ღირსი პროხორე XII საუკუნეში დაიბადა და კიევ-პეჩორის მონასტერში იღვწოდა.

ეს წმინდა მამა ოდენ მწვანილეულით საზრდოობდა, სავანის სიახლოვეს რომ იზრდებოდა და როდესაც თავის საზრდელს ვინმეს გაუნაწილებდა, იგი თაფლზე უტკბესი ხდებოდა, ხოლო თუ მავანი მის მოპარვას გაბედავდა, საშინელ სიმწარეს იძენდა. იმ დროს რუსეთში მარილი ძნელად იშოვებოდა, წმინდა მამა კი ხშირად არიგებდა ხოლმე ნაცარს, მისი კურთხევით, მყის მარილად რომ იქცეოდა ხოლმე, ხოლო თუ ვინმე ამის საკუთარი სარგებლისათვის გამოყენებას მოინდომებდა, ნაცარი კვლავაც ნაცრად რჩებოდა.

ერთხელ თავადმა სვიატოპოლკმა ნეტარი მამის უნებართვოდ განიზრახა მისი სენაკიდან მთელი ნაცრის მარაგის გამოზიდვა, მაგრამ როგორც კი ნაპარავი სასახლეში მიატანინა, აღმოჩნდა, რომ იგი მარილად არ გარდაისახა.

როდესაც ხუცესს შენდობის გამოსათხოვად ეახლნენ, პროხორემ უბრძანა:

- წადით თავადთან და ოდეს წინ ნაცარს დაგიყრით, მარილად გაინაწილეთო!

მართლაც, მისი კურთხევით, ნაცარი, როგორც უწინ, მარილად იქცა, თავადმა კი შეინანა და იმ დღიდან ხუცესს მამასავით ეპყრობოდა, ხოლო როდესაც წმინდა პროხორემ 1107 წელს ღვთივ განისვენა, თავადმა სვიატოპოლკმა წმინდა ანტონისა და თეოდოსის გვერდით მიაბარა მიწას.

ხატის წყარო

* * *
ამავე დღეს არის ხსენება წმინდა ნოვგოროდელთა: იოაკიმესი, ლუკასი, გერმანესი, არკადისი, გაბრიელისა (გრიგოლისა), მარტირისა, ანტონისა, ბასილისა, სვიმეონისა და სერაპიონისა (XVI საუკუნის დასაწყისი)
* * *
ამავე დღეს არის ხსენება წმინდა თავადის ასულ ანა ნოვგოროდელისა (+1051 წელი)