ხსენება 25 ივნისს (ბულგ.; ბერძ.), ყოველთა წმინდანთა კვირის მომდევნო მეორე კვირას და ათონელ წმინდანთა და კონსტანტინოპოლის აღების შემდეგ წამებულ ახალმოწამეთა კრებულში (ბერძ.)

ღირსი მოწამე პროკოპი წარმოშობით იყო ვარნის მახლობელი ადგილებიდან, ღვთისმოსავი მშობლების შვილი. 20 წლის ასაკში წავიდა წმინდა მთაზე და ბერად აღიკვეცა წმინდა იოანე ნათლისმცემლის სკიტში, ბერ დიონისეს მორჩილად. როგორც ბერი, გამოირჩეოდა სათნოებებითა და ასკეტური ცხოვრებით. მოგვიანებით მან დატოვა სამონაზვნო ცხოვრება, ჩავიდა სმირნაში და სასოწარკვეთილებაში მყოფმა მიიღო ისლამი. თუმცა შემდეგ, სინდისის ქენჯნამ მძიმე სულიერი დაცემის გამო, იგი სინანულის ცრემლებით მიიყვანა ერთ სულიერ მოძღვართან, რომელსაც აღსარება ჩააბარა და მიიღო შესაბამისი რჩევები ნუგეშისცემისა და გამოფხიზლებისთვის. შემდეგ მხურვალედ ილოცა ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის ხატთან და გაემართა ქალაქის მსაჯულთან.

როგორც კი წარსდგა მსაჯულის წინაშე, მოიხადა თავზე დახურული თურქული ჩალმა და დაიხურა ბერის ქუდი. შემდეგ გაბედულად ამხილა მუსულმანური რელიგია და მამაცურად აღიარა თავისი რწმენა ქრისტეს, თავისი უფლისადმი.

თურქებმა, როდესაც დაინახეს მოწამის შეუვალი გადაწყვეტილება, დაცინვით წაიყვანეს იგი წამების ადგილზე. მაგრამ როდესაც შეამჩნიეს სიხარული, რომლითაც ის მიდიოდა წამებისკენ, ჯალათებს შეეშინდათ და უარი თქვეს მის სიკვდილით დასჯაზე. მაშინ თავი მოჰკვეთა ვიღაც ქრისტეს უარმყოფელმა, რომელიც ამ მიზნით მოიწვიეს, 1810 წლის 25 ივნისს, შაბათ დღეს.