როდის დაიწყებს მზე ჩასვლას, რომ საქართველოში ჩამეძინოს...
როდის დაიწყებს მზე ჩასვლას, რომ საქართველოში ჩამეძინოს...
იმერელი მუსიკოსი ევროპაში - ემიგრანტის დღიურიდან

თეა კეკუა გერმანიაში, მიუნხენის ქართული ემიგრაციის ნაწილია. ნიჭიერი ახალგაზრდა საკუთარ სათქმელს მცირე ჩანახატით გადმოგვცემს:

- ამ მწარედ დამღლელმა სიშორემ ღამე შემაყვარა, რადგან მასში ჩამეძინება, მასში, ანუ ღამე-საქართველოში. და ვმოგზაურობ გამთენიამდე თვალებგახელილი, ხშირად ფეხშიშველი, ფეხაკრეფით. შეგძნებები კი უმძაფრესია. სულიმწარედ ველოდები ხოლმე, როდის დაიწყებს მზე ჩასვლას, რომ საქართველოში ჩამეძინოს... და დავრჩი ღამეზე გამიჯნურებული. მაგრამ მე და ღამე ძალიან შორს ვართ ერთურთისგან...
მჯერა, ნათესაური კავშირია სიტყვა "ობლობასა" და "ემიგრანტობას" შორის - ეს ყოველივე დედაშვილობას ან მამაშვილობასაც მაგონებს. ეს ის სამყოფელია, სადაც სამშობლოს მიღმა ხარ, ცხადი კი ესაა: სადღაც... უმშობლოდ, ანუ ობლად...

თუ გაგიმართლა, ნებსით თუ უნებლიეთ ობლობა სასიკეთო აღმოჩნდება ხოლმე... აქ კი ილია, აკაკი, ვაჟა, ლადო გუდიაშვილი, გრიგოლ რობაქიძე და ვინ არ გაგახსენდება... განსაკუთრებით თერგდალეულები. მათი წყალობაა, რომ თავს არ მანებებს ფიქრი სამშობლოდან გადახვეწილ ქართველობაზე (მაგრამ ისინი არ ბრუნდებიან 24 წლისანი უკან (ილიასავით!) და არ მიაქვთ დიდი შეკითხვა ილიასი - "როგორ შევეყრები მე ჩემ ქვეყანას და როგორ შემეყრება იგი მე"... მათ ალბათ მიაქვთ საჩუქრები შვილებთან, მშობლებთან და გასავათებული არსებობა, არაფრისმთქმელი და ჩაგრული რეალობა. ყოველივე ეს ფობიად მექცა, მე არ მაქვს ფიქრი სამშობლოზე, არამედ შიში სამშობლოსი: რით ვუშველო, ან რით მიშველის იგი მე?! სევდიან მელოდიად ამეკვიატება ხოლმე ეს შიში. ამ დროს შოპენი და მისი ფანტაზია ხშირად ძალიან ახლობელია...

ხშირად სხეულის ყოველ ნაკვთში, სადაც შეგრძნება არსებობს, უცნაური რამ მემართება: ვხედავ - მტკივა, ვუსმენ - მტკივა, ვერ ვეხები - მტკივა. მოკლედ, მელოდია ფრიად მტკივნეულია.
ერთ მშვენიერ დღეს კი გულმა შემაწუხა. თურმე გულის ტკივილი არ არის უჩვეულო სამშობლოდან გადახვეწილისაო, _ დამამშვიდა ღრმად პატივცემულმა კარდიოლოგმა, როდესაც შევჩივლე, - მაქვს მოჭერითი ტკივილი გულის არეში, მიჭირს ჩასუნთქვა-ამოსუნთქვა, დამჩემდა უჩვეულო უგუნებობა-მეთქი. მანაც არ დააყოვნა, - საშობაოდ იქნებ მოახერხოთ და წაბრძანდეთ იქ, საიდანაც მობრძანდით. დასვენება, დადებითი ემოციები და სითბო გჭირდებათო.
რომელ პათოლოგიაზეა ლაპარაკი! ამ ოხერმა გულმა ვერა და ვერ დაივიწყა ის, საიდანაც მოდის, მას კი, საქართველოს, ასეთი მოქალაქე არაფრად სჭირდება.
მე კი არ ვიცი, ან ვიცი - რატომ.

