ამ დღეს, თანამედროვე ტიპიკონის ფორმულირებით,"ჩვენ ვიხსენებთ ასკეტურ ღვაწლში გამობრწყინებულ ყველა ღირს და ღვთისმოსავ მამას". მარხველ მამათა საერთო ხსენება სრულდება დიდი მარხვის წინა დღეს. როგორც ნათქვამია ამ დღის სვინაქსარში: "...ღვთისმოსავმა მამებმა, თანდათან, წინა დღესასწაულებით გვასწავლეს, წინასწარ მოგვამზადეს მარხვის ასპარეზისთვის, აგვაცილეს მაძღრობა და სიტკბოება, შეგვაშინეს მომავალი საყოველთაო განკითხვით, სათანადოდ, წინასწარ განგვწმინდეს ყველიერის კვირით, ..."და ყველა მამაკაცს და დედაკაცს, რომლებიც სათნოდ ცხოვრობდნენ, ამასთან მრავალი მწუხარებითა და ღვაწლით, მათ წარმოგვიდგენენ, რათა მათი ბრძოლების მოგონებით ძალა შეგვმატონ მარხვის ასპარეზისთვის"...

კონსტანტინოპოლის დიდი ეკლესიის ტიპიკონში აღნიშნულია "ღირსი ასკეტების, მღვდელმთავრების და მღვდელმოწამეების" ხსენება, რაც შეიძლება აღვიქვათ როგორც თანამედროვე სალიტურგიო ტრადიციაში მიღებული ხსენების დასაბამი. კანონი მარხველ მამათა პატივსაცემად, რომელიც IX-X საუკუნეებიდან დღემდე ტრიოდიონების შემადგენლობაშია, არაჩვეულებრივი სტრუქტურისაა: ყოველი გალობა იწყება შესავალი ტროპარებით მარხველთა პატივსაცემად, შემდეგ მოსდევს წმინდანთა სახელების ჩამონათვალი (1-6 გალობებში - მარხველ მამათა ანბანური თანმიმდევრობით, მე-7 გალობაში -მარხველ დედაკაცთა, მე-8-ში - მღვდელმთავრების, მე-9-ში - მღვდელმოწამეების), ბოლოს შეიძლება იყოს ტროპარი მოწამეთა პატივსაცემად, დასასრულს - სამებიანი და ღვთისმშობლისადმი ტროპარები.

პირველი გალობის პირველ ტროპარში ეკლესია მოგვიწოდებს: "...ღვთაებრივი მამები ჩვენი ვაქოთ... რომლებიც წარმოშვა ეგვიპტემ, თებაიდამ და ლიბიამ, ყოველმა ადგილმა, და ქალაქმა, და ქვეყანამ". ამგვარად, სახელდებით მოხსენიებულ წმინდანებთან ერთად, ამ დღეს პატივს მიაგებენ არა მხოლოდ ახლო აღმოსავლეთის, არამედ ყველა დანარჩენ მარხველსაც - ეკლესიის მიერ განდიდებულს და მხოლოდ ღმერთისთვის ცნობილს.