წმინდა ღირსმოწამენი, ათონის ივერთა მონასტერში ლათინთაგან მოწყვეტილნი (XIII) - 13 (26)მაისი
წმინდა ღირსმოწამენი, ათონის ივერთა მონასტერში ლათინთაგან მოწყვეტილნი (XIII) - 13 (26)მაისი
ტრაგიკული იყო XIII საუკუნე საქართველოსთვის. ერთიანი, ძლიერი ქვეყანა ურჯულოთა შემოსევამ დასცა და დააქცია. ჯერ ხვარაზმელნი, შემდგომ - მონღოლნი ღვთის რისხვად მოევლინნენ ჩვენს სამშობლოს...

მაშინ, როცა თბილისში ყრმების კალო ილეწებოდა, აბა, ვიღა მოიცლიდა ათონის წმინდა მთაზე მოღვაწე ქართველებისთვის! მათი რიცხვი იმ დროს რამდენიმე ასეულს აღწევდა. ივერთა მონასტრის ღირსი მამები გულისფანცქალით ელოდნენ მშობელი ქვეყნიდან ახალ ამბავს. ამბები კი ერთიმეორეზე თავზარდამცემი მოდიოდა... მამები საღმრთო შურით ივსებოდნენ იბერიაში მოწამებრივად აღსრულებულ ახლობელთა მიმართ.

ივერონელებს ერთადერთ ნუგეშად კარიბჭისად წოდებული ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის ხატიღა დარჩათ, რომელსაც მიართმევდნენ ხოლმე წმიდა ძღვენს - მამულისთვის ლოცვა-გოდებას. "ეძიებდითო სიკვდილს ქრისტესთვის", - ანდერძად დაგვიბარა წმინდა ვახტანგ გორგასალმა. ივერიელ ძმათა სულებიც ქრისტესთვის სასიკვდილოდ იყვნენ განმზადებულნი. მალე ეწვიათ კიდევაც განსაცდელი, მაგრამ არა მონღოლთა, თურქთა თუ არაბთაგან, არამედ ქრისტეს სახელით ჯვრითა და ცეცხლით მოსულ ლათინთაგან.

მტერმა ჯერ მათი სულების მოკვდინება სცადა, მაგრამ ვერ ეწია მიზანს. მაშინ წარუღო ის, რაც შეძლო - ხორცი, მიწის უბადრუკი საფარველი.

როგორც ათონური პატერიკი მოგვითხრობს, იმპერატორ მიხეილ პალეოლოგოსის მეფობის ჟამს (1258-1282 წ.წ.) ლათინებმა დიდძალი ლაშქრით დაიპყრეს ბერძენთა მრავალი ქალაქი და სოფელი, რომლებიც იმხანად ბულგარელთა მოხარკეები იყვნენ. ბერძნებმა ამ გასაჭირის ჟამს ისევ ბულგარელებს სთხოვეს დახმარება, სანაცვლოდ კი ყველა პირობის დაკმაყოფილება აღუთქვეს. ბულგართა მეფე კალო-იოანე ბერძნებს მიეშველა და ფრიგია გაათავისუფლა, მაგრამ იმპერატორმა პირობის შესრულების ნაცვლად კალო-იოანეს მოკვლა სცადა. ბულგართა მეფე განსაცდელს გადაურჩა, შინ დაბრუნდა, ჩაახშო თავის სამეფოში მომხდარი აჯანყება, შეკრიბა დიდი ლაშქარი, შეუტია საბერძნეთს და რამდენიმე პროვინცია მოაოხრა.

ყოველმხრივ შევიწროებულმა მიხეილ პალეოლოგოსმა იტალიაში, პაპთან, ელჩები მიავლინა. სწერდა, რომ ის, რაც ბულგარელებმა ლათინებს დამართეს, მათი ბრალი არ იყო და რომ ბულგარელებისა თვითონაც ეშინოდათ. "ჩვენ შემოვუდექით რომის ეკლესიას, - იუწყებოდა უსტარი, - რომლის მრწამსს, აღმსარებლობასა და აზროვნებას არც ადრე უარვყოფდითო", - ბოლოს კი დახმარებას ითხოვდა: გვიხსენით ამ ველურ ბულგარელთაგან, თორემ ღმერთის წინაშე აგებთ პასუხსო.

