კიდევ ერთი დაუფასებელი ქართველი
კიდევ ერთი დაუფასებელი ქართველი
ძველ ფოტოსურათს დავცქერი. მასზე ახალგაზრდა მოძღვარია გამოსახული ცოლ-შვილთან ერთად. მღვდელი დივანზე ზის. გვერდით ორიოდე წლის ბიჭი მოუსვამს. მათ უკან მოძღვრის მეუღლე დგას, რომელსაც ქმრისთვის მოკრძალებით დაუდვია ხელი მხარზე. საოცარი იდილიაა... გავა 7-8 წელი და ეს იდილია სამუდამოდ დაირღვევა. მოძღვარი განიმოსება, მღვდლობას დაუტევებს და აღიღებს ჯვარს, რომლის ტვირთვასაც მთელ დარჩენილ სიცოცხლეს შესწირავს. ეს მღვდელი გიორგი ბოჭორიძეა, რომლის ღვაწლის შესახებ ცოტამ თუ იცის საქართველოში. ეს წერილიც სწორედ მისდამი დიდი მადლიერებისა და კრძალვის ნიშნად დაიწერა.
გიორგი ბოჭორიძე 1884 წლის 20 აგვისტოს დაბადებულა სოფელ ნაციხვარში (ახმეტის რაიონში), მღვდლის ოჯახში. მამამისი თეოდოზი წარმოშობით ქვემო რაჭიდან, სოფელ ჯვარისიდან ყოფილა. მიზეზთა გამო მამაპაპეული კუთხე დაუტოვებია და კახეთში გადასახლებულა. აქ ალვანელი ულამაზესი თუშის ქალი თამარ ქააძე შეურთავს და სოფელ ნაციხვარში დასახლებულა. ერთხანს იქ მსახურობდა მღვდლად, შემდეგ - ალვანის ეკლესიაში. დაკრძალვითაც იქვე დაუკრძალავთ, ეკლესიის ეზოში.
მამა თეოდოზს ოთხი შვილი ჰყოლია - სამი ვაჟი და ერთი ქალიშვილი. გიორგის ქართული წერა-კითხვა ნაციხვარში უსწავლია ხარის ბეჭზე. დაწყებითი განათლება თელავის სასწავლებელში მიუღია, მერე კი სწავლა თბილისის სასულიერი სემინარიაში გაუგრძელებია. ეს ის დრო იყო, სასულიერო სემინარიიდან რევოლუციონერები უფრო მეტად რომ გამოდიოდნენ, ვიდრე სამღვდელონი. თავისუფლების მოყვარე ახალგაზრდაც ჩაება რევოლუციურ მოძრაობაში - სოციალისტ-ფედერალისტთა პარტიის წევრი გახდა. არჩილ ჯორჯაძის ჭეშმარიტად ეროვნული, თავისუფლებისთვის მებრძოლი პარტია იმხანად მრავალ პატრიოტ ქართველს აერთიანებდა.
დადგა 1905 წელი. ქართველმა სამღვდელოებამ კიდევ ერთხელ სცადა, საქართველოს ეკლესიის ავტოკეფალია აღედგინა. პასუხად კაზაკებმა მათრახის ცემითა და ხიშტის კვრით დაშალეს კრება. ამ მკრეხელობამ გიორგის სამშობლოს თავისუფლებისათვის ბრძოლის ჟინი გაუასკეცა. მაგრამ ვინც გაბედა და მღვდლებზე ხელი აღმართა, განა გიორგი ბოჭორიძის საბრძოლო შემართებას შეურიგდებოდა? ჰოდა, კიდევაც გაურიცხავთ სემინარიიდან "მგლის ბილეთით". ამან ვერ შეაჩერა, კახეთში სოფელ-სოფელ დადიოდა და არალეგალურ ლიტერატურას ავრცელებდა, ფარულ კრებებს, მიტინგებს აწყობდა. თიანეთთან ახლოს, ცხრაკარაზე, კახეთის მეფეთა ძველი რეზიდენციის ნანგრევებზე გამართულ მიტინგზე ხალხს თავისუფლებისთვის ბრძოლისკენ მოუწოდებდა. ბოქაულს მისი დაპატიმრება განუზრახავს, მაგრამ გიორგიმ თბილისს შეაფარა თავი.
