შემდეგ, მშობლების რჩევის მიხედვით, იგი წავიდა ათონის მთაზე, სადაც, მას შემდეგ რაც რამდენიმე მონასტერში იხეტიალა, საბოლოოდ დასახლდა წმინდა იოანე ნათლისმცემლის სკიტში, ბერდიდ ნიკიფორეს საძმოში, რომელმაც იგი მოწაფედ გადასცა უხუცეს აკაკიოსს, რათა მოემზადებინა წამებისთვის, როგორც ეს მანამდე გააკეთა მოწამეებთან ექვთიმესთან და ეგნატესთან.
გარკვეული პერიოდის განუწყვეტელი ვარჯიშისა და მუდმივი ლოცვის შემდეგ, ათანასიოსი, რომელიც ბერად აღიკვეცა და სახელად აკაკი ეწოდა, სხვა ბერდიდების ლოცვა-კურთხევით შეუდგა მოწამეობისკენ მიმავალ გზას, მისი თანამგზავრი იყო ბერი გრიგოლი, რომელიც ადრე თან ახლდა ზემოხსენებულ ორ წმინდა მოწამეს. კონსტანტინოპოლისკენ 10 აპრილს გაემართნენ. წმინდანი სიხარულით მიდიოდა წამებისკენ.
გამგზავრებამდე ცოტა ხნით ადრე, სულიწმინდით აღვსილმა, მისწერა შემდეგი წერილი თავის ბერდიდსა და ძმებს-ბერებს.
კაპიტანმა, ღვთისმოსავმა კაცმა, როდესაც შეიტყო აკაკის მოგზაურობის მიზნის შესახებ, დაჰპირდა გრიგოლს, რომ იზრუნებდა აკაკის ნაწილების გამოსყიდვაზე მისი მოწამეობრივი აღსასრულის შემდეგ და თავად დააბრუნებდა მათ ათონის მთაზე. ცამეტი დღის შემდეგ ისინი ჩავიდნენ კონსტანტინოპოლში, სადაც მათ უმასპინძლა ვიღაც მეწვრილმანემ, გრიგოლის ნაცნობმა. შაბათს, 29 აპრილს, წმინდა აკაკიმ, წმინდა საიდუმლოების მიღებით, სათანადოდ მომზადების შემდეგ, ჩაიცვა თურქული ტანსაცმელი და კაპიტნის ძმის წინამძღოლობით მივიდა სასამართლოში, სადაც ყველას თანდასწრებით აღიარა მამაპაპეულ რწმენაზე დაბრუნება. ამ აღიარების გამო იგი ციხეში ჩასვეს. მთელი პატიმრობის განმავლობაში მრავალჯერ სცადეს მისი გადარწმუნება მოფერებითა და დაპირებებით, ან წამებითა და დაშინებით. მაგრამ ყველაფერმა ამან ვერ შეძლო მისი შერყევა. განსაკუთრებით გაძლიერდა და მოემზადა წამების გასაძლებად, როდესაც მიიღო წმინდა ზიარება, რომელიც ციხეში ფარულად მიუტანა კაპიტნის ძმამ ბერი გრიგოლის ლოცვა-კურთხევით ღვთისმშობლის კატაფიანის ტაძრიდან. თურქმა დიდებულებმა, როდესაც დაინახეს აკაკისს მტკიცე აზროვნება, მიხვდნენ, რომ ამაოდ ირჯებოდნენ, ამიტომ გადაწყვიტეს მისი სიკვდილით დასჯა.
ამგვარად, "ადგილზე, რომელსაც დაქტილოპორტა ეწოდება", წმინდა ახალ მოწამე აკაკი მახვილით განგმირეს 1816 წელს. მესამე დღეს, არსებული ჩვეულების თანახმად, ბერმა გრიგოლიმ გამოისყიდა მოწამის ნაწილები ფულით, რომელიც შეაგროვა გალათას მეწვრილმანეებისგან და გადაიტანა პრინკიპოს კუნძულზე, სადაც ჩასხდნენ გემზე, რომლითაც ჩამოვიდნენ კონსტანტინოპოლში, ათონის მთისკენ მიმავალნი. 9 მაისს ისინი გადმოვიდნენ ივერონის მონასტრის პატარა ნავსადგურში და იქიდან გადაიტანეს წმინდა ნაწილები წმინდა ნიკოლოზის კელიაში, სადაც დაკრძალეს წმინდა მოწამეების ექვთიმესა და ეგნატეს სამლოცველოში ღვთისმშობლის ხატის წინ, მოწამის სურვილის თანახმად.
წმინდანის წამების შესახებ დაწერა კესარიის მღვდელმთავარნა მელეტიოსმა. საერთო აკოლუთია სამი ღირსი მოწამისა შეადგინა მღვდელმონაზონმა ონუფრი ივერონელმა, რომელიც გამოქვეყნდა ათენში 1862 წელს. ამ სამი ახალი მოწამის ხსენება აღინიშნება წმინდა იოანე ნათლისმცემლის სკიტში 1 მაისს.
აქვე წაიკითხეთ:
ღირსმოწამენი: ექვთიმე, ეგნატე და აკაკი ათონელნი - 01 (14) მაისი
