მთავარანგელოზ მიქაელისა და სხვათა უხორცოთა ზეცისა ძალთა - გაბრიელისა, რაფაელისა, ურიელისა, სელაფიელისა, ეგუდიელისა, ვარახიელისა და იერომიელის კრების აღნიშვნა IV საუკუნეში, ლაოდიკიის ადგილობრივ კრებაზე გადაწყდა, იგი ნიკეის I მსოფლიო საეკლესიო კრებამდე რამდენიმე წლით ადრე გაიმართა. მასზე დაგმეს და უარყვეს ანგელოზებისათვის ღვთაებრივი პატივის მიგება და მათი მართლმადიდებლური თაყვანისცემა დაამტკიცეს.

მთავარანგელოზთა კრება 21/8 ნოემბერს აღინიშნება - მარტიდან (ადრე აქედან იწყებდნენ წელიწადის ათვლას) მეცხრე თვის (ანგელოზთა ცხრა დასის შესაბამისად) მერვე დღეს, რომელიც სიმბოლურად მეორედ მოსვლას ნიშნავს.

იმის შესახებ, თუ ზეციურ ძალთა რომელ დასს ეკუთვნიან მთავარანგელოზები მიქაელი და გაბრიელი, სხვადასხვა მოსაზრება არსებობს. წმინდა გრიგოლი დიდის მიხედვით, მთავარანგელოზებს ანგელოზთა წინამძღვრობა ევალებათ. არის მოსაზრება, რომ მთავარანგელოზი მიქაელი მთელ უხორცო დასთა წინამძღოლადაა დადგენილი, პავლე მოციქულის მოწაფე, წმინდა დიონისე არეოპაგელი კი, პირიქით, იმასაც შესაძლებლად მიიჩნევს, რომ ისინი საკუთრივ ანგელოზთა ანუ რიგით მეცხრე - ყველაზე უმდარეს დასს ეკუთვნიან, უბრალოდ, გამორჩეული ღირსებების გამო მთავარანგელოზები ეწოდათ.

რა ადგილიც არ უნდა ეკავოთ ამ ანგელოზებს ზეციურ მხედრობათა იერარქიულ დასში, წმინდა წერილიდან ჩვენთვის ყველაზე მეტად ისინი არიან ცნობილნი.

გადმოცემით, მთავარანგელოზი მიქაელი, რომლის სახელი ებრაულიდან ითარგმნება როგორც "რომელი ვითარცა ღმერთი", შეებრძოლა ღმერთს ამხედრებულ სატანას, დაამარცხა იგი და მის მოციქულებთან ერთად ზეციდან გადმოაგდო, დანარჩენ ანგელოზებს კი უფლის ერთგულებისკენ მოუწოდა.

მთავარანგელოზი მიქაელი წინამძღვრობდა ებრაელებს ეგვიპტიდან გამოსვლისას, დღისით - ღრუბლის, ღამით კი ცეცხლოვანი სვეტის სახით მიუძღოდა აღთქმული მიწისაკენ, მან მოწყვიტა ებრაელების მდევნელი ეგვიპტელები, მან დაიცვა გახურებულ ღუმელში ცოცხლად შეყრილი ანანია, აზარია და მისაელი, რომლებიც ვერ დაითანხმეს კერპების თაყვანისცემაზე. საღვთო წერილში კიდევ ბევრგანაა ნახსენები მთავარანგელოზის შემწეობა.

ალექსანდრიის პატრიარქმა ტიმოთემ იოანე ღვთისმეტყველის მოწაფის - წმინდა პროხორეს სახლში იპოვა წიგნი, რომელშიც პროხორეს ანგელოზისაგან თავისი დიდი მასწავლებლისთვის ნაუწყები სიტყვები ჰქონდა ჩაწერილი. გთავაზობთ მისგან ამონარიდს: "ებრაელებმა მაცხოვარი უწყალოდ რომ აცვეს ჯვარს, მთავარანგელოზი მიქაელი ისე შეძრწუნდა, რომ მისი მწუხარებისაგან ცა და ქვეყანა განკრთა. ოდეს მაცხოვარი აღდგა მკვდრეთით, მთავარანგელოზმა მიქაელმა გადააგორა უფლის საფლავის ქვა და ახარა მენელსაცხებლე დედათ. მანვე შეაჩერა სატანა და წაართვა ყოველივე, რაც ჰქონდა მას. ღმერთმა მიმადლა მთავარანგელოზ მიქაელს დიდი ძალა და დართო ნება თვით ჯოჯოხეთის ტანჯვაში მყოფი სულების გადარჩენისა: უფალმა მიანიჭა მას ციურ ძალთა წინამძღოლობა და უფლება, ყოველი წლის 6 (19) სექტემბერს ქერუბიმთა და სერაბიმთა ნავით, ანგელოსთა და წმინდანთა თანხლებით, მიუახლოვდეს განწირულთა სულებს. ამ დიდმნიშვნელოვან დღეს იგი მუხლმოდრეკილი და პირქვედამხობილი ლოცულობს ტანჯული სულებისათვის მანამ, ვიდრე ღმერთი არ შეიწყალებს ადამიანებსა და ყოველივე სულიერს დედამიწაზე". როგორც წიგნი გვამცნობს, იოანე ღვთისმეტყველმა თავად იხილა, როგორ ამოჰყავდა მთავარანგელოზ მიქაელს თავისი ფრთებით ცოდვილთა სულები ჯოჯოხეთის ტბიდან.