1906-07 წლებში მეფის არმიაში უმსახურია. 1908 წელს დაბრუნებულა სახლში. 1910 წელს დაოჯახებულა - ჩაილურელი ანა ქევხიშვილი შეურთავს. 1912 წელს მღვდლად უკურთხებიათ და სოფელ კაჭრეთში გაუმწესებიათ. მამა გიორგის ცხოვრებაში ახალი ეტაპი დაიწყო. რევოლუციური ენერგია ახლა მრევლის საკეთილდღეოდ მიმართა. მისი თაოსნობით გახსნილა ორი სკოლა, კოოპერატივი, ბანკი, იმდენი ეცადა, თურმე, ბაზრობაც დააწესებინა და სოფლის ბოლოს რკინიგზის ბაქანი გაამართვინა. აუშენებია სასოფლო სახლიც, სადაც ყველა მსურველს შეეძლო სწავლა-განათლების მიღება.
1917 წლის თებერვლის რევოლუციას მამა გიორგისთვის კაჭრეთში მოუსწრია. ამ ამბით აღფრთოვანებულს გარეშემო სოფლებიდან 5000-მდე კაცი შეუყრია და საბრძოლო ყიჟინა დაუცია: "ქრისტიანობის მთავარი პრინციპი სიყვარული და დათმობაა, მაგრამ როცა სამშობლოს ბედი წყდება, ჭეშმარიტ მართლმადიდებელს უფლება არა აქვს, ლოცვის ამარა დარჩეს. საქართველოს თავისუფლებისთვის ჩვენი მღვდელ¬მთავრები ლაშქარს ჯვრით, ხმლითა და დროშით მიუძღოდნენ. დაე, მონობის უღლის დასამხობად დღესაც ასეთი შემართებით გავისარჯოთო", - უთქვამს ამ მიტინგზე. - გაგვიძეხ და გინდ იერუსალიმს გამოგყვებითო, - მიუგია ხალხს. ყრილობას მამა გიორგი კაჭრეთის მხარის კომისრად აურჩევია. ს. ვარდოსანიძის ცნობით, იგი პირველი სასულიერო კრების მუშაობაშიც მონაწილეობდა.
1918 წელს გაიხსნა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი. სწავლას მოწყურებული ახალგაზრდა მოძღვარი უნივერსიტეტის სიბრძნისმეტყველების ფაკულტეტზე ჩაირიცხა. გატაცებით დაეწაფა ცოდნას: სწავლობდა ძველსა და ახალ ენებს, განსაკუთრებით დაოსტატებულა ქართულ ეპიგრაფიკაში, ეთნოგრაფიასა და ხელოვნებათმცოდნეობაში.
მაგრამ დადგა 1921 წელი. უკუღმა დატრიალდა ბედის ჩარხი. ბოლშევიკებმა ოთხივ კუთხივ გადააწითლეს საქართველო. "ხალხის მთავრობამ" ამავე წელს 15 აპრილის დეკრეტით სახელმწიფო ეკლესიისგან განყო და საეკლესიო ქონება ხალხის საკუთრებად გამოაცხადა. დაიწყო ქართული ეკლესიის ძარცვა-გლეჯა. ანგრევდნენ ტაძრებს, ხვრეტდნენ სამღვდელოებს, ანადგურებდნენ სიწმინდეებს. ძნელი იყო ამ ყველაფრის გულგრილად ყურება და გიორგი ბოჭორიძემ გაიხადა ანაფორა, დაუტევა მღვდლობა - ფიქრობდა, ასე უფრო შეძლებდა სიწმინდეთა გადარჩენას (ს. ვარდოსანიძის ცნობითვე, ეს 1921 წელს მომხდარა). სწორედ იმხანად ი. ჯავახიშვილის, კ. კეკელიძის, დ. შევარდნაძის, ა. შანიძის ძალისხმევით შეიქმნა ხელოვნების სიძველეთა და ბუნების ძეგლთა დაცვის კომიტეტი, რომლის მიზანიც რაც შეიძლება მეტი ისტორიული ნივთისა თუ ძეგლის გადარჩენა გახლდათ. კომიტეტმა რწმუნების სიგელით აღჭურვა გ. ბოჭორიძე და დაიწყო მისი ხეტიალი საქართველოს მთასა და ბარში. "ვინაიდან სარწმუნოების საწინააღმდეგო პროპაგანდა ყველაფერს ნთქავდა, სპობდა და აქრობდა, ამიტომ მოგზაურობა წარმოებდა მეტისმეტად აჩქარებული ხასიათით, ელვის სისწრაფით ხდებოდა გადასვლა ერთი ადგილიდან მეორეში. რევოლუციის ქარცეცხლს ვგლეჯდი მრავალსაუკუნოვან კულტურულ ნაშთებს, რასაც მოვასწრებდი, გადარჩენილი იყო, რასაც ვერა - დაღუპული", - წერს გიორგი ბოჭორიძე.
