წმინდა ბენიამინი, სავარაუდოდ, XIII-XIV საუკუნეებში ცხოვრობდა და მდიდარი ვაჭარი გახლდათ. ერთხელაც, როცა ყურადღებით უსმენდა საღმრთო ლიტურგიას, მან ფსალმუნის სიტყვები გაიგონა: "ამავოსა იტყოდა კაცად-კაცადი მოყუსისა მიმართ თჳსისა, ბაგითა ზაკულითა გულსა შინა და გულსა შინა იტყოდა ბოროტსა" (ფს. 11,3). მაშინ მან უთხრა საკუთარ თავს: "ნეტავ რომელი ვაჭარი არ იცრუებს და შეძლებს სასჯელს თავი აარიდოს?" ცოტა მოგვიანებით მას უფლის სიტყვები მოესმა, რომ მდიდრებს ცათა სასუფეველში შესვლა გაუჭირდებათ(შეადარე მათე 19,23). მაშინ მას მთელი თავისი ქონება გლახაკებს დაურიგა და კიევის მღვიმევის მონასტრის მამებს შეუერთდა. სულით დამდაბლებული ღირსი ბენიამინი ღვთივსათნოდ ცხოვრობდა და მშვიდობით აღესრულა, ის შორეულ მღვიმეებშია დაკრძალული.
..................................

წმინდა მღვდელმოწამენი: თადეოზი (უსპენსკი, ტვერის მთავარეპისკოპოსი) ინოკენტი კიკინი, მღვდელი; ნიკოლოზ ერმოლოვი, დეკანოზი (+1937)

მათ მოიხსენიებს რუსეთის მართლმადიდებელი ეკლესია.