« ერის დაცემა მაშინ იწყება, როცა ივიწყებს თვის ისტორიას", ეს ჭავჭავაძის წინად ნათქვამი დამერწუნებით მართლაც სწორია. "ფურთხის ღირსი ხარ, შენ საქართველო", ეს კი აკაკის უთქვამს ოდესღაც,და სამწუხაროდ მის მიერ თქმული ძალაში რჩება დღევანდელ დღესაც. « რაც გვჭირს ჩვენით გვჭირს », ვიმკით დათესილს, ღვარძლს, რაც" ბოლშევიზმს" დაუთესია, სულ დაგვავიწყეს სარწმუნება, სახარება და ქრისტე- მესია. წინაპართ ცოდვებს ჩვენც დაუმატეთ გარყვნილება, თუ სხვა მრავალი, ღმერთს ვაწყენინეთ, მით გავახარეთ მისი და ჩვენი მტერი მტარვალი. შური, სიხარბე, გაუტანლობა ოდითგან მოგვდგამს, ქართველთ სენია, დღეს რა დღეში ვართ ჩვენი ბრალია, და უფლის სწორი განაჩენია. ქვეყნად რაც ხდება უფლის ნებით არს და მას ვერავინ ვერ გაექცევა, უფლის ნებით არს ჩვენი სამშობლოს აღზევება თუ მისი დაქცევა. ურწმუნოებამ უფრო იმატა და დრო დაგვიდგა სოდომ-გომორის, მაშ რაღად გვიკვირს ის, რომ ვისჯებით დიდიც,პატარაც,ქვრივიც,ობოლიც. განა ვსჯობივართ იმ ხალხს რითიმე, უფალმა წარღვნა რომ მოუვლინა? წყალმა წალეკა მთელი ქვეყანა და მხოლოდ ნოე გადაარჩინა. თუ დამიჯერებთ სულ ახლოს არის განკითხვის ჟამი, რაც გვიძევს წინა, უფალს ვევედროთ- ის « კიდობანი », გადასარჩენად ჩვენც მოგვცეს- ბინად.

asea..................