აი, როგორ იხსენებს იგი 1923-26 წლებს: "მასალის მოგროვება მეტისმეტად მძიმე საქმე იყო. სამი წელი მოგზაურობაში ყოფნა, სამი წელი რევოლუციის ქარცეცხლში ტრიალი, ორ-სამ თვეობით გარემ¬ხრობანი (გარეთ ყოფნა), ზამთრის სიცივე და ზაფხულის სიცხე; დღეში 17-18 საათი მუშაობა, ცხრა-ათჯერ სიცოცხლის საფრთხის თავიდან აცილება და მრავალი სხვა - ყველა ძალ-ღონისა და ნებისყოფის უდიდეს, უაღრეს დაჭიმვას მოითხოვდა. მიუხედავად ამისა, ყველა სიმძიმე დაძლეულ იქნა და საქმეც მთლიანად იქნა შესრულებული".
1923-დან 1934 წლამდე გიორგი ბოჭორიძემ მოიარა ქართლი, კახეთი, იმერეთი, რაჭა-ლეჩხუმი, სამცხე-ჯავახეთი, საინგილო, გუდამაყრის ხეობა, თუშეთი. წარმოიდგინეთ, მხოლოდ რაჭა სამჯერ შემოიარა! მიუვალ ადგილას მოძიებული ხელოვნების ნიმუშები, ისტორიული ნივთები და ჩანაწერები ხან ზურგით, ხან ცხენით, ხან ურმით ჩამოჰქონდა და სათანადო აქტებით აბარებდა სიძველეთა კომიტეტის წევრებს. უამრავი განსაცდელი შეხვდა ამ "გარემხობისას", უამრავჯერ გადაურჩა დახრჩობას თუ კლდეზე გადაჩეხვას. ალბათ, მფარველი ანგელოზი თუ დაჰყვებოდა თან თავადაც საქართველოს სიწმინდეთა "მფარველ ანგელოზს".
საბჭოთა მთავრობა ეჭვის თვალით უცქერდა, ხშირად აპატიმრებდნენ და ამცირებდნენ. რამდენჯერმე მოუხდა აბობოქრებულ მორწმუნეთა პირისპირ დგომა. მაგრამ ღვთის მადლი ყოველთვის იფარავდა დიდ მამულიშვილს. ამ ათი-თორმეტი წლის განმავლობაში, როგორც თვითონ მოგვით¬ხრობს, აღურიცხავს 900-მდე ისტორიული ძეგლი, მოუგროვებია 200-ზე მეტი ისტორიული ნივთი, 540 ხელნაწერი და 200-ზე მეტი დასტამბული წიგნი, 28 წარწერიან-ქანდაკებიანი ქვა, 3550 სიგელ-გუჯარი და სხვა საბუთი. ამას გარდა, შეუსწავლია თბილისის ლომბარდში დაგირავებული ძველი ხელნაწერებისა და სხვა ისტორიული ნივთების მდგომარეობა, შეუმოწმებია და აღუწერია თბილისის 30-ზე მეტ ეკლესიაში დაცული არქივები, წიგნსაცავები, ისტორიული ღირებულების მასალები. კახეთიდან ჩამოუტანია და თბილისის უნივერსიტეტის ნუმიზმატიკის კაბინეტისთვის ჩაუბარებია - 1200 წელს თამარის მიერ გამოცემული ფულის კოლექცია, უზარმაზარი შრომა გაუწევია რუსეთის სხვადასხვა ადგილიდან ჩამოტანილი არქივების ცენტრალურ არქივში გადასატანად და დასაბინავებლად.
