მეჩვენება, წამოიზარდე და ფიზიკურ ზრდასთან ერთად სულიერადაც მაღლა და მაღლა მიდიხარ. თუმცა შენი მეგობარი ისევ ურჩობს და არ ცდილობს მოგბაძოს.

დიდი ხნის წინ ერთი კაცი ცხოვრობდა, რომელსაც ძალიან უნდოდა, ერთი შეხედვით შეეტყო, ადამიანი კეთილი იყო თუ ბოროტი, ბნელი სული ჰქონდა თუ ნათელი და რა იმალებოდა მის გულში.

ჩემო პატარა მკითხველო, მე და შენ ხომ უკვე გავიცანით ერთმანეთი. ახლა კიდევ ერთხელ მოგესალმები და დიდი სიყვარულით მოგიკითხავ.

ბავშვებო, ალბათ მრავალ თქვენგანს უნახავს ძველი ქართული ასოებით შესრულებული წარწერები ტაძრის კედლებსა თუ ხატებზე.

ჩემო პატარა მეგობარო, შენთან საუბარი დღეს პირველად მიწევს. სიყვარულით მოგესალმები. მინდა, სულიერი ცხოვრების გზაზე პირველი ნაბიჯის გადადგმაში ცოტათი მაინც დაგეხმარო.

დილამ ნამძინარევი თვალები მოიფშვნიტა, ფარშევანგის კუდივით გაშლილი მზის სხივები აიკრიფა და სოფელს ნათელი მოჰფინა.
ისეთი ლამაზი იყო მთის პატარა სოფელი, იფიქრებდით, ბუნებამ ზედ გულისპირზე დაიბრძანაო.

როცა ბამბაქულამ იალქნიანი ნავი პირველად დაინახა, ძალიან გაოცდა და ნიავს ჰკითხა, ნავზე თეთრი ფარდები რად ჩამოუფარებიათო? სწორედ ასე თქვა, თეთრი ფარდებიო.

დიდი ძალა აქვს ბავშვის ლოცვას. მამა პაისი ათონელი ბრძანებს: ”ლოცვისას ხშირად ვხედავ, რომ მოდიან ჩემთან მწუხარე ყრმები და ღვთისაგან შეწევნას ითხოვენ. მათ ოჯახში რაღაც სადარდებელი გასჩენიათ, ამიტომაც დედები ლოცვად აყენებენ, რათა უფლისგან შეწევნა გამოითხოვონ. ისინი იმავე ”სიხშირეზე” ირთვებიან და იქ ვხვდებით ერთმანეთს”.