მთელი კათოლიკური სამყარო დაირაზმა მათი "თანაზიარი" პალეოლოგოსის დასახმარებლად (უფრო კი დასამხობად). "მოყვასის სიყვარულით გულანთებულნი" გზად ათონის წმინდა მთას მიადგნენ და იქ მოღვაწე მამების სულის "ხსნა" განიზრახეს. პირველად წმინდა ათანასეს ლავრაში მივიდნენ და ბერებს სარწმუნოებრივი ერთობა და თანაზიარობა შესთავაზეს. მამები შეშინდნენ და მათთან ერთობას დათანხმდნენ. ლათინებმა ამ მონასტერს ხელი აღარ ახლეს და ახლა ივერთა სავანეში გადაინაცვლეს... დიდი იყო მტრის ლაშქარი, დიდი იყო საცთურიც რწმენის უარყოფისა. აგერ, შენს თვალწინ ათონის უდიდესი მონასტერი ჯვრით მოსული მტრის ნებას დაჰყვა, თვით ბიზანტიის იმპერატორიც მათ მხარესაა, საქართველო კი ძალზე შორსაა... არ სჯობს, თავი გადაირჩინო? მოციქულიც ხომ გვასწავლის, "ადგილ ეც რისხვასო", - განა ამ სიტყვებით არ განიმართლეს თავი ათანასეს ლავრის ბერებმა?! მაგრამ არა, არ დაჰყვნენ ქართველები ბოროტის ნებას. ტყუილად ხომ არ უწოდებდნენ გეორგიანებს! ფარად და ხმლად რჯულის კანონი და წმინდა სახარება იპყრეს, ამხილეს მომხდურნი და სამოციქულოს თანახმად, ახალმოძღვრების ქადაგებისთვის ანათემას გადასცეს. დიდი სასოებით იმეორებდნენ რუის-ურბნისის ძეგლისწერის სიტყებს: "არა გეცრუვნოთ შენ სიწმინდით, მშობელო ჩვენო კათოლიკე ეკლესიაო, არცა განგცეთ შენ, სიქადულო ჩვენო მართლმადიდებლობაო, რომლისა არცა განცემელ ქმნილ ვართ, მოწამე არს ჭეშმარიტება".

ისღა მოასწრეს, რომ ღვთისმშობლის ხატი გადამალეს... გამძვინვარებული ლათინები ივერონს შეესივნენ.

აი, როგორ მოგვითხრობს ამ ამბავს ერთი ძველი ათონური წყარო (ის წმიდა იოანე მაისურაძეს გადაუწერია და ჩამოუტანია წმინდა მთიდან): "საფრანგეთით მომავალნი ავაზაკებრ ზემოთქმულ მონასტერსა ზედა დაესხნენ და მოაოხრეს... უმკვიდროდ და იავარყოფილად დაუტევეს და ყოველნივე სამღვდელონი და შეწირულებანი ანუ რაიცა სამსახურებელად მონაზონთა იყვეს, ნატყვენავ-ჰყვეს". ბერები უპატიოდ, თრევით გამოიყვანეს მონასტრიდან, ცხვრებივით გადაარჩიეს, მოხუცებულნი და უძლურნი (ისინი რიცხვით ორასნი ყოფილან) მონასტრისავე გემზე დასვეს და შუა ზღვაში ჩაძირეს, დანარჩენები კი განძარცვეს საბერო სამოსლისგან და მონასტრის ქონებასთან ერთად რომში გაგზავნეს, სადაც ურიებს მიჰყიდეს.

ამის შემდეგ, როგორც წერს მემატიანე, "ყოველივე მდგომარეობაი მონასტრისაი უკუქცეულ იქმნა".

ივერიელთა მოწამებრივმა აღსასრულმა სხვა ტომისანიც გაამხნევა. ლათინთა ნებას არ დაჰყვნენ და ქართველთა შემდგომ ქრისტესთვის ეწამნენ ვატოპედისა და ზოგრაფის მონასტრების მამები. უკანასკნელნი - ოცდაექვსი ბერი - ლათინებმა იმ კოშკში გამოწვეს, რომლისთვისაც თავი შეეფარებინათ.

მტერმა მონასტერი, სენაკი და კოშკი არ დატოვა, რომ არ დაერბია, არ გაეძარცვა და იქ მცხოვრებნი არ მოეწყვიტა.

იავარქმნილი მონასტრები ცოტა ხანში აღადგინეს, მაგრამ 1304-1305 წლებში - თურქების, 1306 წელს - კატალონიელებისა და 1308 წელს არაბთა შემოსევისას ისინი კვლავ განადგურდა. "მყისვე აგარიანთაგან მსგავსნი და უძვირესიცა შეემთხვნა, ვინა მცირეოდენ უკანასკნელსა იწროებასა და მონაზონთა იშვიათობასა შეეყენა", - მოგვითხრობს იგივე წყარო.

