ოცი წლის მანძილზე ეძებდა შვილს წმინდა მართა და რა შეიტყო შვილის ადგილსამყოფელი, მაშინვე მის სანახავად წარვიდა, თან ცხარედ ტიროდა.
სვიმეონმა არ ისურვა მასთან შეხვედრა, მაცნე გაგზავნა და დააბარა:
- ნუ შემაწუხებ, დედაო, თუ დავიმსახურებთ, იმქვეყნად შევხვდებით!
ქალს კიდევ უფრო მეტად მოუნდა შვილის ნახვა. წმინდანმა ისევ შემოუთვალა და შეევედრა, მცირე ხნით გაჩუმებულიყო.
დედა იქვე დაწვა და სული უფალს მიაბარა. წმინდანმა ეს რომ გაიგო, ითხოვა დედამისის უსიცოცხლო სხეული მასთან მიესვენებინათ. მშობლის დანახვაზე მწარედ ატირდა და მისი სულის საოხად ლოცვა ჰყო.
ამ დროს შენიშნეს, რომ წმინდა მართას უსულო სხეული ამოძრავდა, სახეზე კი ღიმილი გამოესახა. ამის მომსწრენი დიდად გაოცდნენ და უფალი ადიდეს. ქალი სვეტის მახლობლად დაკრძალეს.
წმინდანი დედას დღეში ორჯერ იხსენიებდა ლოცვებში.
- მთავარი
- ჩვენ შესახებ
- ეკლესია
- ქრისტიანული ცხოვრება
- რწმენა
- წმინდანები
- სხვადასხვა
- ახალი ამბები
- დიასახლისის გვერდი
- სწავლებანი
- ერისკაცობიდან მღვდლობამდე
- ქრისტიანული საიდუმლო
- ქრისტიანული სიმბოლიკა
- ცოდვა
- ისტორია
- ანგელოზები
- ამბიონი
- კითხვა-პასუხი
- ეს უნდა ვიცოდეთ
- ცრუ მოძღვრებები
- სხვა რელიგიები
- სხვადასხვა
- მკითხველის გვერდი
- ეპისტოლენი, ქადაგებები
- ნამდვილი ამბები
- სასწაულები
- წაუკითხეთ პატარებს
- ჩემი სოფელი
- ქართული გვარები
- ქართული ანბანი
- რელიგიურ-ფილოსოფიური ლექსიკონი
- წმინდა წერილი
- წიგნები
- ლოცვანი
