ვწუხვარ გუშინდელი ინფორმაციისთვის. ყველაფერი, რაც თქვეს მეუფე ანტონზე, მტრულად განწყობილი რუსთავი 2 ის დამაბრკოლებელი მესიჯია, ხალხში რომ დათესონ ეკლესიის მიმართ სიძულვლილი.

მე მისი ყოფილი მეუღლე იოანა მადონა სამანიშვილი ვაცხადებ, რომ ეკლესიას არ ეშინია მტრების. პირიქით, როცა გვლანძღავენ მაშინ ვართ ამაყები უფლის წინაშე გაკეთებული სიკეთისათვის. მინდა მოგახსენოთ. მეუფე ანტონი 80-იან წლებში სწავლობდა მოსკოვში . დამთავრებული აქვს ორი ინსტიტუტი. მაშინ აკრძალული იყო ქრისტიანული ლიტერატურის გავრცელება და ის დაიჭირეს. უფლის სიყვარულისთვის იჯდა 4 წელი. გათავისუფლების შემდეგ ჩააბარა მცხეთის სასულიერო სემინარიაში. შეუღლების შემდეგ გაგვიჩნდა ქეთევანი და ეგუდიელი. მღვდლად კურთხევის შემდეგ .განაწილებით აბაშაში სოფ.სუჯუნაში ხსნის წმ. გიორგის ტაძარს. ეს არის 90 იანი წლები. იყო რთული პერიოდი ომიანობა შიმშილი გაჭირვება.

მიუხედავად ამისა ჩემი შვილებით ვცხოვრობდი მასთან ერთად. სოფელში არა შუქი. არა პური . გვიჭირდა თავის გატანა. მრევლი აბაშიდან დადიოდა ისინიც უნდა დაგვეპურებია. რასაც დიდი სიყვარულით ვახერხებდით. იყო მუქარები თავდასხმები. ყაჩაღობა შეურაცყოფები. გვემუქრებოდენ დატოვეთ ტაძარი და წადით აქედან მაგრამ არავის შეუშინებივართ. ერთ დღეს ჩერდება მანქანა გადმოყავთ მამა ზაქარია მაჩიტაძე ზუგდიდში მსახურობდა . ნაცემი ნაწამები შემოხეული გაპარსული მრევლს გადაურჩენია. მოიყვანეს და გვითხრეს მუქარით. დატოვეთ აქაურობა თუარა ამაზე უარესი დაგემართებათ ცოლ შვილს ამოგიწყვიტავთო. მეუფემ უთხრა.თუ ვაჟკაცები ხართ, მოდით, კარებს ვტოვებ ღიასო.

მეუფემ შემომთავაზა, წაგიყვანთ ქუთაისშიო. მე იუმორით ვუთხარი: სად წავალ, აქ შანსი მაქვს ცხონების, ჩემი შვილებით ვრჩები შენს გვერდით, ერთად გავიზიაროთ ჭირიც და მოწამეობაც. არცერთი დღე არ მიმიტოვებია. არ გასულა დიდი დრო, მოგვადგა ყვითელი ავტობუსი, ჩამოვიდა 20-მდე კბილებამდე შეიარაღებული ხალხი. მეუფეს უთხრეს - ჩვენთან უნდა წამოხვიდეთო. მეუფემ გადმომხედა, მიხვდა რისთვისაც მიყავდათ დაგვემშვიდობა გავამხნევეთ ერთმანეთი თვალებით და წაიყვანეს. ეს იყო დიდი განცდა დაბრუნება არ დაბრუნების. მხოლოდ უფლის დიდი იმედი მქონდა, შევკრიბე მრევლი და დავიწყეთ 24-საათიანი ფსალმუნობა. მეორე დღეს მეუფე დაბრუნდა უვნებელი. მოყვა 20-მდე ადამიანი რომლებიც მონათლა.