ყოველი ეს დაუბრუნებელი წუთი მრავალთა ცხოვრებაშია დღეს, ეს ხშირად გამაგიჟებელი ობლობაა... ეს გახელებული ამინდია, აჭრილი რეალობიდან, ეს დამშრალი და უკვე აღარარსებული მდინარე თერგია.
დიახ, ეს სიხელეა და ამასობაში, ერთ მშვენიერ შემოდგომას, მეც გავგიჟდი. რატომ შემოდგომას? ზემოხსენებული განვაგრძოთ: ჩვენ სულ რაღაც სამ შეგრძნებაზე ვისაუბრეთ. სამივეგან აღინიშნებოდა ტკივილი... ეს იყო მხედველობა და ალბათ მიმიხვდით კიდეც, სად გავჩერდი. მეოთხის ჯერიც დადგა. საიდან გინდა იგრძნო სამშობლოს სურნელება, როდესაც 4000 თუ 5000 კმ-ით ხარ დაშორებული მისგან. ის დღე იყო და, დილას სამშობლოზე გასაოცარი შიშით გამეღვიძა, ქუჩაში გამოვედი, უკვე სიცივეს დაპირებული შემოდგომა იდგა. გამახსენდნენ ძვირფასი თოლიები... ვიფიქრე, გზად ჩვენსას გამოვლილთ იქნებ ჩვენებური სურნელება გამოყვათ-მეთქი. ბევრი ვიბორიალე, თუ ცოტა, ცაზე მიჩერებული მრავალგზის წავბორძიკდი. დავშავდი ხან იოლად, ხან მტკივნეულადაც. ყოველ ბორძიკზე გულში ღრმად გამკრავდა ხოლმე, მაგრამ ღრმადპატივცემული ექიმის სიტყვები კვლავ და კვლავ მამშვიდებდა, რომ სერიოზული არაფერი მჭირდა.
ვიცი, ეს უბრალო სამშობლოს მონატრებაზე წუხილი სულაც არ გახლდათ.

ამ ბორიალში დავეწიე თოლიებს, გავჩერდი და მოვინდომე, ღრმად ჩამესუნთქა, თუნდაც ისე ღრმად რომ ძალიან მტკენოდა.
და ამანაც არ დააყოვნა. ავყვირდი, არ ვიცი, სიხარულისა თუ ტკივილისგან. ეს კი გაუჩერებელი აღმოჩნდა, ეს სამი ჩემს ძალებს ზემოთ დადგნენ და ერთიანად დაიწყეს: ტკივილი, სიხარული, ყვირილი, მონატრება, ტირილი, სიმღერა და იმ ღამეს ევროპელებმა კეთილმოწყობილ საგიჟეთში ციმციმ მიმაბრძანეს. მე კი, რადგან ღამეზე უკვე გამიჯნურებული გახლდით, არ შევშინდი და ჩემით ჩავიძინე საქართველოში, დაწყებული მოგზაურობის გასაგრძელებლად, სადაც, ბოლო პუნქტი არხოტი იყო. არხოტის ცას შევაჩერდი, მაგრამ, იქ არ ველოდებოდი თოლიებს, რადგან, იქ არც მტკიოდა და არც სევდიანად მემღერებოდა.

ეს იყო და ეს, მას შემდეგ ჩემი თითები ვეღარ დარბიან ჩემს საყვარელ ინსტრუმენტზე, რადგან ათასგზის წაბორძიკებულმა ზედა კიდურებში შეგრძნება დავკარგე. ეს დღე იყო და ეს, გულის სიმებიც უფუნქციოდ იქცნენ. მაგრამ, რაღა დაგიმალოთ და, არ მაკლია ყურადღება ექიმებისა, რომელთათვის ყველა გიჟი - გიჟია, განურჩევლად რასისა, ფერისა თუ წარსულისა. ჩემი არავის სჯერა, რომ არსებობს სიტყვა "საქართველო", პატარა იმერეთი, რომ არსებობს სადღაც ჯორჯია, რომ მეც ჯორჯი მქვია და რომ დავაპირე სამშობლოს კულტურის ექსპორტი დიდ და კულტურულ ევროპაში, მაგრამ ობლობაში ეს შეუძლებელი აღმოჩნდა და ახლა ჩემი აღარავის ესმის, ჩემი აღარ ისმინება და მეც დავრჩი ვინმე ხელ ჯორჯად, როგორც უკვე ითქვა დიდ და კულტურულ ევროპაში...