ამ მოთხრობამ ტიმოთეს დიდი ნუგეში სცა და მრევლს მთავარანგელოზის თაყვანისცემისაკენ მოუწოდა.

მთავარანგელოზ მიქაელს ხატებზე ჯავშნით გამოხატავენ, მის მიმართ განსაკუთრებით დემონურ ცთუნებათა დროს ლოცულობენ.

მთავარანგელოზი გაბრიელი ღვთის საიდუმლოს კეთილი მაცნეა, ძველი აღთქმის წინასწარმეტყველებს სწორედ ის აუწყებდა იესო ქრისტეს მოსვლას, ღვთისმშობელსაც მთავარანგელოზმა გაბრიელმა ახარა მაცხოვრის მასში განხორციელების, ასევე ზაქარიას - იოანე ნათლისმცემლის, უფლის წინამორბედის, დაბადების შესახებ. მთავარანგელოზი გაბრიელი წმინდანებს მათი ამ ქვეყნიდან განსვლის ჟამს ამცნობს. იგი სამოთხის რტოთი გამოისახება, რომელიც მან ყოვლადწმინდა ქალწულს მიართვა.

მთავარანგელოზი რაფაელი ადამიანებს სნეულებათაგან იცავს. ყრმა ტობიას რაფაელ მთავარანგელოზი ახლდა შორეულ მოგზაურობაში, სამშობლოში მასთან ერთად დაბრუნდა და მის მოხუც მამას თვალისჩინი დაუბრუნა...

მთავარანგელოზ რაფაელს ხატებზე მარჯვენაში მაკურნებელი წამლის ჭურჭელი უჭირავს, მარცხენაში კი ჭაბუკი ტობია.

მთავარანგელოზი ურიელი ბერ-მონაზონთა და ღვთისმეტყველთა მფარველად ითვლება. იგი გონებას გვინათლებს, რათა ღვთიური საიდუმლოებები და წმინდა წერილი შევიმეცნოთ.

მთავარანგელოზი ურიელი მონანულთა მფარველიცაა. საეკლესიო გადმოცემით, სამოთხიდან განდევნის შემდეგ იგი ადამთან და ევასთან ერთად ლოცულობდა და უფლის საკურთხეველზე მიჰქონდა მათი სინანულის ცრემლი. მთავარანგელოზი ურიელი ცეცხლოვანი ან გაშიშვლებული მახვილით გამოისახება.

სელაფიელი მლოცველს ნიშნავს. იგი ადამიანებს ლოცვისას უხილავად შეეწევა. მას ასევე ევედრებიან ავადმყოფობებისას, რომლებსაც კანკალი ახასიათებს (მალარია, ეპილეფსია). მთავარანგელოზი სელაფიელი მლოცველის მდგომარეობაში გამოისახება - თვალებდახრილი და მკერდზე ხელებდაწყობილი, ზოგჯერ კი ხელში ანთებული სანთელი და საკმეველი უჭირავს.

მთავარანგელოზ სელაფიელს განსაკუთრებით ლოცვის დასაწყისისას ევედრებიან, მისგან ყურადღებიან და ღრმა ლოცვაში შემწეობას ითხოვენ.

ეგუდიელი უფლის მადიდებელია. ის მოღვაწეებს განამტკიცებს და შუამდგომლობს შემოქმედთან, იგი მოგზაურთა მფარველად და გაჭირვებულთა შემწედაც ითვლება. ხატებზე მას მარჯვენა ხელში ოქროს გვირგვინი, ხოლო მარცხენაში სამტოტიანი შოლტი უჭირავს, რაც ზარმაცებს და უდებებაში მყოფთ შეახსენებს, რომ გონს მოგებამდე ცხოვრებაში ბევრი სასჯელი და მწუხარება დაატყდებათ, გვირგვინი კი გულმოდგინეებისთვისაა განკუთვნილი.

ვარახიელი კეთილ საქმეებზე უფლისმიერ კურთხევას იძლევა. იგი ადამიანებისთვის მოწყალებას გამოითხოვს. ძირითადად კი მოწამეთა, ქრისტეს აღმსარებელთა და მოსაგრეთა მფარველად ითვლება. ხატებზე მის სამოსელს ამშვენებს სულიწმინდის ნიჭთა სიმბოლო - ვარდისფერ ყვავილთა სიმრავლე.

იერომიელი საღვთო სიყვარულის აღმძვრელია და ვნებათა და ცოდვათა დაძლევაში შეგვეწევა. იგი ხატებზე სასწორით ხელში გამოისახება.

მთავარანგელოზთა კრება 21/8 ნოემბერს აღინიშნება.