ნეტარი მამა 1487 წელს დაიბადა, ჭაბუკობაშივე შეერთო მოლდავეთში, მოლდოვიცკის სავანეს და ღვთივსათნო ღვაწლს შეუდგა.

მოკლე ხანში, რადგან მდუმარება სწყუროდა, მონასტრის სიახლოვეს, ცალკე გადავიდა, შემდეგ კი - სვიმეონის სკიტის მახლობლად პინგერატის უდაბნოს განუმარტოვდა.

მეფე სტეფანე დიდის (ხსენება 2 ივლისს) მიერ აგებული სკიტის ტაძარი თურქებმა გადაწვეს. სწორედ იქ გაატარა ნერატმა მამამ მდუმარების, მოუკლებელი ლოცვისა და უმძიმესი ღვაწლის 50 წელი და შინაგანი ლოცვის ნაყოფად ზეგარდამო კურნებისა და წინასწარჭვრეტის მადლი მიიღო.

მისი მოწაფეობის მსურველთა რიცხვი სწრაფად იზრდებოდა, ამიტომ ხელმწიფე ალექსანდრე ლეპუშნენუმ ხის ძველი სამრეკლოს ადგილას, ნეტარის თხოვნით, 1560 წელს ქვის ტაძარი ააგო, რომელიც მოლდავეთის მიტროპოლიტმა, გრიგოლმა, აკურთხა, ამფილოქე კი - პინგერატის სავანის პირველ იღუმენად დაადგინა.

ხსენებული სავანე იმ მხარის სულიერ ცენტრად იქცა.

1566 წელს, იგრძნო რა მოახლოებული აღსასრული, ნეტარმა თავის მონაცვლედ მღვდელ-მონაზონი თეოდორე დაადგინა, ბისტრიცკის სავანიდან რომ გადმოვიდა, თავად კი მოლდოვიცკის სავანეში განმარტოვდა, ენუქის სახელით სქემით შეიმოსა და ამქვეყნიური ცხოვრების უკანასკნელი ოთხი წელი გაორმაგებულ ღვაწლში გაატარა.

1570 წელს კი, ოთხმოცდასამი წლის ასაკში, ორმოცდათექვსმეტწლიანი ბერული ცხოვრების შემდგომ, ამავე სავანეში შეჰვედრა სული უფალს.