წმინდა ისიქიოსი წარჩინებული ოჯახის მემკვიდრე გახლდათ, სენატორი იყო და იმპერატორ მაქსიმიანე გალერიუსის (დაახლოებით, 303 წელი) მსახურობდა.
როდესაც იმპერატორმა სამეფო კარის ყველა მსახურს და სამხედრო პირთ კერპთა თაყვანისცემისკენ მოუწოდა, ისიქიოსმა, რომლის გულიც ქრისტეს ეკუთვნოდა, უფლებამოსილებაზე უარი თქვა და იქაურობა დატოვა.
განრისხებულმა მაქსიმიანემ მისი შეპყრობა ბრძანა, სამოსი შემოახია, ქალის ტუნიკით შემოსა და მატყლის ჩეჩვა უბრძანა.
მცირე ხნის შემდგომ კვლავ თავისთან უხმო და ჰკითხა:
-ნუთუ არ გრცხვენია? ასე დამცირებულს ხომ შენი ქრისტიანები ვერას გარგებენ?
- ხელმწიფეო, დიდება, რომლითაც შენ გვმოსავ, წარმავალია, ქრისტესმიერი დიდება კი-მარადი და დაუსრულებელი!-უპასუხა ისიქიოსმა.
ცოფქმნილმა მაქსიმიანემ ნეტარს მძიმე დოლაბი გამოაბა და მდინარე ორონტს მისცა.
ხატის წყარო
- მთავარი
- ჩვენ შესახებ
- ეკლესია
- ქრისტიანული ცხოვრება
- რწმენა
- წმინდანები
- სხვადასხვა
- ახალი ამბები
- დიასახლისის გვერდი
- სწავლებანი
- ერისკაცობიდან მღვდლობამდე
- ქრისტიანული საიდუმლო
- ქრისტიანული სიმბოლიკა
- ცოდვა
- ისტორია
- ანგელოზები
- ამბიონი
- კითხვა-პასუხი
- ეს უნდა ვიცოდეთ
- ცრუ მოძღვრებები
- სხვა რელიგიები
- სხვადასხვა
- მკითხველის გვერდი
- ეპისტოლენი, ქადაგებები
- ნამდვილი ამბები
- სასწაულები
- წაუკითხეთ პატარებს
- ჩემი სოფელი
- ქართული გვარები
- ქართული ანბანი
- რელიგიურ-ფილოსოფიური ლექსიკონი
- წმინდა წერილი
- წიგნები
- ლოცვანი
