წმინდა ანტიპატროსი არაბეთის ბოსტრის ეპისკოპოსი გახდა ეკლესიის IV მსოფლიო კრებიდან (451 წ.) მალევე. მას ისევე როგარც სხვა გამოჩენილ სამღვდელო პირებს იმპერატორმა ლეონ პირველმა აზრის გამოთქმა სთხოვა ამ კრებაზე. იმპერატორისადმი მისი პასუხი არ შემორჩენილა. ამ წერილის წყალობით იგი განდიდდა VII მსოფლიო კრების მამების მიერ. იგი მართლმადიდებლობას იცავდა, როგორც მონოფიზიტების, ასევე ორიგენეს მომხრეებიდან. იგია ავტორი "უარყოფისა", სადაც აკრიტიკებს ორიგენეს აპოლოგიას, რომელიც ევსევი კესარიელს მიეწერება. ამ თხზულების დასაწყისი შემონახულია VII მსოფლიო კრების აქტებში, ამონარიდები კი ღირსი იოანე დამასკელის და ლეონტი ბიზანტიელის თხზულებებში; მან შეადგინა ჰომილიები, რომელთაგან: "ღვთის განცხადებაზე" და "მარხვის დაწყების წინ" მთლიანად არის შემონახული.

წმინდა ანტიპატროსი დაახლოებული იყო წმინდა ექვთიმე დიდთან. წმინდა მღვდელმთავარი მშვიდად აღესრულა V საუკუნის ბოლოს.