლეთის სავანეთა წეს-განგებით ხელმძღვანელობდნენ. წმინდა იოანე კასიანემ დაწერა რამდენიმე სამოძღვრებო ბრძნული და სასარგებლო რჩევებით აღსავსე წიგნი. თუ მკითხველი ყურადღებითა და გულმოდგინებით წაიკითხავს ამ წიგნებს, სულისათვის ბევრს სარგოს შეიძენს და გაიგებს, თუ როგორ ცხოვრობდა და მოღვაწეობდა ამ სულის მასაზრდოებელ წიგნთა შემდგენელი. იგი ცდილობდა, თანამემამულეები მართლმადიდებლური აღმოსავლეთის მოღვაწეთა სულისკვეთებასთან მიეახლებინა. 431 წელს იოანე კასიანემ აღმოსავლელ და დასავლელ მამათა ნაშრომების შეჯერებით დაწერა თავისი უკანასკნელი თხზულება, მიმართული ნესტორის ერესის წინააღმდეგ. წმინდა იოანე კასიანე გარდაიცვალა 435 წელს. წმინდა იოანე კასიანეს წმინდა ნაწილები ინახება მარსელში სან-ვიქტორის მონასტერში.
..................................
ხატის წყარო