წმინდა ფელიქსის ხსენების დღეა 8 მარტს (კელტური და ბრიტანული, ამერიკის მართლმადიდებელი ეკლესია)

წმინდა ფელიქსი, აღმოსავლეთ ანგლიის მოციქული, დაიბადა გალიის (ამჟამინდელი საფრანგეთის) ბურგუნდიის რეგიონში. სწორედ მან მოაქცია სიგებერტი (27 სექტემბერი), აღმოსავლეთ ანგლიის მეფე, როდესაც ის გალიაში იყო გადახვეწილი. იგი იძულებული გახდა იქ გაქცეულიყო, რათა თავი გადაერჩინა თავისი ნათესავების ინტრიგებისგან.

როდესაც წმინდა სიგებერტს (ან სიგერბერჰტს, რაც ნიშნავს "ნათელ გამარჯვებას") მოუწოდეს სამშობლოში დაბრუნებულიყო წინაპართა გვირგვინის მოსაპოვებლად, მან თავის სულიერ მამას, წმინდა ფელიქსს მიწვევა გაუგზავნა, გალია დაეტოვებინა და დახმარებოდა თავისი კერპთაყვანისმცემელი ქვეშევრდომების ქრისტიანობაზე მოქცევაში. წმინდა ფელიქსი 631 წელს ეპისკოპოსად აკურთხა კენტერბერის მთავარეპისკოპოსმა ჰონორიუსმა (30 სექტემბერი), რომელმაც იგი აღმოსავლეთ ანგლიაში გაგზავნა საქადაგებლად.

ახალი ეპისკოპოსი საკმაოდ წარმატებული აღმოჩნდა თავის მსახურებაში. ჩვიდმეტი წლის შემდეგ მან თითქმის მთელი რეგიონი მოაქცია. მან დააარსა ეკლესიები, მონასტრები.მეფე სიგებერტის დახმარებით დააარსა ვაჟთა სკოლა და იქ მასწავლებლები მოიწვია კენტერბერიდან. ამის გამო, ზოგიერთი მას კემბრიჯის უნივერსიტეტის დამაარსებლად მიიჩნევს. წმინდა ფელიქსმა ასევე დააარსა სკოლები ფელიქსტოუში და ფლიქსტონში, ანუ ფელიქსტონში.

ორი წლის შემდეგ, მეფე სიგებერტმა უარი თქვა ტახტზე თავისი ბიძაშვილის ეგრიკის სასარგებლოდ და შევიდა მონასტერში კნობერსბურგში, ამჟამინდელ ბურგ კასლში საფოლკში, მონასტერში, რომელიც მან დააარსა წმინდა ფერსისთვის, ანუ ფურსასთვის (16 იანვარი), რომელიც იქ დაახლოებით ათი წელი ცხოვრობდა. 642 წელს, მას შემდეგ რაც წმინდა სიგებერტი მოკლეს ბრძოლაში მერსიის მეფე პენდასთან, წმინდა ფურსამ პილიგრიმობა მოაწყო რომში. შემდეგ იგი გაემგზავრა გალიაში, სადაც დააარსა მონასტერი ლანი-სურ-მარნში, პარიზის მახლობლად, დაახლოებით 644 წელს.

წმინდა ფელიქსი გარდაიცვალა 648 წელს და დაკრძალეს დანვიჩში, მაგრამ მისი ნაწილები გადაიტანეს რემსის სააბატოში ჰანტინგდონშირში 971 წელს. წმინდა ფელიქსმა თავისი სახელი მისცა ფელიქსტოუს საფოლკში და ფელიქსკირკს იორკშირში. მას ახსენებს წმინდა ბედა ("ინგლისის ეკლესიისა და ხალხის ისტორია", წიგნი 3, თავები 18 და 20).

დანვიჩი ოდესღაც დიდი ქალაქი იყო, ორმოცდათორმეტი რელიგიური დაწესებულებით, მაგრამ თანდათანობით ზღვამ შთანთქა. სამრეკლოების ნაშთები დღესაც შეიძლება დაინახოთ, წყალქვეშ, ნაპირიდან დაახლოებით ხუთი მილის დაშორებით.

სტატიის წყარო: ФЕЛИКС БУРГУНДСКИЙ