ბეჭდვაელფოსტა
კომენტარი არ გაკეთებულა
სხვა სიახლეები
23.05.2018
როცა ხანცთისკენ მიმავალ ციცაბო გზაზე ავდიოდით ჩემს გულში სამი სახე მესახებოდა: ერთ მხარეს კლდე (ქრისტე), შუაში გზა (ადამიანის ღვაწლი) და მეორე მხარეს გადასავარდნი (სიკვდილის ტოლფასი დაცემა - უნანელობა).
23.09.2017
ჩვენი ჟურნალისა და ვებ-გვერდის მკითხველმა მოგვწერა წერილი და გვთხოვა გამოგექვეყნებინა. ვასრულებთ მის თხოვნას. მადლობა მას და მადლობა თითოეულ თქვენგანს,
30.05.2016
დათო ხვედელიძე სოციალურ ქსელში იხსენებს:
2008 წლის ადრიანი ზაფხული იქნებოდა, აღარ მახსოვს სად მივდიოდი...
27.12.2015
რა არის ქრისტიანობა? როდის ვხდებით ჭეშმარიტი ქრისტიანები? მხოლოდ ეკლესიაში სიარული და გასაჭირში ლოცვის კითხვა მაქცევს უფლის შვილად?
10.10.2013
ჩემი ნატვრა
საწერ მაგიდაზე გაშლილი მაქვს საქართველოს პატარა რუკა.
29.08.2013
საპყრობილესა შინა მყოფნი
ალექსანდრე რაზმაძემ რამდენიმე თვეა, საპყრობილე დატოვა და ცხოვრებას ღვთისთვის სათნოდ აგრძელებს.
29.08.2013
ჩემი ყურადღება მიიქცია ნიჭიერი ჟურნალისტის, ლელა ჯიყაშვილის საოცრად შთამბეჭდავმა და ემოციურმა სტატიამ სათაურით "უნდა დავბრუნდეთ სამშობლოში"
11.04.2013
"ცოდვა ტკბილია, მერე კი შხამი და სამსალა", - ბრძანებს სულხან-საბა. მართლაც, როდი ვაანალიზებთ გულისთქმას აყოლილნი, რომ შესაძლოა, გონსმოსული, საკუთარმა თავმა დაგტანჯოს.
11.04.2013
მამა დავითის (ნიჟარაძე) წამლის მაკურნებელი ძალა
როდესაც ჯანმრთელობას კარგავ, მაშინ უფრო ახლოს მიდიხარ უფალთან და იქ ეძებ სულის შვებას.
28.03.2013
მღვიძარება ქრისტიანისთვის მარადიული გულისხმიერებაა - უყურადღებობით და უდებებით იქნებ ისეთი რამ გამოეპაროს, ვერც მიხვდეს, რომ ცოდვას სჩადის.
მუდმივი კალენდარი
წელი
დღესასწაული:
ყველა დღესასწაული
გამოთვლა
განულება
საეკლესიო კალენდარი
ძველი სტილით
ახალი სტილით
ორ სა ოთ ხუ პა შა კვ
1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31
ჟურნალი
ჟურნალის ბოლო ნომრები:
დედა ეკლესია ღვთისმშობლის ტაძრად მიყვანებას ახალი სტილით 4 დეკემბერს აღნიშნავს. ეს არის ათორმეტთაგანი დღესასწაული,

casino siteleri 2023 Betpasgiris.vip restbetgiris.co betpastakip.com restbet.com betpas.com restbettakip.com nasiloynanir.co alahabibi.com hipodrombet.com malatya oto kiralama istanbul eşya depolama istanbul-depo.net papyonshop.com beşiktaş sex shop şehirler arası nakliyat ofis taşıma kamyonet.biz.tr malatya temizlik shell aspx shell umitbijuteri.com istanbul evden eve nakliyat

casino siteleri idpcongress.org mobilcasinositeleri.com ilbet ilbet giris ilbet yeni giris vdcasino vdcasino giris vdcasino sorunsuz giris betexper betexper giris betexper bahiscom grandpashabet canlı casino malatya ara kiralama

casino siteleri bedava bonus bonus veren siteler bonus veren siteler
temp mail uluslararası nakliyat