ლათინთაგან მოწყვეტილ ქართველ ბერებს ივერონში 26 მაისს (ახალი სტილით), წმინდა ექვთიმე მთაწმინდელის ხსენების დღეს იხსენიებენ. ალბათ, დადგება ის კურთხეული დღეც, როცა ჩვენთან, ივერიაში, საკადრისი დიდებულებით ვიდღესასწაულებთ და სათანადო პატივს მივაგებთ წმინდა მოწამეებს, რამეთუ მათ უბიწოდ შემოგვინახეს წმინდა მართლმადიდებლობა, რაზეც "მოწამე არს ჭეშმარიტება". მერე როგორ გვჭირდება მათი მეოხება ბოლო ჟამის რწმენაშერყეულ ქართველებს!..
ბეჭდვაელფოსტა
კომენტარი არ გაკეთებულა
სხვა სიახლეები
26.03.2024
წმინდა პეტრე წარმოშობით პელეპონისიდან იყო ქალაქ ტრიპოლიციდან. უცნობია თურქებმა თუ რა საბაბით შეიპყრეს იგი.
17.10.2023
ღვთის ეს რჩეული მცირე აზიის ქალაქ ატალიიდან (თანამედროვე ანტალია) გახლდათ, მშობელთა გარდაცვალების შემდგომ მთელი ქონება გლახაკთ დაურიგა,
17.10.2023

ეს წმინდა დედა, ზოგიერთი წყაროს მოწმობით, მეოთხე საუკუნის პირველ ნახევარში ცხოვრობდა და არტემიდას ტაძრის ქურუმი იყო.

17.10.2023
ეს ღირსსაკვირველი მოღვაწე III საუკუნეში ცხოვრობდა და ორიგენეს მოწაფე გახლდათ, 231 წელს კი ალექსანდრიის სახელგანთქმულ სკოლას ჩაუდგა სათავეში.
17.10.2023
წმინდა ქალწული კილიკიაში დიოკლეტიანეს ზეობისას ცხოვრობდა და ერთ კაცს, სახელად კლავდიუსს ემსახურებოდა.
26.09.2023
ცოტა რამ ვიცით წმინდა თერაპონტეს ცხოვრების შესახებ. წმინდა ანდრია კრიტელს კონსტანტინოპოლში,
24.09.2023
წმინდა სილუანე წარმოშობით ღაზის გარეუბნიდან იყო და თავიდან მეომრად მსახურობდა. შემდეგ მიწიერი მეომრობა დაუტევა
24.09.2023
წმინდა ნაზარი რომში დაიბადა. მამა ებრაელი ჰყავდა, დედამისი, პერპენტუა, ქრისტიანი იყო: ის თვით პეტრე მოციქულმა მონათლა.
21.09.2023
წმინდა პაფნუტი ტომით ეგვიპტელი იყო. იმპერატორ დიოკლეტიანეს მიერ გამოცხადებული ქრისტიანთა დევნისას განმგებელმა არიალემ ბრძანა,
14.09.2023
ეს ახოვანი მოღვაწე დაახლოებით 283 წელს, ნუმერიანეს ჟამს იშვა.
მუდმივი კალენდარი
წელი
დღესასწაული:
ყველა დღესასწაული
გამოთვლა
განულება
საეკლესიო კალენდარი
ძველი სტილით
ახალი სტილით
ორ სა ოთ ხუ პა შა კვ
1 2 3 4
5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18
19 20 21 22 23 24 25
26 27 28 29 30 31
ჟურნალი
ჟურნალის ბოლო ნომრები:
საქართველოს ეკლესია სამოციქულოა. გადმოცემის მიხედვით, სულთმოფენობის შემდგომ, როცა მოციქულებმა წილი ჰყარეს და სხვადასხვა ქვეყანაში წავიდნენ საქადაგებლად, საქართველო ყოვლადწმიდა ღვთისმშობელს ერგო

casino siteleri 2023 Betpasgiris.vip restbetgiris.co betpastakip.com restbet.com betpas.com restbettakip.com nasiloynanir.co alahabibi.com hipodrombet.com malatya oto kiralama istanbul eşya depolama istanbul-depo.net papyonshop.com beşiktaş sex shop şehirler arası nakliyat ofis taşıma kamyonet.biz.tr malatya temizlik shell aspx shell umitbijuteri.com istanbul evden eve nakliyat

casino siteleri idpcongress.org mobilcasinositeleri.com ilbet ilbet giris ilbet yeni giris vdcasino vdcasino giris vdcasino sorunsuz giris betexper betexper giris betexper bahiscom grandpashabet canlı casino malatya ara kiralama

casino siteleri bedava bonus bonus veren siteler bonus veren siteler