დაზაფრულს მეღვიძებოდა და მერე ღამეს შიშით ვათენებდი
დაზაფრულს მეღვიძებოდა და მერე ღამეს შიშით ვათენებდი
ნათლობა ის საიდუმლოა, რომლის დროსაც უკვე გაქრისტიანებულ ადამიანს მფარველი ანგელოზი დაუდგინდება. იგი უფლის წიაღში შედის, ქრისტეთი "შეიმოსება". ანგელოზი ჩვენი დამცველია სიკვდილამდე, იგი მიგვიძღვება წინ, მაგრამ რაოდენი მოფრთხილება და მისათუთება სჭირდება მას, რომ ჩვენი უგვანო ქცევებით არ დავაღონოთ და ავატიროთ. ჩვენ კი სხვათა განკითხვითა და ამპარტავნებით, ვინ იცის, რამდენჯერ შეურაცხვყოფთ მას და იძულებულს ვხდით, განგვეშოროს.

კესო (35 წლის): - ჩემი მშობლები პატიოსანი და მშრომელი ადამიანები იყვნენ, ეკლესიაშიც დადიოდნენ, მაგრამ ეტყობა, რაღაც აბრკოლებდათ და მე და ჩემი და-ძმა მოუნათლავები ვიყავით. ბავშვობაში საშინელი დეპრესია დამეწყო, ვერც სწავლას ვუდებდი გულს და არც მეგობრებთან ურთიერთობა მინდოდა. სიზმრებიც მტანჯავდა. ჩემი სიზმრების "გმირიც" დღემდე მახსოვს - აწოწილი, შავი კაცი ჩემს საწოლთან ისე ახლოს მოდიოდა, მის სუნთქვასაც კი ვგრძნობდი... დაზაფრულს მეღვიძებოდა და მერე ღამეს შიშით ვათენებდი. არ ვიცი, რატომ, მაგრამ დედას ვთხოვე, მოგვნათლე-მეთქი. ჯერ საშუალება არ გვაქვსო. მდგომარეობა გამიმწვავდა. ექიმებთან წამიყვანეს. წამლები მხოლოდ მაბრუებდა და არაფერს მშველოდა. მერე დედამ ეკლესიაში წამიყვანა. თითქოს შვება ვიგრძენი, მაგრამ დიდხანს ვერც იქ გავჩერდი. დედა მოძღვარს ესაუბრა და იქიდან დაფიქრებული გამოვიდა. მეორე დღესაც მიმიყვანეს საყდარში და მღვდელი თვითონ დამელაპარაკა. ყველაფერი მოვუყევი და ტირილი დავიწყე. ორი კვირა ვიარეთ მე და დედამ ეკლესიაში, მაგრამ ის ორი კვირა ტანჯვად მექცა - ახლა უფრო ხშირად ვხედავდი სიზმრისეულ მოჩვენებას, რომელსაც ხელში ჯვარი უკუღმა ეჭირა. დადგა ნათლობის დღეც. მე და ჩემი და-ძმები ტაძარში რომ მიგვიყვანეს, საშინელი თავის ტკივილი დამეწყო, თვალს ვერ ვახელდი, გაქცევა მინდოდა, მაგრამ რაღაც ძალა მაკავებდა. მოვინათლეთ. მოძღვარმა მოგვილოცა და გვითხრა, ამიერიდან თქვენი მცველი ანგელოზი იქნებაო. თითქოს დიდი ტვირთი ჩამომეხსნა. მას შემდეგ ის სიზმარი აღარ მინახავს... როცა შვილები გამიჩნდა, ორმოც დღემდე მოვნათლე ორივე - უკვე ვიცოდი, რას ნიშნავდა მფარველი ანგელოზის გარეშე ცხოვრება.

