მღვდელმოწამე აბრაამი, არვილელი ეპისკოპოსი, სპარსეთში შაპურ II-ის დროინდელ დევნულობისას ეწამა.
მისი წინამორბედი, წმინდა იოანეც მოწამებრივად აღესრულა 343 წელს ( ხსენება 1 ნოემბერს).
მომდევნო წელს, როდესაც ნეტარი აბრაამიც შეიპყრეს და უმაღლეს ქურუმს, ადერფორს წარუდგინეს, ამ უკანასკნელმა დაუყოვნებლივ მოსთხოვა, მზისთვის ეცა თაყვანი.
მისი სული ვერც ხანგრძლივმა წამებამ გატეხა და ვერც - მუქარამ.
- რა უგნურებაა, უარყო შემოქმედი და ქმნულს ეთაყვანო! განა მზე ღმერთმა არ შექმნა?! - მიიღეს პასუხად.
აბრაამი სასტიკად გვემეს და აწამეს, ის კი პირველმოწამის სიტყვებით შეჰღაღადებდა ზეცას:
- უფალო, ნუ შეურაცხ ამათ ცოდვასა ამას, რამეთუ არა იციან, რას იქმან!
წმინდა მარტვილს მახვილით მოჰკვეთეს თავი.