იმპერატორ ბასილი I მაკედონიელის (867-886) ზეობისას არაბებს უკვე ეკავათ ჩრდილოეთ აფრიკა და იქიდან უტევდნენ სამხრეთ იტალიას. არაბებს მეთაურობდა მრისხანე მმართველი იბრაჰიმი. მათ აიღეს სიცილიის ერთ-ერთი მთავარი ქალაქი სირაკუზი. ეს ქალაქი ერთ-ერთი პირველი ბერძნული კოლონია იყო კუნძულ სიცილიაზე. გადმოცემის თანახმად, დააარსეს კორინთელებმა ძვ. წ. 735 წელს. დროთა განმავლობაში იგი გახდა კუნძულზე ყველაზე დიდი და მდიდარი ქალაქი. იბრაჰიმმა და მისმა მეომრებმა გაძარცვეს და მოაოხრეს ქალაქი. აქ იბრაჰიმმა ტყვედ ჩაიგდო იოანე და მისი ორი ვაჟი, პეტრე და ანტონინე. ურჯულო მმართველმა ყმაწვილები არაბულ სასწავლებელში მიაბარა. როცა წამოიზარდნენ, სიბრძნისა და კეთილმსახური ცხოვრების გამო მმართველმა იმდენად შეიყვარა ისინი, რომ ანტონინე თავის ნათესავად გამოაცხადა, პეტრე კი მსახურთუხუცესად დაადგინა. მიუხედავად იმისა, რომ არაბულ გარემოში აღიზარდნენ, ძმებს არასდროს უარუყვიათ ჭეშმარიტი რწმენა და ფარული ქრისტიანები იყვნენ. იოანეს ვაჟები მხოლოდ თავს აჩვენებდნენ არაბებს, რომ მუსლიმები იყვნენ. როცა იბრაჰიმმა გაიგო ამის შესახებ, იგი ენით აუწერელმა მრისხანებამ შეიპყრო და ბრძანა, რკინის ხუნდებით შეებორკათ და დაუნდობლად ეგვემათ უფლის რჩეულები. ხანგრძლივი ტანჯვის შემდეგ ანტონინე ვირზე შესვეს, ქამრებით დააკრეს ზედ და ცემა-ტყეპითა და ლანძღვა-გინებით შემოატარეს ქალაქი. მარტვილი მოთმინებით იტანდა შეურაცხყოფას და მადლობას სწირავდა უფალს. საშინლად ნაგვემი წმინდა პეტრე საპყრობილეში ჩააგდეს. მმართველმა ბრძანება გასცა, მოეყვანათ მოწამეთა მამა - იოანე. უსჯულო იბრაჰიმმა მას ყელში მახვილი ჩასცა. მშობლის ცხედარი შვილებს მიუგდეს, შემდეგ კი ისინიც გამოასალმეს სიცოცხლეს, დიდი კოცონი დააგზნეს და მარტვილ¬თა ცხედრები დაწვეს.

ამ დროს შეიპყრეს კიდევ ერთი სირაკუზელი ქრისტიანი, ბერი ანდრია. მან მმართველ იბრაჰიმის წინაშე თამამად აღიარა უფალი ჩვენი იესო ქრისტე. ბერი საპყრობილეში ჩააგდეს, სადაც მრავალი წელი შიმშილში გაატარა და სხეული სრულიად დაუუძლურდა. სწორედ იმ დღეს, როდესაც ძმები პეტრე და ანტონინე ეწამნენ ქრისტესთვის ბერი ანდრიაც საკუთარი ხელით შუბით განგმირა ურჯულო იბრაჰიმმა. ღირსმა ბერმა უფლისადმი სამადლობელი ლოცვის აღვლენა მოასწრო და მოწამის გვირგვინით შეიმოსა.