ორმოცდამეთექსვმეტე ფსალმუნს განგვიმარტავს არქიმანდრიტი მაკარი (აბესაძე):

5. "ამაღლდი ცათა შინა, ღმერთო, და ყოველსა ქუეყანასა ზედა არს დიდებაი შენი" - ფსალმუნის ამ მუხლში დავით წინასწარმეტყველი აგრძელებს წინა მუხლში დაწყებულ აზრს და ბრძანებს - მიუხედავად ჯვარცმისა, მიუხედავად იმისა, რომ იუდეველთა ბოროტმა ენებმა ჯვარზე გააკრეს მაცხოვარი, უფალი ამაღლდა ზეცად და მთელი ქვეყნიერება მოიცვა მისმა დიდებამო - ეს უკვე არის წინასწარმეტყველება ღვთის ამაღლების შესახებ და იმის შესახებ, რომ მთელი ქვეყანა ღვთის დიდებით იქნებოდა მოცული. მთელი სამყარო, ხილულიც და უხილავიც, ღვთის დიდებით არის მოცული, მაგრამ აქ არა მარტო ეს იგულისხმება, არამედ ის, რომ უფალი განდიდებული იქნებოდა მთელ ქვეყანაში და ასეც არის - მოციქულების ქადაგების შემდეგ დედამიწაზე არ დარჩენილა ადგილი, ღვთის ჭეშმარიტი დიდება რომ არ აღვლენილიყო.

6. "მახე განჰმზადეს ფერხთა ჩემთათვის და დაამდაბლეს სული ჩემი; თხარეს პირსა ჩემსა მთხრებლი და იგინივე შთაითხინეს" - აქ დავით წინასწარმეტყველის პირით თავად ძე ღვთისა გვეუბნება - ჩემს ფერხთათვის მახე დააგეს და მთხრებლი, ანუ ორმოები ამომითხარეს, მაგრამ თვითონ შთაცვივდნენ ამ ორმოებშიო. ჩვენ ვიცით, რომ იუდეველმა ერმა მახე დაუგო უფალს იმისათვის, რომ ის ჯვარს ეცვათ. ეშმაკმაც მახე დაუგო იესოს, მაგრამ ბოროტი სულიც თავად შთავარდა ამ მახეში - ცდილობდა რა, ჯვარს ეცვა მაცხოვარი, ამ ჯვარცმით თავად მისი ხელმწიფება განსკდა დედამიწაზე, თვითონ განადგურდა და შთავიდა ჯოჯოხეთად. "იგინივე შთაითხინეს" - ამ სიტყვებში უნდა ვიგულისხმოთ დაცემული ანგელოზები და იუდეველები, რომლებმაც არ შეინანეს და ჩვენ ვიცით, რომ პირველ საუკუნეშივე საშინელი სასჯელი მოეწია ისრაელის ერს: როდესაც რომაელებმა იერუსალიმი აიღეს, თითქმის ორ მილიონამდე ებრაელი იქნა ამ დროს აღსრულებული.

7. "განმზადებულ არს გული ჩემი შენდამი, ღმერთო, განმზადებულ არს გული ჩემი, გაქებდე და გიგალობდე შენ დიდებითა ჩემითა" - ჩემი გული შენთვის არის განმზადებული, უფალოო, - ბრძანებს დავით წინასწარმეტყველი და ჩვენც უნდა შეგვეძლოს, რომ ჩვენი ცხოვრებით, ღვთის მცნებების აღსრულებით უფალს ასეთივე კადნიერებით ვუთხრათ: გამზადებულია, უფალო, ჩემი გული შენთვის, რათა მოვიდეს და განუშორებლად, სამუდამოდ დაემკვიდროს ჩვენს გულში უფალი, და როდესაც უფალი დაემკვიდრება ჩვენს გულში სამუდამოდ, მაშინ ჩვენი ქებაც, ღვთის დიდებაც სამუდამოდ, დაუსრულებლად იქნება აღვლენილი ჩვენი გულიდან.

8. "განიღვიძე, დიდებაო ჩემო, განიღვიძე ფსალმუნითა და ებნითა. მე განვიღვიძო განთიად" - როგორც წმინდა მამები გვეუბნებიან, დავით წინასწარმეტყველი ამ სიტყვებით მიმართავს უფალს, იმ სულიწმიდის მადლს, რომელიც მასშია დავანებული. დავითი ამით გვეუბნება, რომ მე კი არ განვდიდდი ჩემი აზრებითა და ქმედებით, ჩემი განმადიდებელი უფალია, რომელიც ჩემშია დამკვიდრებული. "განიღვიძე ფსალმუნითა და ებნითა" - როგორც მამები გვეუბნებიან, საფსალმუნეში და ებანში შეიძლება ვიგულისხმოთ ადამიანის ხორცი და სული. დავით წინასწარმეტყველი თავის სულსა და ხორცს ახსენებს, რომ სულიწმინდის მადლით, მისი ხორცი, საფსალმუნის დარად, შეასხამს ქებას უფალს და მისი სული, როგორც ებანი, ისე განადიდებს უფალს. "მე განვიღვიძო განთიად" - დილას, განთიადისას ავდგე - ისე ფხიზლად ვიყო, ისე განვადიდო უფალი, რომ განთიადისასაც კი არ იყოს ჩემთვის შეუძლებელი ღვთის განდიდება და ლოცვაო.

9. "აღგიარო შენ ერსა შორის, უფალო, და გიგალობდე შენ წარმართთა შორის" - დავითის ფსალმუნები, მისი დავითნი არ შექმნილა მარტო იუდეველებისთვის, არამედ მთელი კაცბრიობისათვის. სწორედ ამის შესახებ გვაუწყებს დავითი, როდესაც ბრძანებს: "გიგალობდე შენ წარმართთა შორის". ვიცით, რომ ღვთის სიტყვა ყველგან გავრცელდა, წარმართთა შორისაც, და დავითის ფსალმუნებით ყველგან განადიდებდნენ უფალს ჭეშმარიტი ღვთის მადიდებლები.

10. "რამეთუ განდიდნა ცამდე წყალობაი შენი და ღრუბელთამდე ჭეშმარიტებაი შენი" - ხორციელ ცამდე კი არ განდიდდა, უფალო, შენი წყალობა და ჭეშმარიტება, არამედ უხილავ ცამდე, მიღმიერ სამყარომდეო. ხილულ და უხილავ სამყაროშია განდიდებული ღვთის წყალობა და მისი ჭეშმარიტება.

11. "ამაღლდი ცათა შინა, ღმერთო, და ყოველსა ქუეყანასა ზედა არს დიდებაი შენი" - ფსალმუნის ამ მუხლში დავითი კვლავ წინასწარმეტყველებს, რომ უფალი ამაღლდება ზეცად და მთელ ქვეყანაზე იქნება მისი დიდება, ანუ არ დარჩება დედამიწაზე და მთელ სამყაროში ადგილი, სადაც ღვთის დიდება არ იქნება განცხადებული. ღვთის დიდება განცხადებული იყო ზეციურ სამყაროში, ღვთის დიდება განცხადდა დედამიწაზე, როდესაც ის დიდებით აღდგა, და ღვთის დიდება განცხადდა ჯოჯოხეთში როდესაც შთავიდა ჯოჯოხეთში, განსკდა ჯოჯოხეთის ბჭენი და დაიხსნა იქიდან საუკუნითგან აღსრულებული ღვთის ჭეშმარიტი მადიდებლები.