"როცა გ. ბოჭორიძის მუშაობას ეცნობი, დაუჯერებლად გეჩვენება, თუ როგორ შესძლო ერთმა კაცმა მოკლე დროში ამდენის გაკეთება. მისი ხელით გადმოღებული ბევრი წარწერა ერთადერთი წყაროა, ბევრიც დაიკარგა და უფრო მეტი განადგურდა", - ბრძანებს ბატონი ვ. გურგენიძე. მართლაც, ვერ მოასწრო, ვერ გადაარჩინა სორის მონასტრის გულანი (კოოპერატივში სახვევ ქაღალდად მოეხმარათ), ნიკორწმინდის მინანქრიანი ხატებით შემკული ჯვარ-დროშა (დაემსხვრიათ) და სხვ. სამაგიეროდ, ბოლშევიკების მსახვრალ ხელს გამოსტაცა სოფელ ჯვარისაში ვახტანგ გორგასლის დედის საჰაკდუხტის მიერ შეწირული ჯვარი, რომელიც გასაყიდად გამზადებულ ვერცხლეულში ეპოვა, 1013 წელს გადაწერილი ოთხთავი სოფელ ბარში, თაბორის ოთხთავი, ისიც XI საუკუნისა...
1937 წელს დაუპატიმრებიათ. ერთხანს ორთაჭალის ციხეში მჯდარა. 1939 წელს, შუაღამისას, ჩრდილოეთ კავკასიისკენ წაუყვანიათ. სადგურ გუდერმესთან ერთ რუსს და ერთ ქართველს, ვინმე აბრამიშვილს, ვაგონში დაუხრჩვიათ და გაუძარცვავთ. 27 სექტემბერი მდგარა, ჯვართამაღლება დღე. ჯვართამაღლებას დასრულდა მიწიერი სიცოცხლე გიორგი ბოჭორიძისა. მოწამის გვირგვინით შემკულმა, ჯვართამაღლებას აღამაღლა თავისი ჯვარიც, სისხლითა და ოფლით გაპოხილი; ჯვარი, ესოდენი სიმდაბლით რომ ზიდა და სათნოებათა კიბედ რომ ექცა ზეციურ იერუსალიმში შესასვლელად. 1939 წლის ჯვართამაღლებას გიორგი ბოჭორიძე, საქართველოს სიწმინდეთა მფარველი ანგელოზი, საქართველოს მფარველ ზეციურ ანგელოზთა დასს შეუერთდა. შეგვეწიოს მისი ლოცვა აქ, მიწაზე, დარჩენილებს.
"კარიბჭე" 2004
ბეჭდვაელფოსტა
29.08. 2016
თინათინი
უფალმა მოგვცეს ასეთი მამულიშვილები, დღეს ასეთები ძალიან გვჭირდება... ნათელში იყოს მისი სული, შეიძლება ვინმეს გაუკვირდეს, მის ჩანაწერებს რომ ვკითხულობ ასე მგონია მეც დავდიოდი მასთან ერთად ტყეში, კლდეებზე ,მდინარეების ციცაბო ნაპირებზე და მერე რაღაცა ახალის აღმოჩენისთ მეც მიხაროდა , ეს მეორე დღეს სხივს ფენდა... თავისი საქმის უზომოდ დიდი მცოდნე. ის უდავოდ იკავებს ადგილს ივ, ჯავახიშვილის, თედო ჟორდანიას, გიორგი მელიქიშვილის და სხა დიდი ისტორიკოსების გვერდით, ვინც ღრმად ჩასწვდება მის ჩანაწერებს მიხვდება, რომ ის შეიძლება უფრო მეტსაც იმსახურებს, ....იქნებ ამიტომ მოუსპეს სიცოცხლე.
30.01. 2016
ჭეშმარიტად
ჭეშმარიტად
10.10. 2015
AMIN,DA ILOCOS SAKARTVRLOZE.
05.10. 2015
მარიამი
ამინ!
05.10. 2015
კასანდრა
გაანათლოს მისი სული უფალმა.ამნაირმა მამულიშვილებმა შემოგვინახეს სამშობლო.გონს მოვეგოთ და ყველამ ერთად ვიზრუნოთ ჩვენს საქართველოზე.უაზრობები რომ იწერება,ვინ ვისთნ ერთობა,ვინ რა ჩაიცვ-დაიხურა და ასე შემდეგ,ვის რაში არგია? გამოაქვეყნეთ სტატიები სათაყვანებელ ადამიანებზე,იცოდნენ ჩვენმა შვილებმა რა წინაპრები გვყავდა,როგორ უყვარდათ თავისი სამშობლო,როგორ ეთყვანებოდნენ მას.
