ნეტარი იერონიმე ირონიულად წერდა თავის თანამედროვე მღვდლებზე, რომელთაც გარეგნული გამშვენება უყვარდათ: "მრცხვენია ამის თქმა, მაგრამ არიან ადამიანები, რომლებიც მღვდლის ან დიაკვნის ხარისხს იღებენ იმ მიზნით, რომ თავისუფალი ურთიერთობა ჰქონდეთ ქალებთან. ისინი მხოლოდ და მხოლოდ თავიანთ კოსტიუმსა და გრძელ წვერზე ფიქრობენ, ატარებენ უძვირფასეს ბრილიანტისთვლიან ბეჭედს, დადიან ისე, რომ ოდნავ ეხებიან მიწას, რომ არ დაისვარონ. შეიძლება იფიქრო, რომ ესენი ახალდაქორწინებულნი არიან და არა მღვდლები!"
ანტიკურ დროში ფილოსოფოსებს წვერი გამოარჩევდათ. ერთხელ, შარლატან-ფილოსოფოსთა გამრავლების გამო, იმპერატორმა ბრძანება გამოსცა ყველა ფილოსოფოსისთვის. იმ დროის უდიდესმა ფილოსოფოსმა ეპიქტეტემ ამაზე თქვა: "კეისარს შეუძლია თავი მომაცილოს და არა წვერიო!" აი, რამხელა მნიშვნელობას ანიჭებდა იგი თავისი წოდების გარეგნულ განსხვავებას.
ყველაფერი ეს წვრილმანიაო, იტყვით. დიახ, უდავოდ წვრილმანია. ქრისტიანის სულთან შედარებით წვერი და სამოსი უმნიშვნელო საგნებია, მაგრამ მთელი ცხოვრება უმნიშვნელო და მნიშვნელოვან საგანთაგან შედგება. ჩვენი რწმენა იმდენად მყიფეა და გაწვრილებული, რომ წვრილმანებს შეუძლიათ ავნონ ან დაეხმარონ მას. თუ სიტყვიერ ცხოვარს სურს, რომ მათი მღვდლები გარეგნულადაც გამოირჩეოდნენ მათგან, ჰქონდეთ განსაზღვრული და განსხვავებულობის ჩვეული ნიშნები, რატომ უნდა შევეწინააღმდეგოთ ამას? კათოლიკე მისიონერები ჩინეთში ითვალისწინებენ იმ ხალხის ფსიქოლოგიას, სადაც ქადაგებენ, არ რცხვენიათ, ატარონ შეკრული თმა, გრძელი ჟილეტი და შარვალი. ქრისტესმოყვარე მღვდლები რატომ უნდა შეეწინააღმდეგონ ხალხს "უმნიშვნელო" რამის გამო და კითხვის ნიშნის ქვეშ დააყენონ მნიშვნელოვანი რამ სულიერი ცხოვრებისა?
მშვიდობა თქვენ უფლისა მიერ.
შვიდი წლის მერე მიიღეთ ის, რასაც ღმერთს სთხოვდით. თქვენი ვაჟის გული მშობლებისკენ მოიქცა. გასულ აღდგომას მონანიების წერილი და გარკვეული თანხა გამოგიგზავნათ. შენდობას გთხოვდათ. არ იცის, ასე დიდხანს და ასეთი სასტიკი რატომ უნდა ყოფილიყო მშობლების მიმართ, თითქოს მკვრივი ნიჟარა ფარავდა მის გულს. დაგპირდით, წერილსა და ფულს ხშირად გამოგიგზავნითო. ყოველ კვირას მისგან წერილი მოგდით, ყოველ თვეში კი ფული. დედის სიხარულს ბოლო არ უჩანს. ღვთისადმი თქვენი მადლიერება ყველა სიტყვას აღემატა და ცრემლებად გადმოიღვარა.
პატივცემულო ქალბატონო, მახარებს თქვენი სიხარული და ვმადლობ ღმერთს. თქვენი მეუფება დაფუძნებული არ არის დიდკაცურ სისხლსა და სულზე. თქვენ სულით აღიწიეთ მეფეთა მეუფემდე და უფალთა უფლამდე. გონებით მასთან ურთიერთობთ და ლოცვით მას ესაუბრებით. ის ჰაერი და სინათლეა თქვენი სულისა და ყოველთვის თქვენი სულიერი თვალთახედვის წინაშე იმყოფება. ვისაც არ უნდა ესაუბროთ, თითქოს მესამეს ესაუბრებით, რადგან უფალი მეორეა თქვენსა და თითოეულ თქვენს მოსაუბრეს შორის, თქვენ ვიდრე იტყვით, ღმერთში ფიქრობთ, თქვენ მონა ხართ ღვთისა და ამიტომაც შვილი ხართ ღვთისა. აქედან მოდის თქვენი მეუფება და კეთილშობილება, ეს ერთადერთი მეუფებაა, რომელიც არასოდეს განქარდება და ერთადერთი საუკუნო კეთილშობილება. იგი რწმენით შეიძინება და ცრემლითა და ლოცვით შეინახება.
უფალმა იდუმალ უპასუხა თქვენი გულის ლოცვებს, ისე როგორც ქანანელს: დედაკაცო, დიდ არს სარწმუნოება შენი, იყავნ ნებისაებრ შენისა. და მოხდა ის, რაც ყველას სურდა. უფალმა ძე შეცთომილი სწორ გზას დაუბრუნა, დაიხსნა იგი მამის წყევლისაგან, რომელსაც საუკუნო წარწყმედისკენ მიჰყავს კაცი, ხოლო მამა - სასოწარკვეთილებისგან. თქვენ კი ზენაარი თქვენი რწმენის გამო იმით დაგაჯილდოებთ, რომ უფრო განგამტკიცებთ სულიერ კეთილშობილებასა და მეუფებაში, ვიდრე არ გადახვალთ მის საუკუნო სასუფეველში, სადაც მეუფებს უფალი იესო ქრისტე. მშვიდობა და კურთხევა ქრისტესი თქვენზედა.