მძიმე დღეები გადავიტანეთ. მეუფე ჩაგვიჯენდა მანქანაში და დავდიოდით მრევლის გადასარჩენად ტყვიების წვიმაში. სამტრედიიდან სენაკს ბომბავდენ. მიადგებოდენ ოჯახებს და ძარცავდენ. მეუფემ ბევრი სიკვდილს გადაარჩინა მტერიც და მოყვარეც .ჩვენი მანქანა მოძრაობდა მარტო. იყო ყაჩაღობა განუკითხაობა გასაჭირი მაგრამ მეუფეს არ შეშინებია ვედექით ხალხს გასაჭირის დროს.ისინიც დადიოდნენ ტაძარში შორი გზიდან. ვათბობდით ვაპურებდით და ერთმუშტად ვიყავით შეკრული ერთად ვიზიარებდით ჭირსაც და ლხინსაც . ბევრი გამოცდა მოგვიწყო უფალმა. 5 წელი იმსახურა მეუფემ აბაშის რაიონში. შემდეგ დაიბარეს და ბერად აღკვეცეს შემდეგ ეპისკოპოსად დაადხეს ხელი. მერომ გავიგე გავიქეცი ხარების ტაძარში ქუთაისში და უფალს მადლობა შევწირე და აღუთქვი მეუღლეს კი არა, ჩემს შვილებს და ჩემს თავს შემოგწირავ ოღონდ ჩვენთან იყავი და არ განმეშოროთქო . ეს იყო უფლის შემობრძანება ჩემს სულში. შვილები ამ დროს იყო 5 წლის და 3 წლის.ქეთი და ეგუდიელი დავრჩით მარტო უფლის იმედად.

შვილები ძალიან განიცდიდენ სულ დაეძებდნენ და იძახოდნენ მამა სადალი მოვა? ამის გაძლება მოგეხსენებათ ადვილი არ იყო არც ჩემთვის და არც მეუფისთვის. ჩვენ არ ვაწუხებდით თვითონ თუ მოინახულებდა ხანდახან. გადავედით თბილისში საცხოვრებლად მე ვსწავლობდი საღვთისმეტყველო სასულიერო აკადემიაში . ვცხოვრობდით წლები ნაქირავებში. ეს კიდევ ცალკე ისტორიაა. შვილებმა დამთავრეს ჯავახიშვილი. ქეთიმ ჩააბარა ინგლიში მაგრამ ვერ შევძელით მისი დაფინანსება. მე შევთავაზე შეეტანა სივი გერმანიასა და იტალიაში მოხვდა ვენეციის უნივერსიტეტში დაამთავრა კაფოსკარის უნივერსიტეტი წითელ დიპლომზე მიიღო მაგისტრის წოდება კულტურულ მემკვიდროებაში. ამჟამად უმუშევარია. ვაჟმა შეირთო ცოლი და გერმანიაში გადავიდა საცხოვრებლად, მე 6 წელია მონასტერში ვცხოვრობ ლისი ვერანდაზე ვიწყებთ მშენებლობას ვცხოვრობ მარტო კონტეინერში.

ვლოცავ საქართველოში მცხოვრებ ყველა ხალხს ვეხმარები ლოცვით დაგამოცდილებით. მეუფესთან კონტაქტი არ მაქვს. ჩემით არ ვტვირთავ. ჩვენ ვართ უფლის მხედრები და შეურაცხყოფის არ გვეშინია. მთავარია, უფალთან ვიყოთ მართალი. მოინახულეთ მისი ეპარქია და საქმეები ბრმად ნუ ენდობით ეკლესიის მტრებს დღეს რომ იარსებო საჭიროა რამე აკეთო ეს არარის სასირცხვილო.ყველას ჭირდება საარსებო. რაიონში კიარა ქალაქში აღარ იყიდება სანთელი და ხატები სხვა რა შემოსავალი აქვს ეპარქიას მეუფე წვალობს. ჩადით ნახეთ როგორ ააღორძინა ეპარქია რამდენი ტაძარი და მონაზონი ბერი და მოძღვარი გაზარდა. დღეს მეუფე უსახსრობის გამო მატარებლით დადის თბილისში. ცხოვრობს დოლიძეზე ერთ პატარა ოთახში საკუთარი სახლი არ გააჩნია. მე სადაც გავზარდე შვილები ეს სახლი ერთმა ბერმა გვაჩუქა.

მის წინააღმდეგ რაც ითქვა ტყუილია. თუ ვინმეს ეხმარება და მადლიერი არ არის, ეს მათი პრობლემაა. ახლოს გაეცანით ჩვენს მოღვაწეობას. ნუ გაგვწირავთ. შეიყვარეთ სიყვარული, ნუ გაწირავთ ადამიანებს, რომელმაც შეგიცოდათ. ყველაფერი - ცუდიც და კარგიც - უფალთან მოგვეკითხება.
მხევალი ღვთისა იოანა სამანიშვილი . ვითხოვ შენდობას.