სხვა სიახლეები
05.11.2024
წმინდა კევინი (ასევე ცნობილი კოემგენის სახელით) - ერთ-ერთი უდიდესი ადრეული ირლანდიელი წმინდანი, ცნობილი გლენდალოხის მონასტრის დამაარსებელი.
05.11.2024
წმინდა კოლმანი იყო ლინდისფარნის და მეიოს ეპისკოპოსი. დაიბადა დაახლოებით 605 წელს და გარდაიცვალა დაახლოებით 676 წელს. მისი მეხსიერების დღე 18 თებერვალია.
29.10.2024
"ჩემი სახლი თემზის შესართავის ხეობებშია, იგი ააგეს მძვინვარე ქარებმა და ცეცხლის ენებმა; იგი იქ მდებარეობს, სადაც ცის კიდე ესაზღვრება მიწის კიდეს,
26.10.2024
წმინდა დავითი (დეივი) უელსელი, მენევიის მთავარეპისკოპოსი, სასწაულმოქმედი (ხსენების დღე 1/14 მარტი), რომელიც ცხოვრობდა VI საუკუნეში,
26.10.2024
ხსენების დღე 26 მაისი (კელტური და ბრიტანული) და ბრიტანეთისა და ირლანდიის მიწაზე გაბრწყინებულ წმინდანთა კრებულში
25.10.2024
წმინდა დანსტანი (ლათ. Dunstanus; ძველი ინგლისური Dunstan) (დაახლ. 909-988), გახლდათ კენტერბერის მთავარეპისკოპოსი (960-988),
23.10.2024
წმინდა ფელიქსის ხსენების დღეა 8 მარტს (კელტური და ბრიტანული, ამერიკის მართლმადიდებელი ეკლესია)
23.10.2024
წმინდა ვირინი დაიბადა დაახლოებით 600 წელს. სავარაუდოდ, ეპისკოპოსად ხელი დაასხა მთავარეპისკოპოსმა ასტერიუსმა გენუაში.
13.10.2024
წმინდა ჰონორიუს (ონორიუსი) კენტერბერიელის, დორუვერნის (დუროვერნის, თანამედროვე კენტერბერის) არქიეპისკოპოსის ხსენების დღეა 30 სექტემბერი
12.10.2024
წმინდა მღვდელმონაზონ გრიგოლ დომესტიკოსი, გლიკისი (გლიკა, ბერძნ. Γρηγόριος ο Δομέστικος, Γλυκύς] (1355 / დაახლ. 1360), იხსენიება 1 ოქტომბერს
მუდმივი კალენდარი
წელი
დღესასწაული:
ყველა დღესასწაული
გამოთვლა
განულება
საეკლესიო კალენდარი
ძველი სტილით
ახალი სტილით
ორ სა ოთ ხუ პა შა კვ
1 2 3 4
5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18
19 20 21 22 23 24 25
26 27 28 29 30
ჟურნალი
ჟურნალის ბოლო ნომრები:
წმინდა დიდმოწამე დიმიტრი, შვილი კეთილშობილი და მაღალზნეობრივი მშობლებისა, ქალაქ თესალონიკში იშვა,

casino siteleri 2023 Betpasgiris.vip restbetgiris.co betpastakip.com restbet.com betpas.com restbettakip.com nasiloynanir.co alahabibi.com hipodrombet.com malatya oto kiralama istanbul eşya depolama istanbul-depo.net papyonshop.com beşiktaş sex shop şehirler arası nakliyat ofis taşıma kamyonet.biz.tr malatya temizlik shell aspx shell umitbijuteri.com istanbul evden eve nakliyat

casino siteleri idpcongress.org mobilcasinositeleri.com ilbet ilbet giris ilbet yeni giris vdcasino vdcasino giris vdcasino sorunsuz giris betexper betexper giris betexper bahiscom grandpashabet canlı casino malatya ara kiralama

casino siteleri bedava bonus bonus veren siteler bonus veren siteler
temp mail uluslararası nakliyat