364 წელს ამ წმინდანებმა გაბედეს და არიანელი იმპერატორი, ვალენტი ეკლესიის საწინააღმდეგო ქმედებებში ამხილეს.

ვალენტი განრისხდა და ნიკომიდიის მმართველს, მოდესტოსს მათი განადგურება უბრძანა, რომელიც ხალხის აღშფოთებას მოერიდა და ნეტარი ვითომდა გადაასახლა - უსაჭო ხომალდში ჩასხა, ღია ზღვაში გაიყვანა და მსახურთ უბრძანა, მათთვის არავითარი საკვები არ მიეცათ.

თუმცა, ქარმა გემი უკან, - ნიკომიდიასთან გააბრუნა. მაშინ არიანელებმა, რომელთაც მათი ფარული მოკვდინება განიზრახეს, მარტვილთ ხალხი მიუგზავნეს და ხომალდი გადააწვევინეს.

ცეცხლთან და წყალთა ერთდროულად მებრძოლნი კი უფალს ფსალმუნის ამ სიტყვებით განადიდებდნენ: "ავლინენ კაცნი თავთა ზედა ჩუენთა; განვლეთ ჩუენ ცეცხლი და წყალი, და გამომიყვანენ ჩუენ განსასუენებელად" (ფს. 65, 12).

ასე შეიტკბეს წამებაჲ იგი მაცხოვნებელი ამ წმინდა მოწამეებმა. საუკუნოდ იყოს ხსენება მათი!