ის დაიბადა დაახლოებით 623/624 წელს დონეგალის მხარის სამხრეთ-დასავლეთ ნაწილში ირლანდიაში და მონასტრულ ცხოვრებას შეუდგა ადგილობრივ სავანეში, სავარაუდოდ, დრუიმ ტუამას მონასტერში. შემდეგ მივიდა ცნობილ იონის სავანეში მცირე კუნძულზე, დასავლეთ შოტლანდიის სანაპიროსთან, როდესაც იქ ღვთისმოსავი სეგენი (622-652) ხელმძღვანელობდა. აქ მან კარგად შეისწავლა ბერძნული და ლათინური, ძალზე კარგად დაეუფლა წმინდა წერილს. 679 წელს, ღვთისმოსავის ფაილბეს (669-679) გარდაცვალების შემდეგ, ადამნანი აირჩიეს მეცხრე იღუმენად წმინდა კოლუმბას შემდეგ.

ამ დროს ირლანდიასა და იონას კუნძულზე ცხოვრობდა ალდფრიდი (ალდფრიტი/ალდფრიდი), ოსვის, ნორთამბრიის მეფის, უკანონო ვაჟი, რომელიც თავისი უმცროსი ძმისგან, ეგფრიდისგან (ეკგფრიდი/ეკგფრიდი),განდევნილი იყო სამშობლოდან. ალდფრიდი ახლოს დაუკავშირდა ადამნანს და მისი მოწაფე გახდა. როცა 685 წელს მეფე ეგფრიდი დაიღუპა ლაშქრობისას პიქტების წინააღმდეგ, ადამნანმა აკურთხა ალდფრიდი, რომელიც დაბრუნდა სამშობლოში და მეფის ტახტზე ავიდა. 686 წელს ადამნანი ეწვია მას და ითხოვა 60 ირლანდიელის გათავისუფლება, რომლებიც ციხეში იყვნენ, და დაბრუნდა იონაზე გათავისუფლებულ ტყვეებთან ერთად.

შემდეგ ადამნანი არაერთხელ სტუმრობდა ინგლისს. 688 წელს ის საბოლოოდ ეწვია მეფე ალფრიდს და, ალბათ, ამ ვიზიტისას გადასცა მას თავისი ნაშრომი "წმინდა ადგილების შესახებ". ასევე, ღირსი ბედას ცნობით, ამ დროს ეწვია რამდენიმე ინგლისურ მონასტერს და წმინდა ჩოლფრიდი ვირმუთელის ზეგავლენით მიიღო რომაული პასქალია. იონის მონაზვნებმა უარი თქვეს ირლანდიური წესის შეცვლაზე, ამიტომ ადამნანმა დატოვა კუნძული და 692 წელს ირლანდიაში წავიდა, სადაც გულმოდგინედ მოუწოდებდა ირლანდიელ მონაზვნებსა და მონასტრებს, რომ კელტური წესი შეეცვალათ რომაულით.

697 წელს წარმატებით დაარწმუნა ბირის საეკლესიო კრება, რომელშიც ირლანდიელი, დალ-რიადელი და პიქტი მეთაურები მონაწილეობდნენ, მიეღოთ ე.წ. "ადამნანის კანონები" ("ჩáინ Aდომნáინ"). ამ კანონთა შორის, სხვა რამეებთან ერთად, მისი კანონები ათავისუფლებდნენ ქალებს, ბავშვებს და სასულიერო პირებს ომში მონაწილეობისგან და გარანტირებული ჰქონდათ ხელშეუხებლობა. ეს კანონები, ასევე ცნობილი, როგორც "უდანაშაულოთა კანონი" (ლეხ ინნოცენტიუმ), გახდა პირველი ასეთი ჩანაწერი ევროპის ისტორიაში.

ასევე 697 წელს ადამნანი კიდევ ერთხელ დაბრუნდა სამშობლოში და შემდეგ, სიკვდილამდე ცოტა ხნით ადრე, კვლავ დაბრუნდა იონას კუნძულზე. ცხოვრების ბოლო შვიდი წელიწადი ირლანდიაში გაატარა და 704 წლის გაზაფხულზე დაბრუნდა იონაზე, სადაც 23 სექტემბერს გარდაიცვალა.


წმინდა ადამნანის უმნიშვნელოვანესი ნაშრომია მისი "კოლუმბას ცხოვრება" ("Vიტა ჩოლუმბაე"), რომელიც სავარაუდოდ 692 და 697 წლებს შორის შეიქმნა. იონას მონასტრის ღირსი დამაარსებლის ცხოვრება არის უმნიშვნელოვანესი შემორჩენილი ძეგლი ადრეული შუა საუკუნეების შოტლანდიური მწერლობისა. ის ასევე არის ავტორი თხზულებისა "წმინდა ადგილების შესახებ" ("Dე Lოცის შანცტის"), რომლისთვისაც მასალა მას უამბო ფრანკმა ეპისკოპოსმა არკულფმა (Aრცულფ), რომელიც ბრუნდებოდა წმინდა მიწიდან, სადაც მან დიდი ხანი იცხოვრა. ადამნანს ასევე მიაწერენ გელური პოეზიის მრავალ ნაწარმოებს.

წმინდა ადამნანი 23 სექტემბრის გარდა ასევე იხსენიება "შოტლანდიელ წმინდანების კრებულში" - სულთმოფენობის შემდეგ მე-2 კვირას (ბერძნ.)