ალექსანდრე (40 წლის): - მფარველი ანგელოზის ძალას, რასაკვირველია, ვგრძნობ და თანაც ყოველ წუთს. ვცდილობ, ჩემი საქციელით არ განვარისხო იგი, მაგრამ თუკი უნებლიეთ რაიმე წამცდა, ვუბოდიშებ და ვევედრები, არ განმირისხდეს. ინსტიტუტის დამთავრების შემდეგ პატარა ბიზნესი წამოვიწყე. საქმე კარგად მიმდიოდა. მერე რაღაც აირია და დავიბენი. იმის ნაცვლად, რომ ღმერთს მივნდობოდი, ჰოროსკოპების კითხვა დავიწყე. ნელ-ნელა იმ ჰოროსკოპების მიხედვით დავიწყე ცხოვრება. თუ ეწერა, მეგობარს ნუ ენდობიო, ყველას ეჭვის თვალით ვუყურებდი. თუ კარგი ამბები მქონდა "ნაწინასწარმეტყველები", გაბადრული დავდიოდი და როცა არ შესრულდებოდა, ყურებს ჩამოვყრიდი. დედაჩემი გუმანით გრძნობდა ყოველივეს და როცა ჰოროსკოპში თავჩარგულს მნახავდა, შემაპარებდა - ეგ ვერ გიშველის, შვილო, იქნებ ილოცო და ღმერთს შემწეობა სთხოვოო. ვთხოვე და არაფერი ამისრულა-მეთქი, საყვედური ვკადრე უფალს და თანაც რამდენჯერმე. ერთხელ ქუჩაში ვიღაც ბავშვი შემომეფეთა და ქსეროქსზე გადაღებული ფურცლების ყიდვა შემომთავაზა. მფარველი ანგელოზის ლოცვები გამოდგა. რაღაცნაირად გამიხარდა, მერე დედაჩემის მოწყობილ სახატესთან დავდექი, სანთელი ავანთე და კითხვა დავიწყე. იმდენი კეთილი სიტყვა, იმდენი ნუგეში წამოვიდა, ენით ვერ აღვწერ. მას შემდეგ სხვანაირად დავიწყე ფიქრი და ალბათ ცხოვრებაც, რადგან წირვა-ლოცვაზე სიარული ჩემთვის სიცოცხლის ნაწილი გახდა.

იულია (65 წლის): - ჩემი ბებია და ბაბუა მართლმადიდებლები იყვნენ და შვილიშვილებსაც მართლმადიდებლური წესებით გვზრდიდნენ, მაგრამ, როგორც ჩანს, დედაჩემზე იმძლავრა ეშმაკმა და ბაპტისტებს მიეკედლა. მამა არ გვყავდა, ავარიაში დაღუპულიყო. ჩვენც მოუნათლავები ვიყავით. მართალია, როცა ოჯახში ვინმე გარდაიცვლება, ბავშვებს ნათლავენ, მაგრამ დედას ამაზე უარი უთქვამს, როგორც ჩანს, მაშინ უკვე დადიოდა ბაპტისტების სამლოცველოში. მერე იქ წაგვიყვანა და ჩუმად მოგვნათლა. გამეგონა, ნათლობის შემდეგ ადამიანის ცხოვრება იცვლებაო, მაგრამ ვერაფერი ვიგრძენი... ბებია-ბაბუის გარდაცვალების შემდეგ ჩვენი ოჯახიდან ხატები გაქრა, სანთელსაც არავინ ანთებდა. დედაჩემი ღმერთსა და რწმენაზე ხშირად გველაპარაკებოდა, მაგრამ რაღაცნაირად აფორიაქებულ-აღგზნებული, რაც არასოდეს შემიმჩნევია ბებია-ბაბუისთვის - ისინი ყველაფერს მშვიდად და მოკრძალებით აკეთებდნენ. ეს კი ღმერთს ისე ახსენებდა, თითქოს მისი ამხანაგი ყოფილიყო. მე ძალიან მიყვარდა ხატები, მაგრამ შინ მათ მიტანას ვერ ვბედავდი. წიგნში მქონდა ჩადებული და ძილის წინ ვემთხვეოდი ხოლმე. მერე გავთხოვდი. დედას უნდოდა, ბაპტისტს გავყოლოდი, მაგრამ არ დავემორჩილე. ძალიან კარგი ოჯახი შემხვდა, თუმცა დედაჩემი კარგა ხანს არ მელაპარაკებოდა. მერე ჩვენს ოჯახში სიარულს მოუხშირა და ქადაგებაც დაიწყო. შვილი 5 წელი არ მეყოლა... ალბათ ეს განსაცდელი იმიტომ მომივლინა უფალმა, რომ თავის წიაღში დავებრუნებინე. ერთხელ რუსთაველზე მოვდიოდი. ქაშვეთის ღია კარი დავინახე. შევედი და ჩემი ამბავი ღვთისმშობელს ცრემლის ღვრით მოვუყევი. შევფიცე, შვილი თუ მეყოლება, მასთან ერთად მეც მოვინათლები-მეთქი. მე მჯერა სასწაულის და ვიცი, ჩემი გულწრფელი ცრემლებისა ღვთისმშობელმაც დაიჯერა, ერთ წელიწადში გიორგი მეყოლა. ბავშვი მალე მოვნათლეთ. მეც მოვინათლე... თითქოს ფრთები გამომესხა. მივხვდი, რომ ჩემი ცხოვრება მნიშვნელოვნად შეიცვალა, რომ მფარველი ანგელოზი მიცავდა. ახლა შვიდი შვილიშვილი მყავს სამი შვილისგან და მათი კარგად ყოფნით ვხარობ.
ბეჭდვაელფოსტა
კომენტარი არ გაკეთებულა
სხვა სიახლეები
23.05.2018
როცა ხანცთისკენ მიმავალ ციცაბო გზაზე ავდიოდით ჩემს გულში სამი სახე მესახებოდა: ერთ მხარეს კლდე (ქრისტე), შუაში გზა (ადამიანის ღვაწლი) და მეორე მხარეს გადასავარდნი (სიკვდილის ტოლფასი დაცემა - უნანელობა).
23.09.2017
ჩვენი ჟურნალისა და ვებ-გვერდის მკითხველმა მოგვწერა წერილი და გვთხოვა გამოგექვეყნებინა. ვასრულებთ მის თხოვნას. მადლობა მას და მადლობა თითოეულ თქვენგანს,
30.05.2016
დათო ხვედელიძე სოციალურ ქსელში იხსენებს:
2008 წლის ადრიანი ზაფხული იქნებოდა, აღარ მახსოვს სად მივდიოდი...
04.01.2016
იმერელი მუსიკოსი ევროპაში - ემიგრანტის დღიურიდან

