ქორწილიდან ერთი წლის შემდეგ ნინო მეუღლეს სწერდა:
"შენი წერილი ჯერ კიდევ თბილისში მივიღე - ძალიან მოწყენილი ვარ და საერთოდ რაღაც გაურკვეველი განწყობილება დამეუფლა.
როგორ მიმდინარეობს თქვენი გათხრები? და სადა ხართ ახლა?
ო, შემდგომში თან გაგყვები გათხრებზეც და ყველგან.
ჩემთვის ბევრად უფრო მავნებელია მოწყენილი ვიყო და ასე ცუდად ვგრძნობდე თავს, ვიდრე რაღაც ნაკლებობა და უხერხულობა გადავიტანო.
თუმცა, თუ უფრო ხშირად მომწერ, დავმშვიდდები.
ჩემზე სხვა არაფერი შემიძლია მოგწერო იმის გარდა, რომ მიყვარხარ, გელოდები და ვოცნებობ იმაზე, როდის ვიქნებით ისევ ერთად...
14 ივლისი, 1896 წ".