წმინდა თეოდორე XVIII საუკუნის მოწამეა. იგი ქალაქ მიტილინში დაიბადა, დაოჯახდა და შვილებს მართლმადიდებლური სარწმუნოების ერთგულებით ზრდიდა. ღვთის დაშვებით, მან უარყო ქრისტიანობა, მაგრამ მალე სინანულში ჩავარდა, დატოვა ოჯახი და ათონის მთას მიაშურა.

მონასტერში გარკვეული დრო დაჰყო სინანულსა და ლოცვაში, წმინდა ზიარების მიღების ღირსიც გახდა. წმინდა მამამ მონასტერში ბოლომდე ვერ პოვა მოსვენება და მწარედ განიცდიდა მომხდარს. მოძღვრის კურთხევით თეოდორე სამშობლოში დაბრუნდა. მუსლიმების მსაჯულთან გამოცხადდა და ჰკითხა:

- შეიძლება მოტყუებულმა და შემცდარმა ადამიანმა სამართალი თქვენთან ეძებოს?

- რა თქმა უნდა.

- მე შევცდი, შევიცვალე რწმენა. ქრისტიანმა ისლამი მივიღე. ეს იგივეა, რომ სუფთა ოქრო უბრალო სპილენძის მონეტაზე გაცვალო. ახლა გონს მოვეგე, დავუბრუნდი ჩემს რწმენას.


ურჯულო მსაჯულს მუსლიმის ჩალმა ესროლა და მისი თანდასწრებით თავზე ბერის სკუფია დაიფარა.

განრისხებულმა მსაჯულმა ბრძანა, საშინლად დაეტანჯათ მოწამე, რის შემდეგაც იგი თოკით დაახრჩვეს და ზღვაში ჩააგდეს. თეოდორე მოწამებრივად 1784 წელს აღესრულა. ქრისტიანებმა წმინდა მარტვილის ცხედარი იოანე ნათლისმცემლის სახელობის ტაძარში დაკრძალეს. იქ მისი ნაწილები განისვენებდა დაფარულად 183 წლის განმავლობაში, სანამ არ იქნა აღმოჩენილი 1967 წლის 4 სექტემბერს.

..............................

ხატის წყარო