თეა კეკუა გერმანიაში, მიუნხენის ქართული ემიგრაციის ნაწილია. ნიჭიერი ახალგაზრდა საკუთარ სათქმელს მცირე ჩანახატით გადმოგვცემს:
27.12.2015
რა არის ქრისტიანობა? როდის ვხდებით ჭეშმარიტი ქრისტიანები? მხოლოდ ეკლესიაში სიარული და გასაჭირში ლოცვის კითხვა მაქცევს უფლის შვილად?
10.10.2013
ჩემი ნატვრა
საწერ მაგიდაზე გაშლილი მაქვს საქართველოს პატარა რუკა.
29.08.2013
საპყრობილესა შინა მყოფნი
ალექსანდრე რაზმაძემ რამდენიმე თვეა, საპყრობილე დატოვა და ცხოვრებას ღვთისთვის სათნოდ აგრძელებს.
29.08.2013
ჩემი ყურადღება მიიქცია ნიჭიერი ჟურნალისტის, ლელა ჯიყაშვილის საოცრად შთამბეჭდავმა და ემოციურმა სტატიამ სათაურით "უნდა დავბრუნდეთ სამშობლოში"
11.04.2013
"ცოდვა ტკბილია, მერე კი შხამი და სამსალა", - ბრძანებს სულხან-საბა. მართლაც, როდი ვაანალიზებთ გულისთქმას აყოლილნი, რომ შესაძლოა, გონსმოსული, საკუთარმა თავმა დაგტანჯოს.
11.04.2013
მამა დავითის (ნიჟარაძე) წამლის მაკურნებელი ძალა
როდესაც ჯანმრთელობას კარგავ, მაშინ უფრო ახლოს მიდიხარ უფალთან და იქ ეძებ სულის შვებას.
მუდმივი კალენდარი
წელი
დღესასწაული:
ყველა დღესასწაული
გამოთვლა
განულება
საეკლესიო კალენდარი
ძველი სტილით
ახალი სტილით
ორ სა ოთ ხუ პა შა კვ
1 2 3 4
5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18
19 20 21 22 23 24 25
26 27 28 29 30 31
ჟურნალი
ჟურნალის ბოლო ნომრები:
საქართველოს ეკლესია სამოციქულოა. გადმოცემის მიხედვით, სულთმოფენობის შემდგომ, როცა მოციქულებმა წილი ჰყარეს და სხვადასხვა ქვეყანაში წავიდნენ საქადაგებლად, საქართველო ყოვლადწმიდა ღვთისმშობელს ერგო

casino siteleri 2023 Betpasgiris.vip restbetgiris.co betpastakip.com restbet.com betpas.com restbettakip.com nasiloynanir.co alahabibi.com hipodrombet.com malatya oto kiralama istanbul eşya depolama istanbul-depo.net papyonshop.com beşiktaş sex shop şehirler arası nakliyat ofis taşıma kamyonet.biz.tr malatya temizlik shell aspx shell umitbijuteri.com istanbul evden eve nakliyat

casino siteleri idpcongress.org mobilcasinositeleri.com ilbet ilbet giris ilbet yeni giris vdcasino vdcasino giris vdcasino sorunsuz giris betexper betexper giris betexper bahiscom grandpashabet canlı casino malatya ara kiralama

casino siteleri bedava bonus bonus veren siteler bonus veren siteler