წმინდა მოწამე ერმი ქრისტეს გამო მოწამებრივად აღესრულა მეორე საუკუნეში კომანში იმპერატორ ანტონინე პიუსის (138-161) დროს. ანტონინეს არ სძულდა ქრისტიანები, მაგრამ წინამორბედ მეფეთა ბრძანებების მიხედვით მის დროს ქრისტიანებს მაინც ხოცავდნენ და დევნიდნენ, მათი ქონების ხელში ჩასაგდებად ბილწად ირჯებოდნენ. ანტონინეს დროს ქრისტიანთა მთავარი მდევნელი და მსაჯული მისი მოხელე სებასტიანი გახლდათ. ერთხელ სებასტიანი კაპადოკიაში ჩავიდა და იქ ერთ ქრისტიან მოხუც მხედარს სახელად ერმის შეხვდა. სებასტიანემ ერმის უთხრა:

- მომივიდა იმპერატორის ბრძანება იმის შესახებ, რომ ყველა ქრისტიანს მოვთხოვე მსხვერპლი შეწირონ კერპებს. თუ ისინი ამას არ გააკეთებენ, მაშინ ნაბრძანები მაქვს სასტიკად ვტანჯო. შენც შესწირე მსხვერპლი ღმერთებს, სანაცვლოდ დიდება და პატივი გელის ჩემგან.

- მე ვარ მხედარი ზეციური და უკვდავი ღმერთის. მისი მეუფება საუკუნოა. ამიტომ მე არ შევასრულებ მოკვდავი მეფის ბრძანებას. დღე ქრისტეს ფარულად ვემსახურებოდი, ახლა ღიად ვაცხადებ ამას, ეშმაკი ვერ დამამარცხებს მე. შენ მხოლოდ ჩემს სხეულზე გაქვს ძალაუფლება, ჩემს სულზე ძალაუფლება მხოლოდ უფალს აქვს, რომელიც მომანიჭებს მოთმინებას და საუკუნო ცხონებას.

სებასტიანე მხედარს კვლავ დაჰპირდა ამქვეყნიურ პატივსა და დიდებას, თუმცა მოხუცი ქრისტიანი ამით ვერ მოხიბლა.

- შენი ჭაღარისა და გონიერების გამო მზად ვარ შეგიწყალო და სიკვდილით არ დაგსაჯო, - უთხრა იმპერატორის მოხელემ ერმის.

- მე მოწყალებას შენგან არ ვითხოვ, მხოლოდ უფალს ვთხოვ შემიწყალოს.

- გამოდის, რომ სიკვდილს ირჩევ, - ჰკითხა გაოცებულმა სებასტიანემ.

- ეს სიკვდილი სიკვდილი არაა, ის საუკუნო სიცოცხლის დასაწყისია, თუკი მე ღირსეულად გადავიტან შენ მიერ მონიჭებულ ტანჯვა-წამებას.

ამ სიტყვების შემდეგ სებასტიანეს ბრძანებით ერმი ისე ცემეს, რომ სახიდან კანი გადაძვრა.

ნაწამები ერმი გახურებულ ღუმელში შეაგდეს, მაგრამ სამი დღის შემდეგ უვნებელი გამოვიდა ცეცხლიდან.

იმპერატორის მოხელემ მოგვი იხმო და შხამიანი სასმლის დამზადება უბრძანა ქრისტიანი მხედრისთვის. ვერც შხამიანმა სასმისმა დააკლო რამე წმინდანს. მეორედ უფრო ძლიერი საწამლავი დაამზადა მოგვმა და ვიდრე დასალევად ერმის გაუწოდებდა, უთხრა, - თუ არც ეს მოგკლავს, მაშინ მივატოვებ ჩემს საქმიანობას და მეც ვირწმუნებ შენს ღმერთსო. მოგვის სიტყვები გამართლდა, ერმი უვნებელი გადარჩა. ამის მხილველმა მოგვმა ხმამაღლა უთხრა მხედარს, - შენ გაიმარჯვე ჩემზე ერმი, ქრისტეს მსახურო. ჩემი სული ჯოჯოხეთისაგან იხსენი და მაიძულე ვემსახურო ჭეშმარიტ ღმერთს. მე ჩამოვირეცხავ ჩემს ძველ ცხოვრებას და ცოდვებს. მივმართავ ზეციურ მეუფეს, უფალს მომიტევოს და მიმიღოს. ილოცე ჩემთვის, როცა უფლის წინაშე წარდგები, ერმი!

ქრისტეს რჯულზე მოქცეული მოგვი წარმათებმა იქვე გამოასალმეს სიცოცხლეს.

წმინდა ერმი თავდაღმა დაკიდეს. სამი დღის შემდეგ მასთან მივიდნენ სებასტინის გამოგზავნილი კაცები და როცა კვლავ ცოცხალი იხილეს, სასწაულით გაოგნებულებმა შემწეობა ითხოვეს მისგან.

განრისხებულმა სებასტიანემ დანით გამოჭრა ყელი ქრისტეს აღმსარებელს. ქრისტიანებმა მალულად დამარხეს წმიდა მოწამის ნეშტი.

კონდაკი

რომელმან ქრისტესთვის გულსმოდგინედ იღუაწე და მხცოვანებასა შინა სიმხნე და ახოვანებაი მოიგე, მოწამეო ერმი, და უღმრთოთა იგი ბოროტ განზრახვანი დასრთგუნენ ძალითა ქრისტესითა, და მწვალებელთა სასუმელისაგან უვნებლად დაიცევ და ღაღადებდი: ღმერთი არს ჩემთან და ვერა რაი შემძლებელ არს ვნებად ჩემდა.