წმინდა ეთელდრედას (Etheldreda, Audry) ხსენების დღეა 23 ივნისი (კელტური და ბრიტანული საეკლესიო კალენდრების მიხედვით); ასევე იხსენიება "შოტლანდიელ წმინდანების კრებულში" - სულთმოფენობის შემდეგ მე-2 კვირას (ბერძნ.)

დაიბადა ექსნინგში, საფოკის საგრაფოში, ინგლისი.

იყო ანას, აღმოსავლეთ ანგლიის მეფის ქალიშვილი, წმინდანების სექსბურგის, ეთელბურგის, ერკონვალდისა და ვიტბურგის და. ახალგაზრდობიდანვე მან თავი მიუძღვნა ღვთის სამსახურს სიწმინდესა და უმანკოებაში. მიუხედავად იმისა, რომ ჩანდა, თითქოს ის მონაზვნურ ცხოვრებას იყო მოწოდებული, ორჯერ დაქორწინდა.

14 წლის ასაკში ეთელდრედა გაათხოვეს ტონდბერტზე. ის ისეთივე კეთილშობილი და ღვთისმოსავი იყო, როგორც თავად ეთელდრედა, და სიხარულით დათანხმდა უმანკო ცხოვრებას ქორწინებაში. სამი ან ხუთი წლის ერთად ცხოვრების შემდეგ ტონდბერტი გარდაიცვალა.

გარკვეული დროის განმავლობაში ის მარტო ცხოვრობდა ელის კუნძულზე, რომელიც მისი მზითვის ნაწილი იყო, მაგრამ სახელმწიფო ინტერესებიდან გამომდინარე მეორედ დაქორწინდა 15 წლის ნორთუმბრიის მეფე ეგფრიდზე, ოსვი ნორთუმბრიელის ვაჟზე. ეთელდრედა, თავადაც ჯერ კიდევ ახალგაზრდა, მას უფრო როგორც შვილს ან ძმას ექცეოდა, ვიდრე როგორც მეუღლეს. ის მასთან ერთად სწავლობდა კატეხიზმოს და ხელმძღვანელობდა მის სულიერ აღზრდას, ცდილობდა მოემზადებინა იგი იმისთვის, რომ მიეღო ქორწინება თავშეკავებით. თუმცა, 12 წლის უმანკო ურთიერთობის შემდეგ გაზრდილმა ეგფრიდმა მოისურვა, რომ ის მისთვის ცოლი გამხდარიყო არა მხოლოდ სახელით. შეშფოთებული ეთელდრედამ რჩევისთვის მიმართა წმინდა ვილფრიდ იორკელს. მან გაათავისუფლა ის ქორწინებისგან და ურჩია დაბრუნებულიყო კოლდინჰემის მონასტერში.

ბოლოს და ბოლოს მას შეეძლო ემოქმედა თავისი გულის სურვილის შესაბამისად. ეთელდრედა მონაზვნად აღიკვეცა მონასტერში, რომელსაც წმინდა ება ხელმძღვანელობდა. ეგფრიდი თავდაპირველად ცდილობდა დაერწმუნებინა ვილფრიდი, რომ მისი ცოლისთვის მოეთხოვა მასთან დაბრუნებას, მაგრამ უშედეგოდ. 672 წელს ეთელდრედამ დააარსა საკუთარი შერეული მონასტერი (ამჟამად ამ ადგილას მდებარეობს ელის საკათედრო ტაძარი) და მისი წინამძღვარი გახდა. ეგფრიდმა ჯარი გაგზავნა ელიში, რათა ეცადა მისი იძულებით დაბრუნება, მაგრამ კვლავ ვერ მიაღწია წარმატებას.

ელის დაარსების შემდეგ ეთელდრედამ შეწყვიტა თხელი სელის ქსოვილების ტარება და აღარ იცვამდა მატყლის სამოსის გარდა არაფერს. აღდგომის, სულთმოფენობისა და ნათლისღების გარდა, ის მხოლოდ ცივ წყალში იბანდა. იმ დღეების გარდა, როდესაც ავად იყო და დიდი საეკლესიო დღესასწაულების გარდა, ის საკვებს დღეში ერთხელ იღებდა. წმინდანი ლოცულობდა მათთვის, ვისაც თავად არ შეეძლო ლოცვა, და ხშირად ატარებდა დროს ეკლესიაში შუაღამიდან გათენებამდე.

679 წელს, ილის მონასტრის დაარსებიდან შვიდი წლის შემდეგ, წმინდა ეთელდრედა გარდაიცვალა შავი ჭირის ეპიდემიის დროს. როგორც ეპიდემია, ისე იმ დების სახელები, რომლებიც ამ დაავადებით უნდა გარდაცვლილიყვნენ, მათ შორის საკუთარი სახელი და გარდაცვალების დღე - 679 წლის 23 ივნისი - წმინდანმა წინასწარ იწინასწარმეტყველა.

რამდენიმე წლის შემდეგ მისმა დამ, წმინდა სექსბურგამ, გადაწყვიტა ეთელდრედას ნეშტი ხის კუბოდან ქვის კუბოში გადაესვენებინა და ეკლესიაში გადაეტანა. 696 წლის 17 ოქტომბერს სამარხი გახსნეს და წმინდანის სხეული უხრწნელი აღმოაჩინეს, ხოლო ნაჭრილობევი, რომელიც მას სიკვდილამდე სამი დღით ადრე კისერზე სიმსივნის მოსაცილებლად გაუკეთეს, სრულიად შეხორცებული იყო და მხოლოდ მცირე ნაწიბური დაეტოვა.

წმინდა ბედა პატივცემულმა დაწერა ვრცელი საგალობელი ეთელდრედას საქებად - იგი იყო ერთ-ერთი ყველაზე თაყვანისცემული წმინდანი ანგლო-საქსონელ ქალთა შორის, რასაც მოწმობს მრავალი ტაძარი, რომელიც მის სახელს ატარებს. უხვმა სასწაულებმა, რომლებიც მისი ლოცვებით ხდებოდა, ილი ერთ-ერთ ყველაზე ცნობილ პილიგრიმობის ცენტრად აქცია.

წმინდა ეთელდრედა ითვლება კემბრიჯის უნივერსიტეტის მფარველად.