იმ დღეს თბილისის 128-ე საჯარო სკოლაში უჩვეულო ფუსფუსი იყო. მეათეკლასელები და მათი ქართული ენისა და ლიტერატურის მასწავლებელი, მზია კიწმარიშვილი ღონისძიებისთვის ემზადებოდნენ, თან საპატიო სტუმრებს ელოდნენ. ასეთი ღონისძიებები მზია მასწავლებლის თაოსნობით რახანია ტრადიციად იქცა: სასწავლო წელიწადი ისე არ ჩაივლის, 3-4 შემეცნებითი, ხან სახალისო "ღია გაკვეთილი" არ ჩატარდეს, მაგრამ ეს ბოლო მაინც სხვა იყო - ამჯერად საათ-ნახევრის განმავლობაში ბავშვებს უნდა "ემოგზაურათ" ძველ საქართველოში, V საუკუნიდან თამარ მეფის ოქროს ხანამდე. რაღა თქმა უნდა, გვერდს ვერ აუვლიდნენ იმ წმინდანებს, რომლებმაც თავიანთი მოწამებრივი ცხოვრებითა და ღვაწლით უზარმაზარი წვლილი შეიტანეს ჩვენი ქვეყნის ჩამოყალიბება-გაძლიერებაში, ქართული ენის შენარჩუნებასა და ერის გადარჩენაში.

ბავშვებს ესტუმრნენ მეცნიერები - მანანა გიგინეიშვილი და გია ალიბეგაშვილი. მათ წლები შეალიეს ქართული ჰაგიოგრაფიის კვლევას და მოსწავლეებს სახელმძღვანელო შეუდგინეს. დღეს უკვე ერთ წიგნშია თავმოყრილი ყველა ის თხზულება, რომელიც ქართველი ერის სიამაყესა და ღირსებას წარმოადგენს.

ღონისძიება არაორდუნარულად დაიწყო. ქალბატონმა მზიამ თავისი მოსწავლეები (ორი მეათე კლასი) სამ ჯგუფად დაყო. კენჭისყრით ერთს "შუშანიკის წამება" შეხვდა, მეორეს - "აბოს მარტვილობა", მესამეს - "ცხოვრება გრიგოლ ხანძთელისა". ორი ჯგუფი ერთს სხვადასხვა კითხვას უსვამდა იმ ნაწარმოების ირგვლივ, რომელიც განსახილველად შეხვდა...

ძველი მწერლობის მიმოხილვის შემდეგ "ვეფხისტყაოსნის" ჯერიც დადგა. პირველივე წუთიდან ღონისძიების დასრულებამდე ჩოხა-ახალუხში გამოწყობილი ბიჭები ქართულ საგალობლებს მღეროდნენ და დამსწრეთ დროში - მეხუთიდან მეთორმეტე საუკუნეებში - მოგზაურობის შეგრძნება ჰქონდათ.

ძალიან ემოციური იყო ქალბატონი მანანა გიგინეიშვილის შეფასება: საქართველოში თუ გვეყოლება მზია კიწმარიშვილის მსგავსი კიდევ ათი მასწავლებელი, ჩვენს ერს გადაშენება არ უწერიაო, - ბრძანა მეცნიერ-მკვლევარმა.

გია ალიბეგაშვილი: - რაც ვნახე და მოვისმინე, სულის შემძვრელი იყო. ჰაგიოგრაფია ღვთისმეტყველებაა და ამიტომაც, არაა იოლი ჰაგიოგრაფიის სულში წვდომა. უთუოდ მასწავლებლის დამსახურებაა, რომ მოსწავლეებმა მშვენივრად გაიგეს ჰაგიოგრაფიული ნაწარმოებების არსი.

წმინდა კვირიკესა და ივლიტას სახელობის ეკლესიის დიაკონმა მამა საბამაც ვერ დაფარა აღფრთოვანება და აღნიშნა, რომ ეს იყო სრულყოფილი ღონისძიება, რაც შეიძლებოდა სკოლის კედლებში ჩატარებულიყო.

ღონისძიების სულისჩამდგმელსა და ქართული ენისა და ლიტერატურის მასწავლებელს, მზია კიწმარიშვილს მიაჩნია, რომ მოზარდების ღირსეულ მამულიშვილებად ჩამოყალიბებაში დიდი როლი სწორედ სკოლას და პედაგოგებს ეკისრებათ. ღონისძიების ბოლოს მზია მასწავლებელმა იქ დამსწრეთ აჩვენა ეტრატი, ბავშვების ხელით ლამაზი ქართულით დაწერილი წერილები და ლექსები, რომლებიც ეძღვნება ჩვენს სულიერ მამას, უწმინდესსა და უნეტარეს კათოლიკოს-პატრიარქს, ილია მეორეს.

P.ს. რაც მეტი ჩატარდება ასეთი ღონისძიება - გაჯერებული სულიერებით, ქვეყნისა და ერის სიყვარულით, მით მეტ სასარგებლო ნაყოფს მივიღებთ სრულყოფილი პიროვნების სახით.