გარდაბნის რაიონის სოფელ ვახტანგისის წმიდა ნიკლოზის სახელობის მამათა მონასტრის წინამძღვარი, იღუმენი ნეოფიტე (უროტაძე):
-ხშირად არა გვაქვს გააზრებული ლოცვის მნიშვნელობა და,,ზერელედ" ვასრულებთ იმ ლოცვებს, რაც მოძღვარმა დაგვაკისრა. ჩვენ უნდა ჩავწვდეთ მის არსს და გულით ამოვიკითხოთ თითოეული აბზაცი, მხოლოდ ასეთ ლოცვას იწირავს უფალი. სხვა შემთხვევაში ჩვენ დავემსგავსებით იმ მწიგნობრებს და ფარისევლებს, -თეორია გვესმის, ხოლო ცხოვრებაში გადმოტანა გვიჭირს. ეკლესიური ცხოვრება ძალიან დიდი პასუხისმგებლობის აღებაა უფლის წინაშე. ნათქვამია: ,,ვისაც მეტი მიეცეს, მეტი მოეთხოვოს", ამიტომ თითოეული ადამიანი, ვინც გახდა წმინდა ეკლესიის წევრი ან მომავალში აპირებს გახდეს აღმსარებელი და მაზიარებელი, პირველ რიგში უნდა გააცნობიეროს, რომ მან ყველა ის მითითება უნდა შეასრულოს, რომელიც უფლისგან გვაქვს ბოძებული. პირველ რიგში, მორწმუნე ადამიანი უნდა იყოს მიმბაძველი უფლისა და ვიცხოვროთ შეძლებისდაგვარად ისე, როგორც ცხოვრობდა უფალი იესო ქრისტე დედამიწაზე ყოფნის დროს. მორწმუნე ადამიანი ყველასგან უნდა გამოირჩეოდეს თავისი სათნო ცხოვრებით, მიმტევებლობით, ადამიანთა მიმართ სიყვარულით. თითოეული მორწმუნე ადამიანი არის უფლის სიტყვის გამავრცელებელი და მათი ქცევა მაგალითის მიმცემი უნდა იყოს სხვა ადამიანებისთვის,რაც დღეს ძალიან დიდი დეფიციტია. თანამედროვე ადამიანებს დღეს უჭირთ თავის მოთოკვა და უფლის მცნებების აღსრულება, რაც გულისხმობს მოყვასის ისე შეყვარებას, როგორც საკუთარი თავის და მისი მტრის და მაწყევრის სახელზე აღვლენილ ლოცვას. თითქოს გვიძნელდება და შეუძლებელიც კი გვგონია უფლის მიერ დატოვებული სწავლებების შესრულება და ვცდილობთ ჩვენი სუსტი არგუმენტებით გავიმართლოთ თავი. გვავიწყდება უფლის წინაშე აღებული ვალდებულება, როდესაც ჩვენ მისი ეკლესიის ნაწილი გავხვდით. ადამიანს ყველაფერი შეუძლია უფლის დახმარებით. ღმერთი იმაზე მეტ სიმძიმეს არ დააკისრებს ადამიანს, ვიდრე არ შეუძლია მისი ზიდვა, უბრალოდ ჩვენ გავზარმაცდით და ყველაფერი იოლად გვინდა, ვიმარტივებთ ცხოვრებას და ხშირ შემთხვევაში აუდიო ჩანაწერების სახით ვისმენთ ლოცვებს, ვეძებთ სამარხვო განყოფილებებში იმ კერძებს, რომლებიც გვიყვარს. ვაფუფუნებთ ხორცს და სული ამ დროს გვრჩება გამოფიტული და უძლური. სულის საკვები არის ზიარება უფლის უხრწნელი სისხლისა და ხორცის და იმ სათნოებების აღსრულება, რომლებზეც ზემოთ, ვისაუბრეთ სხვა შემთხვევაში ვშორდებით ნელ- ნელა უფალს და მადლს ვკარგავთ, ვხვდებით ამაყნი, ბოროტის მანქანების ქვეშ ვექცევით და ვხვდებით მისი ნების აღმასრულებელნი. ეშმაკი ძალიან ფრთხილად მოქმედებს ადამიანთა მოდგმის წინააღმდეგ და მის ყველა ქმედებას კარგად ნიღბავს, ხან ბევრ სასწაულს გვივლენს და ადამიანი, რომელიც დაცლილია მადლისგან და ლოცვის წაკითხვაც ეზარება, ებმება მის მიერ დაგებულ მახეში.

ამიტომ უნდა გამოვფხიზლდეთ, არ დაგვეზაროს გულით ლოცვა და ჩვენი საქციელით უფალი გავახაროთ. ამქვეყნიურ ამაოებას ნუ გადავაყოლებთ ცათა სასუფეველს, რომელიც უფალმა მისი ამქვეყნად მოვლინებით და დიდი ტანჯვა-ტკივილით მოუპოვა თითოეულ ჩვენგანს. გულზე დაკიდებული ჯვარი ყველა მორწმუნეს უნდა ჰგვრიდეს იმ ტკივილის განცდას, რაც უფალმა მისი ქმნილებისთვის განიცადა.