ღირსი კორნილიოსი აზნაური იყო კრუკოვების გვარიდან. ის ძმასთან, ლუკიანესთან ერთად წმინდა კირილე ბელოზარელის მონასტერში აღიკვეცა ბერად, იყო დიდ ღვაწლში, მონასტრის სამორჩილო საქმეების გარდა, ჯაჭვებს ატარებდა, იშვიათად თუ დაისვენებდა, მაშინაც საეკლესიო წიგნებს გადაწერდა. განმარტოების მოსურნემ დატოვა სავანე და ნოვგოროდის ახლოს ერთ უდაბნოში დასახლდა. მაგრამ რადგან მასთან ბევრი შემონაზვნების მოსურნე მიდიოდა, ჯერ ტვერის საბათიას მონასტერში გადავიდა და ბოლოს კომელსკის ტყეში დასახლდა. ააგო კელია. მალე მის გარშემო მონაზვნები შეიკრიბნენ და ააგეს პირველი ტაძარიც. მან საძმოს ტიპიკონი დაუწერა. წმინდა კორნილიოსი იყო ძალზე მოწყალე. შიმშილობის დროს მონასტრის ეზოში ბავშვებისთვის თავშესაფარი მოაწყო. გლახაკების სიყვარულის გამო ის რამდენჯერმე წმინდა ანტონი დიდის ხილვის ღირსი შეიქნა. მისი მკაცრი ტიპიკონის გამო მონასტერში ძმებმა დრტვინვა დაიწყეს. მაშინ ღირსი მამა სურის ტბაზე დასახლდა. თუმცა ის დიდმა თავადმა ვასილ ივანეს ძემ დაარწმუნა, თავის სავანეში დაბრუნებულიყო. უკან დაბრუნებულმა წინამძღვრობა თავის სულიერ შვილს ლავრენტის გადააბარა, თვითონ კი კელიაში დაეყუდა. წმინდა კორნილიოსი 1537 წლის 19 მაისს გარდაიცვალა 82 წლის ასაკში.

..........................

ხოლმის და პოდლიაშის მოწამენი: მღვდლები ვასილი მარტიში, ნიკოლოზ გოლცა, ლევ კორობჩუკი, პეტრე ოგრიზკო, სერგი ზახარჩუკი, პავლე შვაიკო და მისი მეუღლე იოანა, ღირსმოწამე ეგნატე და სხვა მრავალი უცნობი მოწამე - 19 მაისი (1 ივნისი)

პოლონეთის მართლმადიდებელი ეკლესია მათ 19 მაისის შემდეგ პირველ კვირა დღეს მოიხსენიებს. ისინი 1943-1945 წლებში კომუნისტმა პარტიზანებმა დახოცეს.